Still Axel
Kaagad ko namang kinuha ang make up kit ko. Nilayan ko ng foundations ang mukha ko, naglagay ng eyelashes, at naglip tint.
Pagkatapos ay agad akong humiga at pumikit na. Because this day makes my body tired.
~~~
Agad akong naalimpungatan dahil may nangungulit sakin. Dinilat ko ang isa kong mata para malaman ko kung sino yung lapastangan na gumigising sakin. My wifey thingy ko pala yun.
“Why?!”. Taka kong tanong ko sa kanya.
“Pupunta daw tayo sa mall’. Maikli nyang tugon.
Agad naman akong bumangon at pumunta sa c.r Lumabas na sya mg kwarto ko at ako naman ay kasalukuyang naliligo na. Tsk!
Andito pa pala ang make up sa mukha ko na nilagay ko kagabi. Agad ko naman itong tinanggal at nagbanlaw na ko.
Natapos na akong maligo kaya agad akong kumuha ng damit sa closet. Agad akong nagbihis at nag ayos ng sarili saka bumaba.
Naabutan ko sila Mom at yung babaeng yun. Alam ko naman ang pangalan nya kaso mas sanay ako na tawagin sya na ‘babae’ lang.
Agad akong umupo sa tapat ng babaeng ‘to, at kumain na. Mabilis na natapos namin ang pagkain at saka nagpaalam na kami. Andito na kami sa garahe namin. Habang sya mukhang masama ang gising. Bigla namang nag-ring ang cellphone nyang di-pindot.
“Oh, bakit?!”. Tanong nya sa kabilang linya. Tsk! Mainitin ang ulo.
“Bala sya. Gusto nya ng away?! Ako? Hinahamon nya? Sge, sa Lunes. Dun sa field! Sabihin mo sa pangit mong boss abos na yun.” Ganun ba sya magalit?
Nakakatakot naman! Amazona ba ‘to?
“Bessssssssssssss! Hinihintay ka ni fafa Troy sa bago mong school!”. Tili ng nasa kabilang linya. ‘Di nya sinabi na nagtitinda pala yung kaibigan nya ng microphone. Edi sana, binili ko yung isa. Hindi yung nilunok nya lahat. Tsk!
“Boss Abos? Naghihintay? Kala ko mag-aaway kami sa dati kong school? Kala ko ba doon kami magsusuntukan?! Baliw talaga yun.” Sambit naman nitong babae na ‘to. Amazona nga! Naghahamon ng suntukan.
“Bes, huwag mong sasaktan si fafa Troy! Lagot ka sakin! Sa university na yan. Susunod din ako sa inyo.” Sambit nung nasa kabilang linya.
“Talaga,bes?!”. Baliw ata ‘to, kanina galit ngayon talon -talon. Tumili pa, ang ingay nya, promise!
Agad kong tinakpan ang bibig nya at binuhat ko sya na parang sako. Agad ko syang pinasok sa kotse at sinara ang pinto ng pagkalakas- lakas. Agad akong pumasok at pinagana ang makina at nag -drive. Pinatay na nya yung cp nyang bulok at bigla syang nagsalita.
“Galit?”. Tanong nya sakin. Sumulyap lang ako sa kanya at tinarayan ko sya.
“I been waiting for an minute! You’re like a snail. So,slow!”. Sambit ko sa kanya. Ang bagal kasing kumilos saka ang daldal nya.
“Sorry naman! Epal kasi yung mga yun,eh! Susundan daw kasi nila ako!”. Ngiti nitong kwento.
“Kilig ka naman sa fafa Troy mo? *pabebe talk*.
” Tinawanan nya na lang ako at nagsalita.
“I swear, magkakasundo kayo ni Troy!”.
“Don’t make a mess on that school or else, you will receive a punishment”. Mahabang lintaya ko sa kanya.
“Promise! Hindi ako gagawa ng kalokohan. Kunwari lang naman yun,eh! As if na patulan ako ni Troy sa pakikipag- never mind!”. Putol nya na dapat sasabihin nya. But, it’s okay! Never mind also. Wala akong paki sa kanya.
Tahimik kaming dalawa hanggang sa makarating kami ng mall. Kukunin kasi namin ang pinatahi naming uniform. Pumunta na kami sa patahian at kinuha ang uniform namin at dumiretso kami sa restaurant. Pagkarating namin dun ay agad naman akong umorder.
Napansin ko lang na ang tahimik ng babaeng ‘to.
“Are you okay?”. Panimula ko sa kanya. Ang tahimik kasi,eh!. Bigla na lang syang ngumiti. Sobrang tuwa, parang bata na binigyan mo ng kendi kaya ang saya-saya.
“Hay! kala ko, forever na akong tahimik. Kasi naman ang tahimik. Balak ko pa naman manahimik ng isang linggo kaso sinira mo plano ko.Buti naman pinansin mo ako. Kasi ang pagkaka-alam ko sayo. SNOBBER! oo, snobber ka! Kaya ang tahimik ko,eh! Kasi hindi ka naman sasagot sa mga tanong. Siguradong titingnan mo lang ako. Tapos itutuloy mo ulit yung ginagawa mo. Yung tanong mo kanina, ang sweet mo naman. Ok na ok naman...

ako. Himala, kasi ang bai-“.
