Unloving You


Unloving You
Prologue
“B-bitawan Moko!”nanginginig kung Saad ng Nakita ko Nanaman Ang boyfriend ko na may kahalikan sa Isang bar kung Saan kami pumunta ng mga kaibigan.
Nangingilid Ang mga luha sa aking mga mata.
“I will explain”usap nya habang nakahawak ng mahigpit sa palapulsuhan ko.
“Hindi ko kailangan ng paliwanag mo,kitang kita ko na,kaya kung pwede lang bitawan monako!”matigas kung usap
Ilang beses ko pa bang kailangan Makita na nag loloko sya sa relasyo’ng Meron kami.
Ilang ulit,Ilang beses paba nya kailangan ipamuka sakin na Tanga ako,oo naging Tanga nanga lang ako sakanya.paulit ulit nalang nakakasawa na,kaya Tama na
“May kailangan ako bilang lalaki,Veronica, intindihin mo Naman yun”usap nya at alam ko kung ano Ang bagay na yun.
Ang pakikipag talik na gusto nya ay Hindi ko maibigay sakanya dahil narin siguro playboy sya.
“Alam mo kung ano yun,pero Hindi mo maibigay,kaya mo Naman ibigay Yun pero bakit parang ayaw ko sakin ibigay!”pasigaw nyang Saad
“Pano ko ibibigay sayo Yung gusto mo,kung Yung Oras na dapat mong itinututok sakin nasa mga babae mo,Hindi ko nga alam kung Meron paba tayong relasyon sa Oras nato!”litanyang sigaw ko sakanya
Sa bawat Oras na hinahanap ko sya Wala sya dahil palagi syang nasa babaeng ikakama nya.
“Mag isip kanga,Veronica,kung hindi ka magkukulang Hindi ako hahanap ng iba,Diba?!”pasigaw nya ulit na usap
Pero sa Oras nato nasa labas na kami.
“Mag isip Karin,Alex,sa tingin mo ibibigay ko Ang gusto mo…..ng dahil lang sa kagustuhan mo?……at Isa pa parang.inamin mo na kaya mo lang ako hinahabol ng dahil gusto mokong maikama.at pag katapos?iiwan moko,Hindi Moko mahal,Ang gusto mo lang Yung katawan ko”maluha luha kung litanya
Sa pagsasamang Meron kami Hindi ko naramdaman na mahal nya ko oh minahal nya nga ba ako?
Tumahimik sya
Ngayun buo na ang desisyon ko.
“At ngayun.wag mo na ring alalahanin na may Veronica Vorjes Monterey na dumating sa Buhay mo,dahil ngayun kakalimutan ko na rin na may dumating na Isang manloloko na dumating sa Buhay Kong nag ngangalang Alexander Cyrus Santiago.”
Tsaka ako tumalikod,at umalis sa Lugar na yun.
Hinanap ko kagad Ang sasakyan ko at tsaka ko pinaandar Yun,pumunta ako kung saan kailangan kung makalimutan Ang lahat.pumunta ako sa Isang bar,bar kung Saan walang pwedeng makakilala sakin.
Nagpakalasing ako,Hindi ako umiyak dahil kanina palang halos ibuhos Kona sakanya Ang timba timba kung luha.
“Ma’am baka Hindi na Po kayo makauwi nyan lasing na lasing na Po kayo”usap ng bartender habang nilalagyan ng alak Ang wine glass sa harap ko
“Wag mokong pakeelaman”lasing kung usal sakanya.
Lumipas Ang ilang minuto,napagpasyahan ko ng umuwi.
Nasa kalagitnaan ako ng pagewang gewang kung lakad ng may napansin akong lalaki’t babae na nag hahalikan.
Napabuntong hininga nalang ako.
‘Ano ba?!nagpakalasing ako ng dahil sakanya at para kalimutan ko sya pero bakit sa Nakita ko nasaktan Nanaman ako’
Nagmadali nalang ako kahit alam kung pwede akong matumba sa pagmamadali.
Nang nakapasok ako sa loob ng sasakyan ko.
Napasabunot nalang ako sa sariling buhok
Tsaka ko pinapupukpok Ang Ang manibela
“Ano ba?!”sigaw ko
“Pwede ba.kahit ngayun lang lubayan mo Ang utak ko!”sigaw ko habang umiiyak
May bumusina sa harap ng sasakyan ko.nilingon ko Yun pero Ang tanging Nakita ko lang ay Ang Isang lalaking bumaba galing sa loob ng sasakyan.
Hindi ako lumabas sa pag aakalang iba Ang dahilan nya.
Pero nagkamali ako dahil ako Ang sinasabihan nya.
Binuksan ko Ang pintuan ng sasakyan tsaka bumaba.
“Anong problema mo?”tanong ko
“Ikaw!”
“Ano?”tanong ko ulit
“Ikaw.ikaw ang problema ko”Sabi nya dahilan kung bakit mas lalong pumungay Ang Mata kung tumingin sakanya.
“Bat Moko prinoproblema?”tanong ko sakanya
“Lasing Kang...


