Ikaw lang ang nasa puso ko
Chapter 2
.
Nasa kolehiyo na si Mary Ann, nakitira si Mary Ann sa kanyang tita sa kabayanan, upang hindi siya mahirapan sa pagbyahe pagpasok ng eskwelahan, hinatid siya ng mga magulang sa bahay ng kanyang tita.
.
Marissa : o paano anak, maiiwan ka na namin dito sa tita mo.mag-iingat ka dito.
Andres : basta kung ano man ang kailangan mo ay huwag kang mahihiyang magsabi sa tita mo.
Rosalie : kuya, ate huwag kayong mag-alala at hindi ko pababayaan ang pamangkin ko.
Marissa : salamat Rosalie
Andres : sige anak, uuwi na kami ni nanay mo.
Mary Ann : opo.,mag-iingat po kayo, at huwag po kayong mag-alala at mag-aaral po akong mabuti.
.
Habang hinihintay ni Mary Ann ang pasukan ay tumutulong muna siya na tumao sa Grocery ng tita niya.At samantala naman si Elena ay hindi siya payag sa kursong kinuha ng anak niyang si Ariel.
.
Elena : hindi ka mag-pupulis Ariel, ibang kurso na lang ang kuhanin mo.
Ariel : ma. Ano naman ang masama kung pulis ang kuhanin ko.
Arman : hayaan mo na yong anak mo, kung ano ang gusto niya.
Elena : pero Arman, alam mo namang may takot na ako, diyan sa ganyan, katulad mo, ng nasa serbisyo ka wala akong kapanatagan.
Ariel : mama naman, bata pa lang ako ay pangarap ko ng maging pulis na katulad ni papa, kaya payagan mo na ako.
Arman : oo nga sweetheart payagan mo na yong anak mo.
Elena : bahala nga kayo.
Marielle : mama, ako po paglaki ko ang gusto ko po maging doktor.
Arman : ay ang baby girl namin, magdodoktor.
Elena : mabuti anak, uminom ka na ng milk mo para lumaki ka kaagad.
Arman : bakit naman gusto mong maging doktor baby!
Marielle : e, kasi po papa. Kaya gusto ko po maging doktor e para po kapag nabaril si kuya gagamutin ko po siya..
Elena : Diyos na mahabagin!! Halika na nga mag milk ka na, kung ano ano ang sinasabi mong bata ka!!
.
Napakamot na lang sa ulo si Ariel sa sinabi ng kapatid, lalo pa yatang natakot ang mama niya sa narinig sa nakababatang kapatid, palibhasa matalino,ang kapatid kaya kung ano ano ang nasasabi, bata palang kasi si Ariel ay gusto na niya talagang maging pulis, dahil nong bata palang sila ay madalas nilang nilalaro ang baril barilan..bigla na naman niyang naalala ang kababatang si Mary Ann, dahil isa sa mga nilalaro nila ni Mary Ann ay baril barilan, at naaalala pa din ni Ariel ang tambayan nila ng kaibigan, tinatanong na lang niya sa sarili kung kumusta na kaya ang kaibigan, at pati na ang kanilang kubong tambayan, kung maayos pa kaya, at kung nagpupunta pa kaya si Mary Ann doon, matagal na silang hindi nagkikita ng kababata, at sinasabi ni Ariel sa sarili na balang araw ay babalik siya sa pilipinas, sa ngayon ay ang pag-aaral muna ang aatupagin niya, at nag-aral ngang mabuti si Ariel…at lumipas ang mga araw at mga buwan, at mga taon, ay sa wakas, ay isa na siyang ganap na pulis, kahit na may takot sa puso ni Elena na maging pulis ang anak, ay masaya pa din siya dahil natupad nga ng anak ang pangarap, ngunit balak ni Ariel ay sa pilipinas siya magtatrabaho, sa Pilipinas niya balak gamitin ang lahat ng kanyang natutunan, at samantalang si Mary Ann naman ay nakapagtapos na siya bilang isang guro, nagtapos ulit siya ng may mataas na karangalan, siya ay nagkamit ng Magna cum laude.
.
Benjie : bunso congrats, napakagaling talaga ng kapatid ko.masayang masaya ako para sayo bunso sa wakas ay natupad mo na ang pangarap mong maging isang guro, grabe hindi ko alam kung talagang anak ka ni nanay at tatay, bakit napakatalino mo.
Andres : Benjie, anong gusto mong palabasin?
Marissa : oo nga benjie, gusto mo bang mapukpok ng payong ha?
Benjie : Biro lang po!!
Mary Ann : si kuya talaga pati ang nanay at tatay, binibiro mo, mamaya mapukpok ka nga ng payong…….hindi pa kuya, kailangang maipasa ko pa ang board exam ko..
