A SAD STORY..
After graduation ng high school parehas nangarap sina mich at josh na makatapos nang pag aaral bilang isang doctor…
Dumating yung point na nagpropose si josh kay mich…
Josh : mich marami na tayong pinagdaanan since high school and hindi ko na sasayangin yung chance nato…
Habang nagsisigawan mga kamag anak ni josh at mich sa proposal ni josh…
Mich : josh ano ba toh bakit ang daming tao.. andito pa sila mama at papa? Kumpleto lahat aa …
Habang naglalabas nang singsing si josh at sinasabe ang mga katagang .. ” MICHELLE AGUIRRE TATANGGAPIN MO BA ANG PAGMAMAHAL KO KAHIT NA ALAM MO NA HINDI PA ITO ANG TAMANG PANAHON PARA SA ATIN?? Will You Merry ME?
Habang umiiyak si Mich sa pagkabigla at saya..
Mich : oo josh .. Mahal na mahal kita kaya oo ang sagot ko…
Natapos ang buong isang araw na puno nang kasiyahan…
College na sila josh at mich… Pero parang walang pagbabago sa relasyon nila habang tumatagal tumatatag sila.. Meron mang away pero natatapos ang buong araw nagkakasundo din sil… 3rd year college nang nagquit si mich nang nursing at naiwan si josh…
Josh : beb.. Bakit nagquit ka sa nursing ?
Mich : beb.. Ndi ko kaya ang presure sa course… Sobrang nalulula ako sa mga activities natin… Kaya i decide na magpalit nang course.. Kukuha ako ng computer art…
Josh : sayang naman beb.. Kunting tsaga na lang makakatapos na tayo at maaabot na natin yung pangarap natin na makalabas ng bansa para duon mag trabaho…
Mich : beb, ayaw ko na talaga sopurtahan mo nalang ako please..
Josh : ok ok susuportahan na lang kita sa gusto mo…
Dumating yung time na graduate na si josh sa pagiging nurse nya at si mich naman ay nasa 2nd year na ng college level nya as coputer art… Nang dumating ang hindi inaasahang mangyare…
Bumangga ang sasakyang kinalulunanan ni Josh pauwe sa kanilang bahay… At itinakbo ito sa pinakamalapit na ospital sa kanilang lugar…
Dumating doon si Mich na bagong gising at umiiyak sa nangyare kay josh…
Nanay ni Josh : iha kumalma kalang magiging ok din sya …
Mich : tita hindi ko po alam kung pano ako kakalma.. Ndi ko po alam gagawin ko kung mawala si Josh sa akin…
Nanay ni Josh : iha lalabas na maya maya ang Doctor nya… Mahintay na lang muna tayo…
Patuloy paren ang pagiyak ni Mich at nagaalala sa kalagayan ni Josh… 5 oras ang nakalipas lumabas na ang doctor ni Josh…
Mich : Doc kamusta po ang bf ko…
Doc : sa totoo lang maam ndi namin masasabe sa inyo ang sitwasyon patuloy paren ang pagoobserba namin sa kanyang ulo dahil ito ang labis na naapektuhan nang pagkabangga nya…
Mich : Doc gawin nyo po lahat nang magagawa nyo para makasuvive ang BF ko mahal na mahal ko po sya ndi ko alam gagawin kapag nawala sya…
Doc : wag po kayo magaalala maam gagawin po namin lahat ng makakaya namin para makasama nyo po ulit ang pasyente…
pitong araw ang nakalipas pero wala paren pagbabago sa lagay ni Josh… Araw araw kinakausap ni Mich si Joch kahit ito ay tulog sa pagkakacoma nito…
Mich : josh sorry huh wala ako sa tabe mo nang mangyare sayo yan… Josh bumangon ka na gusto na kita makasama isang linggo kanang nakahiga hindi ka ba nagsasawa dyan sa higaan mo?
Ilang minuto lang ay biglang lumiha si Josh na parang naintindihan nya ang sinabi ni Mich… Nakita iyon ni Mich kaya dali dali nyang tinawag ang Doctor
Mich : Doc umiyak po sya magigising na po ba sya?
Doc : ndi ko pa masabe iha.. Pero
ang pagluha nya ay may ibigsabihin at bumubuti ang lagay nya… Kaya maghintay tayo sa susunod na 24 oras kung magigising malaking improvement yun para sa pasyente…
Nakalipas pa ang 24 oras nagalising si josh nang walang naalala…
Mich : Doc bakit po ndi ako maalala nang BF ko ano po ang nangyare sa alaala nya…
Doc : iha yan ang epekto sa kanya at nang operasyon na ginawa namin sa kanya sa kagustohan naming marevive sya nawala naman ang alaala nya…
Mich : Doc ano po ba pde namin gawin para bumalik sa dati BF ko doc..
