by: Gail Montenegro
“nahuli nyuba?” kunot nuong tanong ni clark sa kanyang mga tauhan ang tinutukoy nya ay si hutshimoto yuraki ang taong labis nyang pinagkatiwalaan ,ang company partners nya sa financing corporation kung saan nagpapautang sila ng hanggang milyon o bilyon basta may kaukulang titulo o mga bagay na maaari mong ipakita na kaya mong bayaran ang halagang iyung uutangin maliban doon ay oldfriend din nya ang hapon at bestfriend nya ito noong college at maaasahan ito sa lahat ng bagay kaya hindi nya malaman kung bakit nagawa nito sakanya ang isang karumal dumal na bagay at asawa pa nya ang involve sa gulong ginawa nito
“boss, nakatunog na hindi kayu sisipot kaya tinakasan kami” sagot ni jimmy
malakas nyang naibagsak ang isang kamay sa kanyang mesa at unti unting sumandal sa likod ng kanyang swilve chair “ako mismo ang huhuli sakanya sa laki ng nagawa ko para sakanya nagawa nya akong pagtaksilan ng ganito wala akong maisip na dahilan upang gawin nya ang ganitong bagay saakin” halos pabulong nyang saad sakanyang sarili “you may go now!” maawtoridad nyang utos at mabilis namang tumalima ang mga ito patungo sa pintuan ng kanyang tanggapan
“boss….” tawag pansin ni jimmy na hindi pa pala tuluyang nakalabas humarap ito saakin
“paano si dr.lukes ,hindi ba natin sya pagbabayarin sa mga kalapastanganan na nagawa nya sa asawa nyu?” tanong nito sa malumanay na paraan
tumitig sya kay jimmy at nailing ng sunod sunod “you may now!!!” matigas nyag turan dito
“peri boss…malaki ang nagawa nyang kasalanan lalo nat isang taon din nawalay si seniorita sa inyu kaya nasisiguro kong , maraming beses nang nilapastangan ng doctor na iyun ang inyung asawa ,imposibleng hindi ginawan ng hindi maganda ni dr.lukes si seniorita bella dahil——”
“shut up….” malakas nyang sigaw kay jimmy “leave me alone ,leave….” saad nya ngunit mahina na at masunurin naman itong lumabas ng silid na kinaroroonan nila ,galit nyang hinawi ang mga bagay sa ibabaw ng kanyang mesa at pinagsusuntok ito hanggang sa mapagod, nagmamadali nyang iniwan ang silid na iyun tinahak nya ang hagdanan at tinungo ang kanyang silid ,silid nila ni bella dati ,dahil sumagi sa isip ang asawa ay di mapigilang magawi sa pintuan ng kwarto ang paningin nya kung saan naroon ito at ang kanyang mga anak ,walang pagaalinlangan nya itong nilapitan at binuksan madilim sa loob maliban sa crib na kinaroroonan ng kanilang mga anak may sariling ilaw kadi sa itaas na bahagi niyun ,kanya iyung nilapitan saka pinagmasdan ang malulusog nyang mga anghel ,kalaunan ay unti unting sumilay ang matamis na ngiti sa kanyang labi dahil sa panaka nakang pangiti ng mga ito na waring kinakalaro ng kung sino “mga anak ko” kusang umalpas sa bibig nya kasabay ang paghaplos sa ulo ng mga ito ,binalingan ko si bella na ngayun ay nasa kama’t nahihimbing nadin sa pgtulog wala syang inaksaya na panahon kaagad nya itong nilapitan at dinaganan kinuyumos ng halik sa labi at leeg habang hinahaplos ang kanyang mga hita
mabigat na pakiramdam at parang may nakadagan sakanya kaya iminulat nya ang kanyang mga mata ,at syang pagsalubong ng paningin nila ng kung sinong pangahas na humahalik sakanya “clark….alis….” piksi nya dito habang pilit na itinutulak ito
“baby i need you , i need you now!!!” bulong nito saka muli akong kinuyumos ng matinding halik sa labi na halos magpatid sa hininga ko ,para itong uhaw tigre gawin kung anong naisin at sa marahas pa namang paraan
“clark i’m warning you itigil muna ito kundi sisigaw ako para magising na ang mga bata” madiin nyang saad dito habang iniiiwas ang sariling mukha dito
