Mom dad I’m Pregnant


Ako si Mia 10 taong gulang maraming tanong tanong sa isip at sa buhay na gusto Kung malaman ang kasagutan.

“Mama papa magtanong ako sainyo” inosenteng tanong ko sa mga magulang ko.

“Ano Yun Mahal Kung anak” masayang tugon ni papa

“Papa Kung maaga Kung maaga akong mabubuntis anong gagawin niyo?” Tanong ko Kay papa at mama.

“Anak bakit mo Naman Yan naitanong?” Takang tanong ni mama.

” Basta po ano pong gagawin niyo?” Tanong ko uli.

” Siyempre susuportahan Ka namin Di Ka namin iiwan” Sabi ni mama sabay yakap saakin.

Ako si Mia Hindi gaanon katalinuhan mabait na anak at may maalahaning magulang.
At nagbago ang lahat ng dumating si Kara ang aking pinsan, parehong namatay ang magulang niya sa car accident
Di matatanging gifted siya at maganda dahil sakanya palagi nalang akong naiikumpara hanggang sa.

6 years later

“Ma pa buntis ako” kasabay ng pagtulo ng luha ko .

Kasabay Naman nito Ng pagsampal saakin ni mama

“Malandi Ka tignan mo si Kara natanggap sa malaking unebersidad dahilan?.dahil matalino niya Hindi tulad mo”
sigaw saakin ni mama

“Lumayas Ka rito kahihiyan Ka” habang kinaladkad ako ni papa sa labas

Habang akoy naglalakad kasabay ng pagbuhos Ng Ulan.

9 years later

Bumalik ako bumalik ako para Kay mama at papa nakita ko silang masayang kumakain dahil may doctor silang anak si Kara na pinsan ko ang sakit.

Kumatok ako Ng tatlong beses

At nabuksan ang pintuan.
Si mama

” Bumalik kapa” kasabay ng pagtingin nito sa gilid ko

“Mama” tanging nasabi ko

Kasabay nitong lumabas ni Kara at papa natakitingin sila saakin ng may pandidiri.

“Bakit Ka nandito nasaan na Yung anak mo bakit wala rito” Sabi ni mama

“Wag mong sabihing nagpalaglag Ka kahihiyan Ka talaga” maypangiinsulto na Sabi ni papa

“Mama naalala niyo po ba Yung sinabi ko noong 10 years old ako? Sabi ko Kung maaga akong mabubuntis anong gagawin niyo?, Sabi niyo susuportahan niyoko Hindi nyoko iiwan?
Bakit Hindi niyo Yun ginawa?
Hindi niyo ba naalala o napansin?
Ma pa sinubok ko kayo , isang kasinungalingan ang pagbubuntis ko ma pa Yung scholarship ni Karen saken dapat Yun pero mas minabuti Kung ibigay sakanya.
Ma pa di wala akong alam pero may pangarap ako.!”

~ the end ~
Ako...


si Mia 10 taong gulang maraming tanong tanong sa isip at sa buhay na gusto Kung malaman ang kasagutan.

“Mama papa magtanong ako sainyo” inosenteng tanong ko sa mga magulang ko.

“Ano Yun Mahal Kung anak” masayang tugon ni papa

“Papa Kung maaga Kung maaga akong mabubuntis anong gagawin niyo?” Tanong ko Kay papa at mama.

“Anak bakit mo Naman Yan naitanong?” Takang tanong ni mama.

” Basta po ano pong gagawin niyo?” Tanong ko uli.

” Siyempre susuportahan Ka namin Di Ka namin iiwan” Sabi ni mama sabay yakap saakin.

Ako si Mia Hindi gaanon katalinuhan mabait na anak at may maalahaning magulang.
At nagbago ang lahat ng dumating si Kara ang aking pinsan, parehong namatay ang magulang niya sa car accident
Di matatanging gifted siya at maganda dahil sakanya palagi nalang akong naiikumpara hanggang sa.

6 years later

“Ma pa buntis ako” kasabay ng pagtulo ng luha ko .

Kasabay Naman nito Ng pagsampal saakin ni mama

“Malandi Ka tignan mo si Kara natanggap sa malaking unebersidad dahilan?.dahil matalino niya Hindi tulad mo”
sigaw saakin ni mama

“Lumayas Ka rito kahihiyan Ka” habang kinaladkad ako ni papa sa labas

Habang akoy naglalakad kasabay ng pagbuhos Ng Ulan.

9 years later

Bumalik ako bumalik ako para Kay mama at papa nakita ko silang masayang kumakain dahil may doctor silang anak si Kara na pinsan ko ang sakit.

Kumatok ako Ng tatlong beses

At nabuksan ang pintuan.
Si mama

” Bumalik kapa” kasabay ng pagtingin nito sa gilid ko

“Mama” tanging nasabi ko

Kasabay nitong lumabas ni Kara at papa natakitingin sila saakin ng may pandidiri.

“Bakit Ka nandito nasaan na Yung anak mo bakit wala rito” Sabi ni mama

“Wag mong sabihing nagpalaglag Ka kahihiyan Ka talaga” maypangiinsulto na Sabi ni papa

“Mama naalala niyo po ba Yung sinabi ko noong 10 years old ako? Sabi ko Kung maaga akong mabubuntis anong gagawin niyo?, Sabi niyo susuportahan niyoko Hindi nyoko iiwan?
Bakit Hindi niyo Yun ginawa?
Hindi niyo ba naalala o napansin?
Ma pa sinubok ko kayo , isang kasinungalingan ang pagbubuntis ko ma pa Yung scholarship ni Karen saken dapat Yun pero mas minabuti Kung ibigay sakanya.
Ma pa di wala akong alam pero may pangarap ako.!”

~ the end ~






Share On Whatsapp

Leave a Reply






top