The despirate wife
Author;binibiningEna
chapter8
xandrew point of view
Gegewang gewang ang lakad ko ng makarating sa condo unit ko marami nakong nainum kaya nagpasya nakong uminom
hindi ako titigil lyneth! sa pangalawang pagkakataon pinat*y mo nanaman ang pag asang meron ka!, sinwipe ko ang card kaya bumukas ang unit
nadatnan ko si monica na prenteng nakaupo sa sofa, nilapitan nya ko at sinikil ng h*lik
ako nalang xandrew ha?”bulong nya di ako nakatugon sa tanong nya. hinubad ko ang coat ko at pabagsak na nahiga sa couch
totoong buntis sya non monica”wala sa sariling sabi ko at seryoso syang tinignan
m-may anak na kayo?”tanong nya pero natawa ako ng mapaet. para akong b*liw na tawa ng tawa. ng mag sawa ay pinikit ko ang mga mata
pinaabort nya ulit nakakatawa diba napaka masunurin talaga ng h*yop kong asawa”tawa ko ng mapakla
kung ganon idivorce mo nasya ng tuluyan tapos gagawa tayo ng baby ha xandrew buntisin mo nako almost 6yrs na tayo pero pakiramdam ko ayaw mo parin kaya hindi tayo makabuo”monica
tumingin ako sakanya ng seryoso, naramdaman ko nalang ang mainit nyang l*bi na nakapatong sa l*bi ko kasabay ng paglalandas ng mainit nyang palad para hub*rin ang butones ng suot ko
anlaki ng pinagbago mo lyneth ! kung dati puro kaartehan lang nakikita ko sau mahilig kang magsuot ng mga eleganteng damit para pagmukhain sosyal ang sarili mo ngayon nakakagigil ung pagiging simple mo! hindi ko na makita ang dating lyneth
mahal kita xandrew sakin ka nalang pls. wag na sya ako nalang huh?”napatigil ako ng makita ko ang muka ni lyneth sa harapan ko at hin*likan ako
mabilis ang naging pangyayari nagkapalit kami ng pwesto sya naman ang inihiga ko at kinubabawan at hin*likan
lyneth!
tyron point of view..
doc bitawan moko ung mommy ko inaaway ng asong b*liw sa labas eh !”nagpupumiglas nyang sabi kahit ang totoo kinukutuban nako kung sino
Sssshhhh tara sa luob?”nakangiti kong aya pero umiling sya habang umiiyak. mabilis syang tumakbo sa gate pero napahinto din
oo at hindi lang lyneth !!”g*lit na sigaw ng lalaki. lumapit ako kay lander at niyakap sya
nagkaanak ba talaga tayo o hindi!?”seryoso tanong ng lalaki, umikot sya paharap sakin at yumakap rin
yan lang ba ang ipinunta mo dito?”garalgal na tanong ni lyneth, isinubsob ni lander ang muka sa lieg ko. hindi ko alam pero nakaramdam ako ng awa sa batang ito
oo”sagot ni lyneth
where is he/she?”mahing tanong ng lalaki, napaangat ang ulo ni lander at parang nabuhayan sa narinig
w-where? nabab*liw kana ba talaga xandrew?ang sabi mo ipalaglag ko nakalimutan mo naba kung paano moko ipagtabuyan nuon ha?!!”g*lit na tanong ni lyneth
so pinaabort monga?”nanghihing tanong ng lalaki
oo! kaya wala ka ng dapat habulin sakin tapos na tayo kaya pwedi ba tigilan mona ko wag kanang babalik dito!”lyneth
humiwalay sakin si lander na humihikbe
i hate dad i-i really hate him ayaw nya sakin masama sya he hurt my mom”niyakap ko sya at kinarga naglakad nako paalis, nababasa ang kwelyo ko ng mga luha nya kaya hinaplos ko sya sa likod
ng makarating kami sa tapat ng pinto ay sinalubong ako ni amanda
wag kang aalis pls doc gamutin mo...

naman ung sugat ni mommy pls a-ayoko syang nasasaktan”lander
i will stay lander”tugon ko at naupo sa tabi
ilan minuto kami sa ganon posisyon ng mapansin kong nakatulog nasi lander ipapasok ko nasana sya sa luob pero natanaw ko si lyneth sa garden
hindi ko alam kung bakit pasan pasan mo parin ung s*kit at hirap nuon. anim na taon na lyneth pero nakikita parin kitang umiiyak. wala ako sa posisyon para makialam pero hindi ko mapigilan may parte sakin na gusto kong punasan ang mga luha mo
tumayo nako para ihatid si lander sa kwarto nya. nasalubong kupa si amanda pero sumenyas ako na ako nalang, tumango lang sya at ngumiti
dahan dahan ko syang inilapag sa kamay nya may ilan butil pa ng luha sa gilid ng mga mata nya kaya maingat ko un pinunas at kinumutan sya pagpihit ko patalikod ay nakita ko si amanda na nakasandal sa hamba ng pinto
ako na magbabantay sakanya doc puntahan mo na si lyneth sa baba”tumango ako at nilagpasan sya
ng makarating sa baba ay nakita ko syang nagpupunas ng pisnge kaya nilapitan ko sya
k-kamusta si lander?”tanong nya. huminga ako ng malalim at tumanaw sa malayo
narinig nya”sagot ko kaya narinig ko ang paghikbe nya
u-ung anak ko siguradong nasasaktan sya k-kasalanan ko!”naging aligaga sya sa pagpunas ng luha sa pisnga at tumayo pero hinawakan ko sya sa kamay para pigilan
tulog nasya”napatingin sya sakin. kaya binitawan ko ang kamay nya ng maupo sya ulit
s-salamat”sagot nya
mag ooffer ulit ako ng tulong sana hindi mo na tanggihan”sagot ko kaya napatingin sya sakin kaya tumingin din ako sakanya
nakita ko kasi kung paano mangulila si lander sa ama. parang nakikita ko sakanya ang sarili ko nuon”napangiti ako at napaiwas ng tingin
lumaki rin akong walang ama ayaw sakin ng pareho kong magulang kaya dun ako lumaki sa lola ko”kwento ko. ramdam ko ang titig nya sakin kaya napalunok ako
sa age kong ito hindi ko parin alam kung anong itsura ng mga magulang ko, nalaman ko rin may mga sari sarili na silang pamilya”hindi kona magawang ngumiti dahil nagiging mabigat na sakin kapag naalala ang mga panahong un
ni minsan hindi ko naranasang magkaron ng mga magulang o maramdaman alagaan ng nanay diko naranasang makipaglaro ng basketball sa tatay ko. all my life they have’nt been by my side”sabi ko pa
kaya sabi ko kapag nagkaron ako ng pamilya hindi ko hahayaang maranasan ng magiging anak ko ung mag isa pinangako kong gagawin ko ang lahat para maramdaman nyang hindi sya nag iisa, then i met a girl naging masaya kami sabay nangarap ng future. and the day came when she got pregnant”mapaet akong napangiti
ikakasal na sana kami”napapiyok ang boses ko sa sakit na nararamdaman ko
but she had an accident before our wedding”madiin kong sabi para pigilan ang pagluha
im a doctor pero wala akong nagawa to save them”naramdaman ko ang paghaplos nya sa likod ko
pareho silang kinuha sakin”tumingala ako at pilit ngumiti
mali man pero nakikita ko ang sarili ko kay lander nakikita ko ang anak ko kasi dapat ganyan narin sya kalaki kung nabuhay sya”napabuga ako ng hininga dahil napigilan kong umiyak
an//;😐