PLAYFUL DESTINY
Everyone in our life will have a last day with us and we don’t even know when it will be.
“Totoo? Mahal buntis ka nga?! Magiging tatay na akoo whooo!,” napalundag ako sa saya nang malaman kong nagdadalang tao na ang asawa ko.
Mag dadalwang taon na kaming kasal at sa wakas, nabiyayaan na kami ng anak.
“Mahal naman sinabi ko naman na ‘wag kang kakain ng alamang, alam mo namang bawal sa’yo yon,”
“Eh s-sorry na natatakam kasi talaga ako,” nakanguso niyang tugon.
Magmula nang malaman kong buntis si Faye ay nag doble ingat ako lalo pa at unang anak namin ang nasa sinapupunan niya.
Bilang asawa niya, hindi ko siya hinahayaang mapagod, ako na ang gumagawa ng mga gawaing bahay gusto ko rin kasi na mamahinga lang siya.
“Ako na d’yan, Mahal. Palagi na lang ikaw ang kumikilos dito nakakahiya na,” tugon ni Faye at inagaw sa’kin ang mga platong hinuhugasan ko.
“Natural lang ‘yon dahil lalaki ako. Ang dapat sa’yo namamahinga, ‘wag kang kilos ng kilos baka mapasama ka at si baby,”
“Mag iisang buwan na akong napapahinga at puro hinga at kain lang ang ginagawa. Tingnan mo tuloy napapabayaan na kita,” malambing na tugon niya sa’kin habang pinupunasan ang pawis ko.
Simula pa lang ay wala na talaga akong ibang hiling kundi ang makasama siyang bumuo ng maganda at buong pamilya.
_
“Malapit na ang due date mo, Isang linggo na lang. Bawas-bawasan mo ang pagkain baka mahirapan ka,” birong tugon ni Mama kay Faye.
“Palagi ko nga po ‘yan pinagsasabihan, Ma ang kulit talaga kain ng kain,” pagsang-ayon ko pa kay Mama.
Mula nang araw na ‘yon ay iniwasan na ni Faye ang kumain ng marami dahil sa sinabi ni Mama.
Maraming nakakapansin ng Tiyan ni Faye, babae raw ang anak namin at may ilan din na nagsasabi na Kambal daw ito.
_
“Mahal kaya mo ‘yan. Hinga ng malalim mailalabas mo sila ng ligtas,” pagpapalakas loob ko kay Faye habang hawak ang kamay niya.
“Ahhhhhh! H-hindi ko na kaya, M-Mahal,” namumula at pawisan na sigaw ni Faye.
“F-faye kayanin mo. Kaya mo yan,”
“Faye?! Mahal, gising,” taranta kong sigaw habang niyuyugyog ko ito.
Hindi kinaya ni Faye ang panganganak kung kaya’t binawian siya ng buhay. Naiwan sa’kin ang kambal naming anak. Ala-ala na galing sa kaniya.
_
Dalawang taon ang lumipas at ngayon ay sine-celebrate namin ang ikalawang kaarawan ng kambal namin ni Faye.
“Happy Birthday, Kambal,”
“Thank you, Papa,” magkasabay nilang sambit sa’kin.
Mabuti na lang din at hindi sila pala-tanong tungkol sa Mama nila dahil hindi ko pa alam ang isasagot, hindi ko alam kung pa’no magsisimula.
_
Nagising ako nang maramdaman ang napakalamig na kung ano sa tabi ko. Napansin ko naman ang isa sa anak ko na putlang putla ang labi.
Pilit ko itong itinatayo ngunit hindi ito gumagalaw o kahit dumidilat man lang.
“A-anak gising. Gumising ka naman, ano ba’ng nangyari sa’yo,” umiiyak kong tugon.
Pigil ang pag iyak ko dahil alam kong anumang oras ay magigising ang kakambal niya at alam ko rin na tatanungin ako nito kung ano ang...