Andres : naku, mani-mani na lang sayo anak yun..
Marissa ; oo nga anak, kampante kami na maipapasa mo ang board exam..
Benjie : oo bunso, kayang kaya mo yun.
Mary Ann : ganyan po kayo kabilib sakin..
Andres : oo naman anak..magaling ka kaya..
Mary Ann : maraming salamat po sa,inyo tatay nanay at sayo kuya salamat ha, sa mga suporta ninyo sakin..
Marissa : mahal ka namin anak. Kaya ano man ang kailangan mo ay susuportahan namin, lalo na yong kuya mo mahal na mahal ka ng kuya mo.
Mary Ann : salamat kuya ha..
Benjie : wala yun bunso..
Andres : kaya nagpapasalamat din kami sayo Benjie anak, napakalaking tulong mo sa amin, sa mga gastos sa pag-aaral ng kapatid mo, dahil kung kami lang ng nanay mo di namin kakayanin..
Benjie : wala po yun,, ah tay, nay, may sasabihin po sana ako sa inyo!.
Andres : ano ba yun anak?
.
Matagal bago nagsalita si Benjie, humugot muna siya ng hangin at binuga,…
.
Marissa : ano ba yong sasabihin mo anak, sabihin mo na!!
Mary Ann : ah, mukhang alam ko na yong sasabihin ni kuya. (Nakangiti niyang sabi)..sige lang kuya sabihin mo na, huwag kang mahiya..ikaw naman ang susuportahan namin..
.
Napangiti naman si Benjie sa sinabi ng kapatid, talagang matalino ang kapatid niya, alam na agad kung ano ang ibig niyang sabihin…
.
Andres : sabihin mo na anak.ano na yun?
Benjie : tay, nay, gusto ko na po kasing pakasalan si Evelyn baka maaari na po..
Andres : oo naman anak, pwedeng pwede na.
Marissa : mabuti naman anak, at naisipan mo ng mag-asawa, matagal na naming hinihintay ni tatay mo na sabihin yan.
Benjie : talaga nay, tay payag na po kayo..
Andres : oo anak!!
.
Yumakap si Benjie sa mga magulang. At sumali naman sa yakapan si Mary Ann, at niyaya na ngang magpakasal ni Benjie ang kasintahang si Evelyn, at pumayag naman si Evelyn.,at pinamanhikan na nila si Evelyn, wala namang tutol ang mga magulang ni Evelyn, dahil alam nilang mabuting tao si Benjie, at alam din nilang mapagmahal sa magulang at kapatid si Benjie kaya alam nilang magiging mabuting asawa at mabuting ama si Benjie, at higit sa lahat ay magiging mabuting manugang, kaya pumayag agad ang magulang ni Evelyn..at hanggang sa nag-take na ng board exam si Mary Ann, at sa awa ng Diyos nang malaman na ang resulta ay sa wakas at nakapasa si Mary Ann at hindi lang nakapasa, kasama siya sa Top 5, kaya sobrang tuwang tuwa ang mga kaanak ni Mary Ann at lalong lalo na ang mga magulang ni Mary Ann at ang kuya nito, at hanggang sa nagpakasal na nga ang kuya niya at ang kasintahan nito, kaya naging masaya na sila sa kanilang buhay, dahil hindi na sila masyadong magkakapos sa pera dahil may trabaho na si Mary Ann. At samantala ang mag-anak na Arman at Elena ay nagpasyang umuwi ng pilipinas, doon sila tumuloy sa bahay ng papa ni Arman.
.
Carina : welcome home, kuya, ate, at sayo marielle, ang gandang bata..
Marielle : hello tita..kumusta po?
Carina : aba, talagang tuwid na tuwid magtagalog ah, akala ko hindi ka marunong magtagalog eh..
Elena : tagalog naman kasi ang usapan namin dun.
Carina : nasaan si Ariel?
Arman : hindi namin kasama, pero susunod daw na uuwi..
Elena : kumusta kayo dito Carina?
Carina : okay lang ate..uuwe ba kayo sa Ascienda?
Arman : oo, bibisita kami dun..
.
Naiwan si Ariel sa America dahil, inaayos pa niya ang mga papers niya roon at mga Transcript of record mga diploma, dahil uuwi na siya ng pilipinas at para doon magtrabaho, dahil mas gusto niyang magsilbi sa sariling bansa, at isa pa, ipagpapatuloy niya ang paglutas ng hustisya para sa lolo niya..at ang mag-asawang Elena at Arman naman ay umuwe na sa kanilang Ascienda..laking tuwa naman ni Zander ng maka-uwe na ang kapatid niya..
.
Arman : o kuya, kumusta naman na dito..
Zander : maayos naman, mabuti at umuwi na kayo.
