Bridge of love❤️
Chapter 1
Ang sakit na akala ko’y nauubos,hindi pala. Hanggang kailan kaya?Hanggang kailan ako magtitiis sa panglaw ng aking buhay?Umiyak man ako ng paulit -ulit nasasayang lang ang luha ko.Sa bawat pagsubo ng pagkaing nanggagaling sa basurahan may kaakibat iyong luha dahil ni minsan hindi ako nakatikim ng pagkaing malinis.
“Huy!Bata wag ka nga dito you’re still so bad.Nakakaisturbo ka nang mga namamasyal dito”singhal ng isang street sweeper nang makitang nakaupo ako sa may slide.
“Pasensya na po kayo ate.Sige po aalis na po ako”kahit na lumaki akong walang magulang o gumagabay magalang ako sa mga nakakatanda sa akin.
Palakad – lakad ako sa kalsada.Nagugutom na ako.Wala akong nakitang pagkain kanina may mga batang lansangan din...

Kasi na katulad ko kaya minsan wala akong nakukuhang pagkain sa basurahan.Palinga-linga ako Hanggang sa may makita akong karenderya.Nagtatakbo akong pumunta sa karenderya.Ang daming masasarap na pagkain.Hinimas himas ko ang tiyan ko at napalunok.Pumasok ako sa pinto ang daming mga Bata pero kasama nila ang kanilang pamilya.Nalungkot na Naman ako.Nadako ang mga mata ko sa isang bakanteng lamesa at may natirang pagkain sa pinggan.Tinungo ko iyon at nilantakan ang tirang pagkain.
“Uhmm…ang sarap…”naiusal ko ngayon lang ako nakakain ng pagkaing hindi nagmula sa basurahan ang sarap pala.
“Eww she’s eating tira tira”rinig kong sabi ng isang Bata sa kabilang mesa.
“Let her p*t*y gutom Kasi”sabi Naman ng mama Niya.
Binalewala ko nalang yun ang importante ay mabusog ako.I’d always dream to have food,home and family but I never knew if mangyayari yun.
:Maghintay ka lang Cristine and your wish will come true not now but soon.