MY BOYFRIEND CHEATED ON ME”
written by: Peintillpain
❗❗𝗧𝘆𝗽𝗼𝘀 𝗮𝗻𝗱 𝗚𝗿𝗮𝗺𝗺𝗮𝘁𝗶𝗰𝗮𝗹 𝗘𝗿𝗿𝗼𝗿𝘀 𝗔𝗵𝗲𝗮𝗱.❗❗
I have a boyfriend, his name is Khaizer. I him when his ex-girlfriend left him. Ako yung nandyan nung mga panahon na nasasaktan s’ya ng sobra.
“Mahal, gising na.”
“Hmmm…”
“Happy 1st anniversary! I love you.” Pagbati ko sa kanya. Maaga pa kasi akong pumunta dito sa kanyang apartment.
Had 3hrs past ng hindi ko nakita si Khaizer simula nung ginising ko s’ya. Kahit batiin ako nakalimutan n’ya. Kaya naisipan ko nalng na magluto kasi alam kong gutom nayon kasi hindi manlng nag almusal kaninang umaga bago umalis, di rin nagpaalam na aalis s’ya.
“Mahal! Happy 1st anniversary!” I was surprised to him when I saw my boyfriend smiling at me, na akala ko nakalimutan n’ya na anniversary namin ngayon. At nagulat nalang ako ng hilahin n’ya papalabas ng bahay. Then I was surprised when I looked behind him I saw his car, it was full of balloons and my favorite flowers.
“Omg! Happy Anniversary too, akala ko nakalimutan mona.” Mangiyak ngiyak nasabi ko sa kanya.
“I’m sorry,and I just want to surprise you and celebrate our 1st anniversary with you Mahal.” I was smiling and I hug him before I speak.
“Thank you Mahal sa lahat ng effort mo pero hindi mo naman kailangan mag efforts, simple lng kailangan ko ang makasama ka at kumain sa labas kahit sa mga street foods lang masaya na ako basta kasama kita sa araw nato.” I said him. I see his smile
” This day is special day, so I want to surprised you with things like this.” Answered me. Napangiti ako sa mga narinig ko.
I’m just afraid that one day he left me suddenly.
“Napaka swerty ko kasi nakilala kita, I love you.”
“Napaka swerty ko din kasi ikaw yung babaeng minahal ko, and thank you for everything and I love you too Mahal.”
“Hopefully never change.” I said him.
” I will never change Mahal, I promised you.” He said.
Months passed. Khaizer and I were still together. Pero di na katulad ng dati, bigla nalang s’yang nagbago, his treatment of me became cold, sabi n’ya hindi s’ya magbabago but I was wrong. I also notice him na napapadalas na yung pag-alis n’ya and he doesn’t tell me kung saan s’ya pupunta.
Nakita ko itong nagmamadaling pumasok ng cr, hanggang sa natapos s’yang magsuot ng damit. Nakita ko itong inaayos ang gusot ng kanyang damit sa salamin. Napapaisip ako saan ba palaging pumunta to kasi palagi nalang lumalabas ng bahay na hindi man lang ako kasama at hindi ko alam. Ayoko yung tumatakbo sa isip ko, pero hindi ko maiwasan na mag isip ng kung ano-ano. Iniisip ko palang parang dinudurog na yung puso ko.
Hindi ko napigilan na magtanong.
“Saan ka pupunta? Hanggang ngayon ayaw mo pa din sasabihin sa akin kung saan ka palaging pumupunta?” Lakas loob kung tanong ko sa kanya.
“This few days palagi ka nalang umaalis ng hindi ko man lng alam, pinipilit kitang intindihin dahil hindi sa lahat ng oras kailangan kong alamin, pero iba na ngayon Khaizer ilang weeks ka nang ganyan.” Tiningnan n’ya ako.
“I just going to my friends. May kasunduan kasi kami na lalabas kami ngayong gabi” Answered me.
“Khaizer, do you still love me? Tell me now.”
“Alam mo nag ooverthink ka nanaman kung ano-ano iniisip mo pati ako dinadamay mo, kailangan ko ng umalis tsaka nalang tayo mag-usap kapag okay kana .” Pakiramdam ko iniiwasan n’ya lang yung tanong ko, at pakiramdam ko hindi na s’ya yung Khaizer na nakilala ko. Umakto s’ya na parang okay lang kami at umalis ng hindi manlang inaayos yung away namin.
Makalipas ang ilang months, hindi manlang kami nagkausap dahil naging busy na s’ya at ganon din ako, hindi na din ako pumupunta sa kanyang apartment. Minsan kasi sa kanyang apartment ako natutulog kapag naaabutan ako ng gabi. Nagbago rin pakikitungo n’ya sakin ganon din sa mga kaibigan ko, diko na s’ya maintidihan. Kapag tinarawagan ko s’ya sasabihin nito na mamaya nalang daw ako tumawag kasi may ginagawa pa s’ya, at kapag nag tetext din ako pero di n’ya ako nirereplyan sa lahat ng text kom
Kaya...

ngayong araw naisipan kong pumunta sa kanyang apartment dahil alam kong wala itong pupuntahan at linggo ngayon.