nagpakawala ng marahas na hinga si clark saka mabilis na umalis sa ibabaw ni bella, galit ang anyo at tuloy tuloy na tinahak ang pintuan tuluyang lumabas
naiwang naiiling si bella ,pamilyar ang bawat hagod ng labi at kamay nito pero hindi sya makakapayag na basta nlang magpatianod sa kagustuhan nito dahil lang sa pinagpipilitan nitong asawa daw nya ako ,pabiling biling si carla sa kama kahit anong gawin nya ay hindi na sya dalawin ng antok ,hinanap nya ang isang bagay at nakita nya iyun sa bandang itaas ng pintua 3am na ng umaga ngunit hindi parin sya dalawin ng antok kaya nagpasya syang bumaba ng kama at lumabas upang magtimpla ng sarili nyang gatas, mabilis nyang tinahak ang hagdan pababa ngunit sadya yatang minamalas sya dahil nasa harapan nanaman nya si clark tuwid itong nakatayu habang nakatitig saakin ,amoy na amoy ko ang pinaghalong sabon at alak mula dito kaya mabilis ko itong tinalikuran dahil baka kung anu nanaman ang maisipan nitong gawin saakin ,ihahakbang ko na lamang ang aking paa ng marinig ko itong magsalita
“hindi ka rin ba makatulog ,bella, kaylangan ko ang asawa ko sa tabi ko pero wala akong magawa dahil hindi nya ko kilala” hirap nitong wika
tila bumigat ang bawat paghinga nya dahil sa mga sinabi ni clark.
“bella….” niyakap ni clark ang asawa mula sa likod “sweetheart ,i think i going to be insane… please…let me in with you ,i need you..i need you baby…” saad nito at hinalikan ang lantad kong balikat patungo sa aking leeg
“clark…” hirap nya ding wika
“let’s go..may ipapakita ako sayu” ani nito saka sya hinawakan sa kamay at tinahak nila ang silid nito ,binuksan ni clark ang pintuan ng kanyang silid at inakay si bella ngunit nagdadalawang isip ito base sa itchura nito “don’t worry i will...

behave” pagpapakalma nya dito ,”pero hindi ko maipapangako kung hanggang kailan” dugtong nya sa isipan ,sumama naman ito hanggang marating namin ang kanugnog na silid ng aming silid noong nagsasama pa kami
iginala ni carla ang paningin sa buong silid kung mapapansin ay puro gamit pambaby ang mga makikita at puro makukulay na tanawin ang pagkakapinta ng buong pader parang ipinasadya tlga para sa silid ng isang sanggol “kanino silid ito?” di nya maiwasang hindi itanong habang naglulumikot ang mga mata nya sa bawat nakikita
“sa anak natin ,idea mo ito kung maaalala mo lang sana” sagot nito habang nakatitig sa mukha ni bella
“baka nagkakamali kalang ,baka hindi tlga ako ang asawa mo mr.weaver ,kawawa ang asawa ko dahil kinuha mo kami sakanya alam muba kung gaano ko kamahal si jorda——-”
“don’t say that!!! kasinungalingan ang pagiging magasawa nyu dahil ako tlga ang tunay mong asawa ,ako ang ama ng mga anak mo at ako ang mahal mo noong wala kapang amnesia” saad nyang nagngingitngit na sa galit dahil sa mga pinagsasasabi nito tungkol sa sinungaling na lalaking iyun
“amnesia????” kunot noong tanong nya dito “i have a migrain not an amnesia you telling me mr.clark” galit nyang saad dito
“ooh really…pati ba naman iyun inilihim ni jordan sayu sa ngayun wala akong magagawa kung ayaw mong maniwala ,pero pagmasdan mo ang mga bagay dito at mga laruan ,wala kamanlang bang naaalala” bulong nya dito habang itinuturo ang mga laruan
pinagmasdan ni carla ang mga bagay sa paligid “wala….wala akong maalala,, i need to go!” saad nya at nagmamadaling tinungo ang pintuan ng silid ngunit hindi pa nya naaabot ang doorknob ay malalaking kamay na ang humila sa bewang ko at ikinulong ako ng yakap
“stay with me bella!!!! ,i’m begging you sweetheart please….” malamyos na saad ni clark dito habang lalo pang humihigpit ang kanyang yakap
