#Mystery_Triller_Romantic_Drama
🌳Vencent POV
“she’s Prgnant!”
Totoo ba ang narinig ko na buntis ang kapated ko? parang gusto ko na atang makapat*y ng tao kung sino man ang nakabuntis sa kapated ko.
Pinipigilan ko lang ang sarili dahil kaharap ko ang Doctor
” Kailangan hindi sya masyadong mastress baka may mangyari sa bata.” Payo ng Doctor saakin para kay Stephanie.
“Ganon po ba! Wag po kayong mag alala aalagaan kopo ang kapated ko.” Pilit kung pinapakalma ang sarili ko.
“Sigi kailangan ko nang umalis. ”
Umalis na sa harap ko ang Doctor. Ako ako nagtitimpi lang sa galit.
Galit na galit ako dahil sa nalaman ko tungko sa pagbub*ntis ni Stephanie.
🥀Step POV
(Mabait na Stephanie)
Nagulat nalang ako ng makita kong lumapit saakin si Sir Vincent. . Mukhang galit na galit sya.
“Sinong tarantad* ang nakabunt*s sayo.” Bigla nyang sigaw saakin.
Nakaramdam ako tuloy ng takot kay Sir.Vincent
“Ano po ba ang pinagsasabi mo? ! Bakit ka ba nagagalit Sir.vincent?”
“Hindi mo alam ? kung bakit ako nagagalit?”
Naninigaw nananamn ano ba probima nya?
Nanatili parin akong tahimik.
“Buntis ka alamo ba yun. Ipakilala mo saakin ang lalaking nakabunt*s sayo. Papatay*n ko sya. ”
Galit na galit na sabi ni Sir Vencent.
“B-Buntis ako.. pero paano…. ”
Kung ganon nagbunga ang nangyari saamin ni Andrew sa singapore?
” Sino ang ama ng batang dinadala mo?”
Pilit na Pinapakalma ni Vensent ang sarili nya para sabihin ko sa kanya ang totoo.
Kung maka asta nmn ang lalaking ito para boyfriend ko na gustong pumat*y ng tao dahil nabunt*s ako. Eh magkaibigan lang naman kami dati.
“Bakit po ba kayo galit na galit Sir. Vensent? Naguguluhan ako sa reaction nyong iyan. Kung bunt*s man ho ako labas na ho kayo doon. ”
“Ano! Anong sabi mo Naririnig mo ba yang sinasabi mo. Sempre mag aalala ako mag rereact ako dahil sa nangyari sayo dahil? Dahil. Nagpapaka kuya ako sayo mahirap mo bang intindihin yun?”
“ah! So kuya…hindi Boyfriend. Oo nga naman pala may pinagsamahan pala tayo kaya nag alala ka! salamat sa pag alala sir. Pero wag nyo na akong intindihin pa.
” seryosong bagay na to Stephanie, Hindi ako nakikipagbiruan sayo. Sabihin mo saakin sinong naka bunt*s sayo. Bakit ayaw mong sabihin.” Naninigaw nanaman sya.
Ano ba ang paki alam nya kaibigan ko lang nama sya dati ah. Kung makaasta parang Tatay ko. Nanatili parin akong tahimik at ayaw kong sabihin na si Andrew ang ama ng pinabubunt*s ko.
“Bkit ba ayaw mong sabihin saakin?”
Pilit na pinapakalma ni Vincent ang sarili nya na wag magalit at sumigaw.
“Hindi ko maalala.”
“Ano hindi mo maalala? Bakit?
Ayon galit nanaman!
Natatakot na ako sa ginagawa nyang paninigaw saakin nasstress na tuloy ako.
” Bahala ka nga sa buhay mo”
Umalis nalang sya at pinakalma ang sarili sa labas.
“Anong nangyari doon. Masyadong consern saakin. ganon ba talaga ako kahalaga sa kanya?”
Kahit diko maalala ang lahat feeling ko safe ako kay Sir Vencent kahit ganon sya kasungit saakin.
Kahit papaano nakaramdam ako ng saya dahil may tao pang nag aalala saakin. Akala ko mag isa lang ako pero ngayong nakita ko na si Sir Vincent pakiramdam ko hindi na ako nag iisa.
Isang malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko. Nagbunga ang ang gabing pagsasama namin ni Andrew sa singapore.
Isang buwan na rin ang lumipas kaya siguro hindi ko namalayan na bunt*s na pala ako.
Malaking gulo ito. May asawa na si Andrew paano kung bumalik si Megan. Paano ang magiging anak ko. Hindi ko alam ang gagawin ko? Naguguluhan na ako. Ano ba itong pinasok na gulo ni Tiffany.