Doc : kunting pasensya iha.. Ipaalala nyo sa kanya ang mga daily routine niya noong normal pa ang buhay nya… At alagaan nyo sya nang husto bawal sa kanya ang mastress…
Mich : salamat doc… Kailan po ba kami pde makalabas nang hospital Doc…
Doc : soon as iha pde na kayo makalabas pero kailangan pa natin gumawa ng iba pang pagsusuri para makasigurado tayo na walang masyadong kumplikasyon sa nakaraang operasyon…
Mich : ok po doc … Maraming salamat po…
Lumipas ang isang linggo nang makalabas nang ospital si josh… Walang palya at walang sawa ang pagaalaga ni mich kay josh… At lumipas pa ang isang buwan, taon na walang iprovement sa memorya ni josh…
May dumating kay mich na oppurtunity na galing hongkong.. Kinukuha sya bilang isang cartoon creator sa isang anime mangga… Kaya nag paalam sya ka josh…
Mich : Josh magtatrabaho muna ako sa hongkong antayen mo ako aa.. At magpagaling ka wag kang masyadong magpapagod… Babalik ako kaagad at lage mong tatandaan na mahal na mahal kita…
Josh : Mich saan ka pupunta? Bakit ka aalis bakit kailangan mo ko iwan kung mahal mo ako?
Mich : mahal kita kaya gagawin ko toh para maipagamot kita sa masmagandang ospital…
Josh : mich nakasanayan ko na ang pagaalaga mo.. Pano na lang kung bumalik na ang alaala ko? Pano kita makakausap ..
Mich : beb lage ako kokontak sayo Beb… Ikaw lang ang nasa puso ko… Tandaan mo lage na habang buhay kitang mahal…
Makalipas ang ilang linggo nang makatapos si Mich sa pagaasikaso sa kanyang mg papelis.. Agad syang lumipad at hindi na nahpaalam ka Josh kasi ayaw nya na masaktan ito sa pagalis nya…
Lumipas pa ang ilang linggo bago nakakotak si mich sa mga magulang ni josh…
Mich : Good morning po jan tita kamusta na po kayo…
Nanay ni Josh : ok lang kami ija .. Ikaw kamusta jan…
Mich : ok lang din po tita… Medyo ok na naman po ako sa field of works ko po.. Si josh po ba anjan po pde ko po ba sya makausap…
Nanay ni Josh : kakatulog nya lang Mich… Parate nya kasing tinitingnan ang mga picture nyo simula nung high school kayo..
Mich : kawawa naman...

po sya pilit nya po talaga inaalala yung mga nawalang memorya nya.. Sigue po tita ndi na po ako magtatagal may trabaho pa po ako..
Nanay ni Josh : oh sige ija magiingat ka jan.. At wag kang magalala kay josh aalagaan namin sya ng husto hanggang sa bumalik ang alaala nya nakasama tayo…
Mich : salamat po tita kayo din po magiingat din po kayo…
Lumipas ang taon unti unting nagbalik ang alaala ni josh ngunit ndi kasama dito si mich.. Pero hindi nagsasawa si mich na ipaalala ang kahapon na magkasama sila… Nagkaroon ng lapses ang mga twag ni mich kay josh… Hindi alam ng pamilya ni mich at ni josh si mich ay nagkaroon ng isang malubhang sakit sa labas ng bansa pero pinapakita nya ka josh na malakas siya at walang nararamdaman…
Dumaan ang isang linggo walang paramdam si mich sa mga magulang nya at sa pamilya ng kanyang nobyo… At sa kabilang banda nabagok si josh sa paglalakd lakad at muling nanumbalik ang kanyang alaala… Agaran niyang hinanap ang kanyang nobya.. Doon niya nalaman na nangibang bansa si mich para makatulong sa gamutan nya.. Ngunit wala ang hindi nia alam nasa malubhang kalagayan na si mich.. Maski ang pamilya nya hindi alam kung bakit ndi ito nagpaparamdam…
Josh : beb naalala ko na lahat.. Naalala ko na kung gaano tayo kasaya noong mahabang panahon ang nasayang dahil sa naging sakit ko pero beb.. Mahal na mahal kita… Magiisang buwan na nang huli mong tawag at chat sa amin please mag update ka naman para malaman namin ang kalagayan mo…
24 oras ang lumipas nagchat si mich..
Mich : beb masaya ako na ok kana mahal na mahal kita… Lage mong tatandaan lahat ginawa ko para maging ok tayo, maging masaya tayo… Pero sana wag kang mabibigla huh… Iingatan mo ang sarili mo.. Iingatan mo ang pagmamahal ko sayo… Wag kang magalala beb.. Pauwe na ako ng Pilipinas… See you soon beb … Gusto ko ikasal tayo paguwe ko… Mahal na mahal kita…
Josh : beb, bakit ganyan ang message mo para kang namamaalam ? Bakit ano ba nangyayare sayo jan? Baka naman nagkakasakit ka na jan aa.. Papakasal tayo paguwe mo beb.. Pagkauwing pagka uwe mo.. At hindi ko na hahayaang ikaw ang magtataguyod sa atin panahon na para ako naman ang magparanas ng pinaranas mo sakin na pagmamahal…
Isang maiksing sagot lamang ang mininsahe ni mich
Mich : mahal na mahal kita masaya ako na ok kana… I love you beb…
Ndi naglaon dumating si mich nang bansa na nakastretcher at may oxygen tank…
Josh : mich ano nangyare sayo? Bakit nakahiga ka jan kala ko ba ok ka? Kala ko ba healthy ka? Beb ndi mo man lang pinaalam na ganyan na pala ang nangyare sayo… Bakit beb.. Bakit ndi mo sinabi??