” clark…let me go ,my baby’s need me” hirap nyang saad dito nahihirapan syang huminga dahil kasama nya ito sa iisang silid ,may konting bahagi ang unti unting lumilinaw sa balintataw nya na nagpapasakit sa ulo nya kaya kaylangan na nyang makaalis sa silid na ito
pinaharap nya si bella “one more thing baby… look this image!!!” saad nya at tinanggal ang puting tela na tumatabing doon sa isang malaking picture frames ,larawan ng mga bagong kasal at nakaguhit pa sa mga labi ng mga ito ang matatamis na ngiti
malakas na napasinghap si carla habang nanlalaki ang mga matang nakatitig doon ,hindi makapaniwalang naitakip nya ang dalawang palad sa sariling bibig at unti unting umatras hanggang sa wala na syang aatrasan dahil sa isang matigas na pader ,kanya itong binalingan kasabay ang pagguunahang pagtakas ng butil na mga luha mula sa kanyang mga mata “p-paano ka nakakasigurong ako yan?” lumuluha nyang tanong dito
“i know bella ….i know what is mine ….i know who’s my real wife ….i know every part of you ,everything on you” haplos nya sa mukha nito
nagbaba ng paningin si carla ,hindi nya kayang salubungin ang mga mata ni clark ,puno iyun ng pagmamahal habang nakatitig sa mga mata ko ,nagsisinungaling ako kung itatanggi kong hindi iyun pamilyar ….ang mga titig nito ,ang mga haplos ,ang halik nya ,ang lahat sakanya ay pamilyar ngunit hindi lamang nya matanggap sa sarili nya dahil sa takot na malaman ang katotohanan ,mahal na mahal nya si jordan ,pero paano kung nagsisinungaling ngalang pala ito!! paano kung buong buhat ng pagsasama nilay puro kasinungalingan lamang talga!! ,masaganang bumuhos ang mga luha nya dahil sa mga isiping nagpapagulo at nagpapasakit sa utak nya ,tuluyan syang nanlambot at babagsak sa sahig ngunit maagap syang nasalo ni clark ,lumuluha nya itong binalingan ,walang tigil sa pagbuhos hanggang sa bumaba ang mukha nito sa akin at angkinin ang aking mga labi ,imbis na tumanggi hinayaan ko ito sa nais nakisalo ako sa uhaw nitong pag-ibig na nararamdaman ko sa tuwing dumadampi ang balat at palad nito saakin
ramdam ni clark si bella sa mga oras na ito at hindi ang kasinungalingan si carla ,tumutugon ito sa bawat sandali na magkahinang ang kanilang labi kaya kinuha nya ang pagkakataon na iyun upang muling mapasakanya ang asawa ,uhaw na uhaw sya dito kaya tuluyan syang nakalimot walang syang sinayang na sandali ,tuluyan nya itong dinala sa kama at doon ay nilunoy si bella ng kanyang pagmamahal dito ,ganap silang mag asawa sa gabing ito walang pagpipilit na naganap ,kusa ang lahat at nasa pagitan ang matinding pagmamahal ,nakita ng dalawang mata nya ang tahi ni bella sa bandang tyan nito ,kanya iyung hinaplos at tumitig sa mga mata nito “i’m sorry kung wala ako sa tabi mo ng mga panahong kailangan mo ako” bulong nya dito ,lumuha lamang ang mga mata nito habang nakatitig saakin ,banayad kong pinahid ang mukha nya gamit ng aking mga daliri saka ito pinupog ng halik sa mukha “tahan na!!! ,kung ayaw mo hindi kita pipilitin” saad nya dito at tinangkang tumayu mula sa pagkakadagan dito ngunit pinigilan sya nito at sa halip yumakap pa ito sa aking batok at pumikit
“gawin mo!!!” isa iyung utos at hindi pakiusap mga salitang nagmula pa sa kaibuturan nya ,sa muling pagbukas ng kanyang mga mata ay ang pagbaba ng mukha ni clark inangkin nitong muli ang aking labi hanggang sa ang buong pagkatao kona ,sabay kaming naglunoy sa kasabikan at pinunan ang matinding uhaw na ipinapakita ni clark bawat sandaling kaniig nya ito.