“Stop! I’m only asking you if you’re ok!You’re too noisy!”. Sigaw ko sa kanya. Dahilan, kaya lahat ng tao nakatingin samin. Ito namang kasama ko. Parang hindi nagulat.
“wkie! Hehehehehe!! Ang sungit mo talaga, Min!”.
“Don’t call my second name!”. Turan ko sa kanya.
“Min!”. Ang kulit sabi ng huwag eh! Kulit ng babaeng ‘to.
“Stop that woman!”. Pagbabanta ko sa kanya.
“Min!” Inulit pa talaga! Ang kulit.
“I’m not joking,woman!”. Pagbabanta ko sa kanya.
“Mi-“. Hindi na nya naituloy ang sasabihin nya ng biglang may nagsalita.
“Excuse me ma’am and sir. This is your order!”. Kanina pa ata sya dito. Hindi lang namin napansin. Ang ingay kasi ng babaeng ‘to.
Kate’s POV
Andito kami ngayon ni Min sa isang Korean Restaurant. Hehe! Min na ngayon ang tawag ko sa kanya. Ang saya ko talaga. Ang bilis kasi nyang maasar. Palagi ko na nga ‘tong aasarin. Kasalukuyan kaming kumakain ng tahimik. Ang sarap ng pagkain dito.
Nung nakaraan kasi nasa Japanese Restaurant kami, masarap din naman yung pagkain dun, pero mas masarap dito.
Agad kaming natapos kumain at saka nagbayad na rin si Min. Shemay this! Hindi man lang ako hinintay. Tumakbo na lang ako at nakapunta na sa parking lot. Agad akong sumakay.
Syempre, binuksan ko muna yung pinto bago pumasok. Alangan naman na tumagos ako dun. Pagkapasok na pagkapasok ko dun ay agad akong pumikit. Inaantok na kasi ako. Hindi pa nga ako naka-seatbelt kasi hindi ako marunong.
Axel’s POV
Kasalukuyan akong nagdadrive ngayon. Masaya ako ngayon kasi hindi nag-iingay ang katabi ko. Agad naman akong napatingin sa gawi nya.
Ano naman bang kat*ng*han ‘to?. Hindi kasi sya naka-seatbelt. Paano kung binilisan ko, tapos bigla akong huminto. Edi, tumama yung mukha nya sa dash board. Kat*ng*han talaga,o! Agad naman akong huminto sa gilid ng kalsada. Nag-lean ako sa babaeng’to, para malagay ko yung seatbelt. Nakanganga pa sya.
In fairness, mabango ang hininga. Parang amoy strawberry. Lumalaklak ba sya nun. Ang amo ng mukha, sus! Sana lagi na lang syang tulog. Mukha kasi syang mabait.
“Mukha kang anghel ‘pag tulog”. Sabi ko sa kanya kahit alam ko naman na hindi nya yun naririnig. Agad naman akong bumalik sa pagkakaupo ko ng maayos at pinagana ko ang makina. Saka pinagpatuloy ang pagda- drive.
Kate’s POV
Agad akong napamulat, dahil sa kalampag ng pinto. Susme, si Min lang pala. Ang sama talaga,o! Hindi man lang ako ginising.
Tapos hindi rin ako naka-seatbelt, ang sama talaga! Paano kung sumubsob ako sa dash board. Edi, nawala ang maganda kong mukha. Ano ba yan? Kala ko pa naman, totoo yung nasa panaginip ko na si- nitbelt nya yung akin. Kasi hindi ako marunong. Panaginip lang pala yun. Tapos sinabihan pa nya ako sa panaginip na ‘mukha kang anghel ‘pag tulog’. Sayang!kala ko talaga totoo.
Agad akong lumabas sa kotse at marahang sinara ang pinto. Hindi naman ako katulad ni Min na pag nagsara, wala ng bukas. Pumasok na ako sa loob at nakita ko si Tita Leanne.
“Magandang Gabi po, Tita Leanne!”. Bati ko kay Tita Leanne.
“Good evening, hija! By the way, call me Mommy Leanne! Since you’re the wife of my son. Right,son?”. Baling nya kay Min na kasalukuyang kumakain. Tiningnan lang sya nito at binalik ang tuon sa binabasa.
“Hayaan na lang natin sya. Basta, hija! Just call me Mom Leanne or Mommy Leanne. Ok?!”.
“Hindi naman po totoong mag-as-” Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng bigla syang magsalita.
“Ok?!” Tanong nito ulit sakin.
“Ok po Ti- este M-mommy Leanne”. Naiilang kong sagot sa kanya.
“Tara, kumain na tayo!”. My gosh! Kain na naman. Kakakain ko lang,eh!. Pero hindi ako pwedeng tumanggi. Kaya umupo na lang ako sa tapat ni Min. Nagpaalam na ako kay Mommy Leanne at agad kong tinungo ang aking kwarto. Nakakapagod ang araw na ‘to. Pumunta ako sa c.r Yes! May c.r ako sa kwarto. May flat screen tv rin ako.
Parang mini house na nga ‘to. Kung meron lang kitchen, hehe! Pagkapasok ko sa c.r ay nag-tooth brush ako. Naghalf-bath narin ako pagkatapos. Saka nagsuot ako ng pang tulog. Ready to sleep na me. Kaya good night! At pumikit na ko.