Elena : oo kuya,napagpasyahan namin dumito na sa pilipinas.
Zander : mabuti kung ganun.
Marielle : hi tito Zander.. (bati niya sa amain)
Zander : hello marielle!! Ang laki na niya ah..kelan lang nasa tiyan ka pa lang ng mama mo. Ngayon halos dalagita na..eh si Ariel pala?
Arman : Sa susunod na buwan pa ang uwe dito nun..
Zander : paano ikaw na ang bahala dito sa Asyenda, at yong iba ko namang negosyo sa manila ay maasikaso ko ng mabuti.
Arman : sige kuya, kelan ba ang balak mong pumunta ng Manila?
Zander : sa makalawa.
.
Natuwa ang mga kasugpon at tauhan ni Arman sa bukid ng malaman na bumalik na sila, lalo na si Mang Andres..
.
Arman : mang Andres, kumusta na?
Andres : mabuti naman po señor Arman.
Arman : mukhang maganda po ang aanihi, natin ngayong anihan ah.
Andres : opo sa awa po ng Diyos..
Arman : mamaya po pakisabi sa ibang tauhan na may salo salo sa bahay mamayang gabi ah. At may pasalubong kami para po sa inyong lahat..
Andres : ay naku, maraming salamat po señor at sasabihin ko po sa iba..
Arman : sige po, asahan po namin kayo sa bahay mamaya.
Andres ; opo.
.
At ibinalita nga ni Andres na magkakaroon ng salo salo sa mansion.at mga nagpuntahan na nga ang mga magsasaka, sa bahay ng kanilang amo, at masaya silang nagsalo salo ng hapunan. At nang makamain ay, ibinigay na ng mag-asawa ang mga pasalubong nila sa mga tauhan nila..at labis namang nagpasalamat ang mga magsasaka sa mag-asawa..at ganun din si Andres.
.
Andres : salamat po sa inyong mag-asawa, kaya po pinagpapala kayo dahil sobrang bait nio samin..
Arman : mababait din po kasi kayo, at kami din po ay nagpapasalamat sa inyo dahil hindi nio pinabayaan ang asyenda, ang sabi ni kuya, ay napaka alaga nio daw sa bukid, at hindi nagpabaya, kaya laging madami ang mga ani..kaya nagpapasalamat kami sa inyo..at natapos ang kasiyahan, ay kanya kanya na ng uwe ang mga magsasaka na dala dala ang mga kanilang pasalubong, at may mga pauwe pang mga pagkain para sa kani-kanilang mga pamilya..
.
Carmela : Mary Ann, bakit ba hindi mo pa sinasagot si Franco, matagal na din nanliligaw sayo yong tao ah, second year college palang tayo nanliligaw na sayo si franco.,wala ba talagang pag-asa? O baka naman may hinihintay ka..at si Ariel yun hano?
Mary Ann : ano ka ba, wala pa sa isip ko yang pag-boboyfriend. Gusto ko pang tulungan sila tatay at nanay, pati na din si kuya..at saka sinabi ko naman kay Franco na huwag na niya akong pag-aksayahan ng oras niya dahil wala pa sa isip ko yang mga pag-ibig na yan..
Carmela : eh, patay na patay sayo yun eh kaya, syempre di susuko yun hanggat di niya nakukuha yong matamis mong oo, at saka, ano naman kasi kung tutulong ka pa, bakit hindi ka pa naman mag-aasawa boyfriend pa lang naman ah..
Mary Ann : ehh.,basta ayoko pang magboyfriend..bata pa naman ako ah.
Carmela : sus. Eh kasi nga talagang may hinihintay kang tao.
Mary Ann : eh kung ikaw nga wala ka pa din boyfriend.
Carmela : sus.,paano naman ako magbo boyfriend kung ang mga manliligaw ko ay puro lasenggo, huwag na lang!!eh kung katulad lang ni Franco ang manliligaw sakin, ay sasagutin ko agad siya, ano pa ba ang hahanapin mo dun, gwapo na mayaman pa..
Mary Ann : sa wala pa nga sa isip ko yung pagbo-boyfriend eh..sige na punta ka na sa mga estudyante mo at tapos na ang vaccant pupunta na din ako sa room ko at baka nagkakagulo na yong mga estudyante ko.
.
