#Destiny
Elementary palang ako noon ng magkaroon ako ng crush sa aking kaklase.Masarap pala ang pakiramdam sa araw araw na nakikita mo yong taong hinahangaan mo ngunit sa kabila ng nararamdaman ko ni hindi ko magawang aminin sakanya na crush ko siya kc nga babae ako at ayaw ko ma turn off siya sakin pag nalaman niya at baka iwasan niya ako kaya nanatiling lihim ang nararamdaman ko..
Dahil sa inspired ako naging masipag ako sa pag aaral kc nga gusto mapansin niya ako kahit alam ko na hindi ako maganda atleast may ipagmamalaki naman akong talino sakanya..gumigising ako lagi ng maaga pagpasok sa school para siya ang una kong makita ngunit dahil nahihiya ako sakanya na malaman niya ang totoo kayat hindi ko siya pinapansin sa school kahit nagkakasalubong man kami wala kaming pansinan na dalawa kapag lagi ko siya sinusulyapan ng mga mata ko ngunit pag lilingon siya sakin inaalis ko agad ang mga tingin ko sakanya…hanggang tingin lang talaga ako..
Graduation na namin sa elementarya
Dahil sa sipag at tiyaga ko nanguna ako sa klase hindi ko inexpect na bibigyan niya ako ng bracelet yon ang pinakamahalagang natanggap ko at galing pa sa aking crush masayang masaya ako kahit na hindi siya mismo ang nagbigay non saakin kc parang nahahalata ko na umiiwas dn xia pero ndi ko malaman kong bakit kaya di man lang ako nakapag pasalamat sakanya..
First year high school na ako dahil sa sipag ko sa pag aaral nabigyan ako ng scholarship ng aming principal kaya pinag aral ako ng mama ko sa isang private school sa bayan malayo sa amin masaya ako kc dalawa kami nabigyan ng scholarship ako at ang crush ko..first day ng pasukan siya agad ang hinanap ko and nakita ko naman siya kaso nga lang hindi na kami naging magkaklase pero masaya parin ako kc nga atleast makikita ko siya araw araw..ngunit pagkalipas ng isang linggo hindi ko na ulit siya nakita sobrang lungkot ko noon kasi wala na akong inspirasyon sa pag aaral ko nakakawala ng gana mag aral.pinagtanong ko sa mga kaklase niya kong bakit hindi na siya pumasok sa klase ang sabi ng isa sa kaibigan niya umuwi na siya sa kanila kc na homesick daw kaya ayon sobrang nalungkot ako kc malayo na nga ako sa pamilya ko pati yong crush ko nalayo dn saakin..pinagpatuloy ko ang pag aaral ko hanggang matapos ko ang 3rd year high school ngunit nagkaroon ng kaubting problema sa pamilya namin kaya muntik na ako huminto sa pag aaral pero hindi ako pumayag kaya nag decide ako na lumipat nalang ulit sa amin sabi ko don ko nalang ipagpapatuloy yong pag aaral ko. Kahit ayaw ni papa pero pinilit ko sila kahit public ok na saakin basta matapos ko lang ang high school buti balang pumayag si papa..pero sa paglipat kong yon parang naninibago ako sa mga kaklase ko kc yong iba hindi ko pa kilala at syempre yong mga dati kong kaibigan medyo nagbago na pero masaya dn ako kc makikita ko ulit si crush kaso nga lang hindi ko siya naging kaklase pero ok lang kasi sa tuwing lumalabas kami ng school nakakasalubong ko siya pero kahit nakakasalubong ko siya hindi ko...
I like it!