Hindi nagtagal ay pumasok ulit si vensent.
” Halikana iuuwi...

na kita. ” Kalmado na sya sa mga oras na ito.
Inalalayan pa nya ako palabas ng hospital. Hindi ko mapigilang kiligin.
Nakasakay na kami sa Kotse nya at habang nagbibiyahi kami ay pariho kaming walang imik. tahimik lang kaming bumibiyahi.
pero Biglang napabreak si vensent dahil sa may nag over take sa kanila.
Kaya bigla akong nahilo mukhang lalabas na si Tiffany hindi ko sya kayang pigilan
🌹Tiffany POV
(Mapaghiganting Stephanie.)
“gag*ng kutseng yun ah! Ok kalang ba Stephanie?” Pag alalang sabi saakin ni Kuya Vincent
” ok lang ako! Kuya!”
“Mabuti naman kung ganon.”
“Hindi mo rin pala ako matiis. alamo ba na boung akala ko kasi hindi na ako mahalaga sayo.”
“Ano ba yang pinagsasabi mo alamo kung gaano ka kahalaga sa buhay ko. Kaya wag mo akong pag iisipan ng masama”
“Ang araw na yun? Bakit mo ako pinabayaan?” Naluluha kong sabi.
“Kalimutan mona ang pang yayaring iyon. Ibaon mona yun sa limot”
” paano ku yun makakalimutan kung ang taong akala ko ililigtas ako ay bigla nalang akong iniwan. At pinabayaan sa sunog”
(Naiiyak kong sabi )
“Hindi ko yun sinasadya. Wala na akong choice sa mga oras na yun. Ang mahalaga buhay ka”
“Wala kang choice kaya pinabayaan mona lang akong masunog? wala kang paki alam sa oras na yun kung mamat*y ba ako o hindi sa lugar nayun. Ang alam ko lang hinayaan mo akong mamatay sa lugar nayun.”
“Don’t say that please. Ginawa ko lahat mabalikan lang kita. Wag mo nayang isipin pa. Makakasama yan sa ipinagbubunt*s mo. At hindi mo pa saakin nasasabi kung sinong tarantado ang nakabuntis sayo. Bakit ba ayaw mong sabihin saakin. Ang boyfriend mo ba? Sino sya Ipakilala mo sya saakin. Papata*in ko ”
Seryosong sabi nya
” don’t be act like that. Wag kang masyadong magpakakuya saakin baka umasa nanaman ako.”
“Ano ba? Concern lang ako sa Nangyari sayo. Dahil kapated kita at wag na wag mong isusumbat saakin na iniwan kita sa lugar na yun dahil binalikan kita pero wala kana doon. Hinanap kita pero wala kana doon. Paano mo nasasabi na pinabayaan kita. Halos mabal*w ako sa paghahanap sayo. ”
Naiiyak na ding sabi ni Vincent.
Nadudur*g ang puso ko pagkakita kong umiiyak na din si Kuya Vincent
” im sorry. Hindi kita naprotektahan sa mga panahon na iyon. Pero I swear ginawa ko ang lahat. Binalikan kita halos ikabal*w ko ang paghahanap ko sayo sa loob kulang nalang magpakasunog narin ako sa lugar na iyon. Bakit bigla ka nalang nawala doon. At hindi kana nagpakita saakin?” Naiiyak na sabi nya saakin nadala na din ako sa sinabi nya saakin. Nalinawan ako dahil boung akala ko pinabayaan nya ako sa lugat na iyon.
“Sabihin mo bakit nawala ka sa Lugar na iyon at hindi kana nagpakita saakin? ”
“Dahil natatakot ako na baka maulit iyon saaakin” iyak kong sabi
Huminto mona sa pagddrive si Kuya Vincent at nyakap ako ng mahigpit
“wag kanang umiyak please! Hinding hindi kona hahayaan na maulit pa yun. Pinapangako ko na pprotektahan na kita sa kanila. Please taha na ayaw kong nakikita kang umiiyak.. ”
Gustohin ko mang tumigil sa pag iyak pero diko magawa. . Ang sakit sakit parin saakin ang pinagdaanan kong hirap. Gustohin ko mang tumigil pero diko parn mapigilang umiyak.
Ibinubos kona ang luha ko habang yakap yakap si Kuya Dahil huling iyak ko na ito. . Dahil hinding hindi na ako iiyak pa..
To be continue..
D ako ulit makakapag update ng catch me if u can. . Busy po ako at di ako nakapag isip ng maayos. . Ito story na ito re upload ko lang po ito.