Nangingiti na lang si Carmela sa kaibigan..kapag si Ariel na ang tutukuyin niya eh, umiiwas na ang kaibigan, alam naman niya na ang laman ng puso ng kaibigan ay si Ariel, dahil buhat pa nun bata pa sila ng kaibigan niyang si Mary Ann ay walang bukang bibig kundi si Ariel, ngayon na lang hindi nagkukwento si Mary Ann, dahil nga siguro mas lalong nalulungkot ito kapag naaalala ang binata..samantalang si Mary Ann ay may lungkot nanamang sumiwang sa puso niya ng maalala niya si Ariel..maraming nanliligaw sa kanya kaya lang ay tinatapat na niya agad ang mga ito, na walang maaasahan sa kanya, kung ano man ang dahilan ay siya na lang ang nakaka-alam..kahit kay Carmela ay hindi niya ipinagtatapat ang nararamdaman niya para kay Ariel, sa kakaisip niya sa kababata, na halos araw araw at gabi gabing kaulayaw sa isip ang kababata, kaya ngayon tuloy, natutunan ng puso niyang umibig sa kababata.kaya tuloy yong mga nais na makamit ang pag-ibig niya ay nawalan ng pag-asa, at biglang naalala na naman ni Mary Ann ang araw na magkasama sila ng kaibigan, at ganun din ang paborito nilang tambayan, taon na siyang hindi nakapupunta roon, madalang na din siyang mauwi sa kanila. Halos 3 bwan bago siya kung umuwi, dahil sa ibang bayan siya napasok ng trabaho, kasama niya ang kanyang kaibigang si Carmela, kaya wala siyang alam na umuwi na ang mga magulang ni Ariel, at samantalang si Ariel ay umuwi na din ng pilipinas, sinundo siya sa airport ng mama at papa niya.
Masaya si Ariel dahil nakabalik na siya ng pilipinas, at hindi nag-aksaya si Ariel ng panahon, nagtrabaho agad siya, at hanggang sa nagkaroon na siya ng pagkakataon na lutasin ang kaso ng kanyang lolo, binuhay na niya agad ang imbistigasyon para sa pagkamatay ng lolo niya, ginawa niya ang lahat ng paraang makakaya niya, at sa awa ng Diyos ay nakamit na nila ang hustisya, ganun na lang ang tuwa ng kaniyang mga magulang at mga tito at tita niya., at lumipas uli ang mga taon, ay madami ng nakakabangga si Ariel dahil sa trabaho niya, at hanggang sa bigla na lang siyang nakatanggap ng sulat na nagbabanta sa kanyang buhay.
.
Sa sulat….
(ARIEL TORRES, BILANG NA ANG MGA ARAW MO, HINDI MO KAYA YONG BINABANGGA MO, HAYOP KA!!!!!)
.
Ariel : shit!!!!
Alexander : pinsan bakit? Anong problema?
Ariel : because of this!!(at inabot ang sulat)
.
Natakot ang pinsan niyang si Alexander na anak ng tito Zander niya..
.
Alexander : pinsan, mag-iingat ka, kanino kaya galing ito?
Ariel : i dont know! Basta nakita ko lang ito sa ibabaw ng table ko..
Alexander : baka kaya, may gusto lang magbiro sayo.
Ariel : siraulo siya!!! kung sino man ang hayop na yan, malalagot siya sakin, hindi magandang biro ito..(saka nilamukot ang sulat)
Alexander : o baka naman talagang may nagbabanta na sa buhay mo?
Ariel : Alex, huwag mo sanang sasabihin kay mama na nakatanggap ako ng sulat na ganito, kundi mag-aalala yun..
Alexander : so anong balak mong gawin, ngayon na nakatanggap ka ng banta sa buhay?
Ariel : anong gagawin ko, di wala, hindi ako natatakot kung sino man ang may kagagawan niyan.,
Alexander : sino naman kaya ang may kagagawan niyan?
.
Hindi na kumibo si Alex, dahil alam naman niya ang pinsan, wala itong kinatatakutan.
.
Alex : well pinsan, ang masasabi ko lang lagi kang mag-iingat, dahil sa trabaho mo, ay may nasasagasaan kang tao na lumalabag sa batas..
Ariel : salamat..hindi nila ako kayang sindakin!!
Alexander : mahirap din pinsan kung masyado kang kampante, paano kung talikuran ka nilang tirahin..
Ariel : magkakasubukan kami!!
.
Hindi na muling kumibo si Alexander, kabisado niya ang pinsan, na lalong nag-iinit ito kapag nagagatungan.
At hanggang sa lumipas nga ang mga araw at linggo, habang nasa byahe si Ariel at pauwi na ng bahay, galing siya sa birthday party ng isa sa kaibigan at kasamahan niya sa trabaho, kampanteng nagmamaneho si Ariel, hating gabi na noon, at medyo tinamaan na siya ng alak na ininum niya, kaya medyo nakakaramdam na siya ng antok, pero patuloy pa din ang pagmamaneho niya, at hanggang sa nagulat siya ng may biglang bumangga sa kotse niya, nayanig siya sa kanyang kotse dahil sa lakas ng pagbangga ng isa ding kotse sa likuran niya,
.
Ariel : shit.
.
Mabuti na lang...