I have a huge crush on this boy named BongBong Marcos.
Nag confess ako sakanya about my feelings pero sabi niya “sorry I don’t like you.” After niya sinabi yun mga tatlong araw akong hindi pumasok dahil na broken ako sa sinabi niya, kaya nag decide nalang ako na mag move on nalang tutal wala naman akong pagasa na talaga sakanya.
Months later may bagong transfer student sa school namin, gwapo siya.
Mga ilang weeks din naging close na kami. I’m about to catch a feelings on him, pero nalaman ko na may nililigawan na pala siya.
One day habang nasa canteen ako he suddenly approach me, parang kilig na kilig.
“Leni! You won’t believe this! Sinagot na ako ng nililigawan ko.” Saad nito na parang bulati dahil sa sobrang kilig.
“Ok, stay strong sa inyo.”
“Pano bayan, may jowa na ‘ko.” He said at inakbayan ako. “Wala kabang balak magka jowa Leni? Gusto mo bang ireto kita kay Pacquiao.”
“Ayako muna Duterte ha? Sariwa pa sakit ng puso...

ko.”
“Sus. I got to go na, nag hihintay na ‘yung bebe ko sa ‘kin.” Pagpaalam nito sa ‘kin at umalis na.
While I’m drinking my soda nagulat ako nang may biglang humila sa ‘kin pa puntang CR. Nagulat ako nang nakita ko si Marcos my ex crush, umiigting yung panga.
“Bakit lagi kayong magkasama ni Duterte?! Anong bang meron sa inyo? Tapos nakita ko pa kayung nag akbayan kanina, akala ko ba ako lang gusto mo?!.” Parang galit niyang saad sa ‘kin.
“Oh? Ano naman? Bakit nag seselos kaba?”
“Sobra.” He said without any hesitation.
“H-huh?” Bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko at hindi alam ang gagawin.
He suddenly pinned me on the wall. I can feel his strength but more than that, I can feel the tension between us two. We’re too close to each other. It makes me feel anxious, nervous and weak.
“I want you back Leni, dapat sa ‘kin ka lang.” And then he kissed me.
By : Janin B. Panganiban
Work of fiction