ERICKA’S POV
Nakausap namin ang lola ni Michelle. Ang sabi nung umuwi dito sa probinsya ay di pa ito lubusang gumaling sa traumang dulot ng muntikan na naming mapahamak sa mansyon ni Russel . Naging sandigan ang naging nobyo na nakilala nya dito sa lugar nila. Sumunod na taon ng pumanaw ang mga magulang nito. Ni hindi nakauwi si Jerome na syang dapat na umalalay kay Mich. Hanggang sa nagtuloy tuloy na ang pagkasira ng pag iisip nya. Sobra akong nasaktan sa mga nangyari sa kanya. Habang ako nagpapakasarap sa buhay. Sya naman pala tong naghihirap na wala akong ka alam alam. Karga karga ko ang bata na si Rica. Mistisa at maputing bata na ang sabi ay May lahing banyaga ang ama nito.
“Kumusta na ang baby na yan? I’m tita Ericka! and his tito Russel”
Sa halip na ngumiti ang bata sa akin ay tila walang emosyon akong natanggap.
“Iha, pasensya na pero may depekto ata ang bata marahil ay sa pagbubuntis palang ng aking apo na si Mich ay puro problema nalang nangyayari sa buhay namin.Matanda nako at wala akong kayang maipagamot sa espesyalista”
“Hayaan nyo po ako kami na sasagot sa pagpapagamot sa bata pati narin kay Michelle. Kahit papano makabawi naman kami sa kaibigan ko”
“Aba talagang totoo ngang mabait...