Tiningnan ko ang aking sarili sa salamin. Kasama ko ngayon si Jessa ang kaibigan ko, ang isa ko pang kaibigan na si Jia ay nag paalam na hindi s’ya makakapunta dahil ang sabi n’ya saamin may pupuntahan s’ya importante kaya hinayaan nalang namin.
“Jess,okay naba itong suot kung damit?” Tanong ko kay Jessa.
” Kahit anong suotin mo maganda kaparin besh.” Napangiti ako sa kanyang sinabi.” Totoo bagay nga sayo ehh, lalo kang gumanda diyan.” sinabayan pa nito ng thumbs up
” Susss… Nambola ka nanaman.”
“Whoi! Hindi ako nambobola nagsasabi lang ako ng totoo.” Pagtatanggol n’ya sa kanyang sarili.
” Cge na aalis na ako, anong oras na ohh.” Pamamaalam ko sa kanya. Sabay tingin sa relo ko.
” Cge besh mag-iingat ka.” Paalala n’ya saken.
Pagkarating ko sa tapat ng kanyang apartment ng jowa ko ipinark ko lang ang sasakyan ko sa labas , lumabas ako at tinanaw yong apartment kung saan ang kwarto ni Khaizer at nakita kong bukas ang mga ilaw.
Napansin kong bukas ang gate ng kanyang apartment kaya naisipan kong pumasok at Sinubukan kong itulak ng mahina ang pintuan at nagulat ako ng bumukas ito ng bahagya dahan dahan kong binuksan ito para makapasok ako. Hindi na ako nag atubiling buksan ang pinto, pero mas dumoble pala yung sakit kompara sa iniisip ko nong mga nakaraang buwan.
Sya ba yung dahilan kung bakit bigla nalang nagbago ang boyfriend ko sakin? Yung kaibigan ko s’ya yung ex ng boyfriendko? Gusto kong umiyak nalang pero mas pinili kong maging matatag.
Kitang kita ko mismo kung paano ako lokohin ng boyfriend ko. Para akong sinaksak ng libo libong kutsilyo ng makita kung itong naghahalikan sa mismong harapan ko at ang mas masakit pa sa kaibigan ko.Hindi nila napansin na nasa harapan na nila ako, blanko lahat ng isip ko.
I tried to speak kahit hindi ko alam kung paano mag simula.
“M-Mahal, J-Jia I-ikaw pala yung e-ex ni Khaizer?” tawag ko sa kanilang dalawa. Saka nalang nila ako napansin ng tawagin ko sila.
“E-Ella” Tawag sakin ni Kahizer. Si Jia naman ay parang di makapaniwala na nakita ko silang naghahalikan.
“Ella magpapaliwanag ako” Rinig kong sabi ni Khaizer.
“No! Hindi ko kailangan ng paliwanag mo. Alam kona nakita na mismo ng dalawa kong mata kung paano n’yo ko lokohing dalawa.” Sigaw ko sa kanya. Saka ako tumakbo palabas ng kanyang apartment.
Tears starting to fall down to my cheeks.
Hindi ko kayang tanggapin na ang taong minahal ko at yong taong tinuring kong kapatid ay niloloko lng pala ako.
“Ella!” Malakas na sigaw sakin ni Khaizer pero ako huminto ayaw ko s’yang makausap at lalong lalo na ayaw ko s’yang makita. Dahil sa natataranta ako tumakbo akong tumawid ng kalsada pero hindo ko napansin na may dadaan palang malaking truck, dahil sa mabilis na pagtakbo ng sasakyan ay hindi agad ako nakaalis sa aking kinatatayuan. Namalayan ko nalang ang aking sarili na nasa sahig na ako habang naliligo sa sarili kong dugo. Naalala ko lahat ng sakit na nararamdaman ko.
Nakita kong papalapit na sakin si Khaizer masaya ako dahil s’ya yung unang nakita ko kahit sa huling buhay ko. Lumapit s’ya sa akin at saka nag salita.
“Mahal please lumaban ka aayusin natin to please.” Nakita ko yung butil ng luha na umaagos sa kanyang mukha. Masaya ako dahil kahit sa sandaling oras lang ay nakita ko s’yang umiyak dahil sa akin.
Pinilit kong abutin ang kanyang mukha at saka pinunasan gamit ang kamay ko kahit nahihirapan ako pinilit kong abutin.
“Huwag kang umiyak please sge ka papangit ka n’yan at iiwanan ka ni Jia HAHA saka siguro hanggang dito lang talaga ako, at masaya ako para sayo.” Pilit na pagsasalita ko. Before ako pumikit ng mata ko ay naisambit ko pa ang salitang ito.
“I love You Mahal, sana maging masaya ka sa at huwag mong sasaktan yung kaibigan ko na tinuring konang kapatid. Mahal palagi mong aalagaan ang sarili mo sa mga oras nato masaya ako dahil nakilala kita at masaya ako dahil minahal mo rin ako kahit panandalian lang, Mahal PAALAM—–na.” Before my eyes turning black.
THE END.