uuwi at,Hindi lang Basta lasing,dahil sobra sobra pa”usap nya
Napatawa Naman ako bahagya
“Wag mokong problemahin,mister dahil kaya kung umuwi kahit lasing ako,at Wala kanang pake dun kung mabangga man o kung anong mang yari sakin kaya,Wala Kang pakeelam!”lasing kung litanya
“May pakeelam ako dahil….”
Hindi ko na pinakinggan Ang sasabihin nya dahil pumasok Nako sa sasakyan ko tsaka ko sya binusinahan.bahagya ko nalang binuksan Ang bintana tsaka sya kinawayan.
Kinabukasan nagising ako sa sakit ng ulo.
Nakapag ayus ako ng sarili ng Wala sa sarili.
Tsaka ko lang naalala Ang ginawa ko kagabi.ahhhh nakakahiya.
Tumunog naman Ang cellphone ko kaya kinuha ko Yun.
Pag tingin ko Nakita ko Ang napaka daming unread messages
Arian:
Nakauwi kanaba?
Nasaan kana?
Sumagot ka Naman Veronica
Nasaan kana?
Please,Veronica,answer
Marian:
Where are you?
Veron?
Nasan kanaba?
Susunduin kita
Nasaan kaba?
Basa ko sa mga message nila
Isa-isa ko silang nireplyan
Tumawag pa si Marian kung totoong ayus lang ba daw ako.
Di rin nila nabanggit si Alex,kaya hindi narin tumagal Ang usapan.
Lumabas ako ng bahay para mag jogging.alas sais palang naman ng Umaga.
Habang tumatakbo ako tumunog Ang cellphone ko kaya napatigil ako.pag tingin ko Nakita Kong naka flash Ang Muka ni Alex.Hindi ko nalang sinagot dahil baka masira pa Ang Umaga ko ng dahil sakanya.
Makalipas Ang isang Oras napag-desisyonan ko ng umuwi at dahil mag Isa Naman ako sa condo ko,bumili muna ako ng mailuluto para sa umagahan.
Ng mag alas otso na nakapag bihis nako.at handa ng pumasok sa trabaho.yes,Meron akong trabaho at Isa akong empleyado sa Isang companya.
Nang narating ko na ang parking lot dali dali ko nang pi-nark.
Bago palang ako makapasok Nakita ko na Ang dalawa kung kaibigan.ng Nakita nila ako halos tumakbo sila sa pagmamadaling pumunta sa kinaroroonan ko.
“San ka nag punta?bat dimo kami sinama”usap ni Arian ng nakalapit na sya sakin.
“Somewhere”sabay kibit balikat
“Nag away nanaman ba kayo ni Alex?”tanong sakin ni Marian.
Ngumiti ako sakanya.
“Wala ka nang makikitang nag aaway na Alex at Veronica,Marian dahil Wala ng kami”
“Talaga?Buti Naman alam mo kung Nakita ko siguro Yung babae nya at si Alex,pag uumpugin ko Ang mga ulo nun Ang kapal ng mga muka!…”marami pang sinabi si Arian pero halos Hindi Kona maintindihan dahil sa kala mo nag ra-rap na sya.
“So Mauna na kami,Veron,ingat ka nalang”Sabi ni Marian ng nakarating na kami sa palapag kung Saan sila.
Nasa mas mataas pa Kase Yung akin.
*Ting*
Tunog ng elevator ng nasa tapat Nako kung Saan ako palapag nagtatrabaho.
Nang nakarating Nako sa cubicle ko,inayus Kona Yung mga kailangan ayusin.
Lumipas ang Ilang Oras.pumunta Nako sa opisina ni sir Damian.
*Tok-tok*
“Come in”rinig kung Sabi ng nasa loob
Pag pasok ko Nakita ko si Sir na nakaharap sakanyang laptop.nilingon nya Naman ako
“Sir may ipapapirma lang Po”ngiti ko sakanya.
Pinirmahan nya Naman Ang mga documents
Sa totoo lang mas matanda sakin ng Hindi lalagpas sa tatlong taon si sir Damian.
Ng natapos Yun ay lumabas na ako sa opisina nya pag labas ko may nabangga akong matangkad na lalaki.
“Ano ba-“naputol Ang sasabihin ko ng Nakita ko Ang Muka nya
Matangos Ang ilong,makapal Ang kilay at animoy perpekto sa kagwapuhan.
Pero
Ng nakilala ko sya bigla akong napangiti ng peke.
“Ahh….hehe.sige Po sir”ngiti ko paring peke sakanya.
Dahil Nakita ko Ang pag tiim ng bagang sya na animoy gusto akong masampal.o masaktan
Nagmadali akong makapunta sa elevator.nang narating ko na Ang elevator,dun lang ako nakahinga ng maluwag.
Kahihiyan Yan Ang nararamdaman ko sa Oras nato.
[Plagiarism is a crime]
[Work of fiction]





1
Share On Whatsapp

"1" Comment
  1. So far ok yung story pero nabitin ako sa 1st part😅

Leave a Reply


top