Mich : mahal kita josh pakasal na tayo…
Ang maiksing tugon ni mich kay josh.. Pangalawang araw ni mich galing sa labas ng bansa… Habang si josh nagpreprepare sa idaraos na kasal nila at lahat ay nandun… Habang nahihirapang huminga si mich dahil sa kanyang sakit niyaya ni josh si mich na dumungaw sa labas ng kanyang silid…
Josh : beb ndi man kita maihaharap sa altar dadalhin ko naman sayo ang pinakamasayang okasyon para sa ating dalawa.. Merry me mich…
Habang naiiyak at nahihirapang huminga si mich ay tumugon ito…
Mich : yes josh i will.. Please be my man to the end of my life..
Josh : yes i will be your man beb pero not in the of your life gagaling ka pa mich…
Binaba si mich gamit ang private elevator at sa gitna nang pagaagaw buhay ay nakasagot pa siya sa tanong ng pare.. Ikaw MICHELLE AGUIRRE TINATANGGAP MO BA SI JOSHUA DE GUIA BILANG KABIYAK SA PANGHABANG BUHAY, SA HIRAP AT GINHAWA SAKIT AT SAYA?
Mich : opo father..
Sabay sabe ng pare you may kiss the bride.. Sa pagdampi ng labi ni josh ay biglang tumunog ang makinang nasa tabi ni mich napakahabang tunog at nagkagulo na ang lahat… May nag iiyakan at may nagpapaalis sa mga tao ang mga doctor ay busy sa pagrerevive kay mich nang umiling ang doctor at nagsabe ng TIME OF DEATH 12 hundred hours…
Hindi makapaniwala si Josh tulala at hindi makapag salita… Ndi nya namalayan na pumatak na ang luha nya… Burol ni Mich nandun lahat ng kaibigan nila at kanilangpamilya..
Nanay ni Mich : josh, pahinga ka muna wala ka pang pahinga… Kagagaling mo lang sa sakit mo.. Baka ma stress ka nang sobra… Ndi magiging masaya si mich kung makita kang ganyan…
Josh : tita, sya lang po ang buhay ko.. Bakit po ganun tita kung kailan ok na ako sya naman ang umalis, sya naman ang nawala..
Nanay ni Mich : ganun lang talaga ang buhay Josh… Pero isipin mo na lang na masaya na sya sa kinalalagyan nya… Kaya wag ka nang umiyak… Isipin mo na lang may porpuse si god bakit nya kinuha sa atin si mich…
Josh : bakit po ganun tita kung kailan ok na ako… Tsaka naman sya nawala… Bakit kailangan na kunin sya.. Ito ba ang kapalit ng paggaling ko… Ang mawala sa akin ang pinakamamahal ko.. Ang maramdaman ko po ulit yung sakit nung marinig ko na aalis si mich para mapagamot nya ako… Sobrang sakit po tita sobrang sakit po…
Nanay ni mich : josh.. Wag na wag kang magtatanong kay god, si god lang ang nakakaalam kung hanggang kailan ang buhay ng bawat isa… Darating din sa point na sasaya ka at mararamdaman mo na satisfy ka dahil sa isang taong darating sa buhay mo…
Patuloy ang pagluha ni josh sa nangyare… Hanggang sa mailibing si mich ay hindi na muling makausap si josh lagi itong tulala at wala sa sarili… Hanggang sa isang sulat ang dumating sa kanya galing sa isang kaibigan ni mich sa labas ng bansa…
JOSH ALAM KO NA GAGALING KA AT MAGIGISING KA SA PAGIGING COMA MO.. AT DARATINH SA POINT NA MASASAKTAN KA DAHIL SA PAGKAWALA KO NDI KO NA PINAALAM KAHIT SA PAMILYA KO NA MALALA NA ANG SAKIT KO DITO… MASAYA AKO NA GUMALING KA NA… WAG KANG IIYAK WAG KANG MAGTATAMPO NA NIIWAN KITA NANG MASMAAGA ALAM KO MARAMI PA TAYONG KAILANGAN PAGDAANAN PERO BEB… HANGGANG DITO NA LANG AKO IINGATAN MO ANG SARILI MO WAG NA WAG MONG PAPABAYAAN NA MASIRA KA NANG KALUNGKUTAN SA PAGALIS KO.. LAGE AKONG NASA TABI MO MAHAL NA MAHAL KITA…
Your wife ..
Michelle Aguirre- De Guia
I LOVE YOU..
Muling nanumbalik ang malay tao ni Josh at muli ay lumuha sya sa nabasang sulat galing kay mich…