ONE SHOTS STORY
Author:Janelle Diamante
Let’s start
Nandito ako ngaun sa playground hinihintay ko kc ang childhood best friend kong si Carlitos
Ilang minuto lang ang hinintay ko ay dumating na sya
“Uyy Jane tara laro na tayo”sambit nya
“Oo wait lng”sambit ko naman sa kanya
Fastforward
Pagkatapos naming maglaro ay pumunta kami sa bilihan ng kwek-kwek
Maya maya lng ay tinawag na ako ng mama
“Carlitos uuwe na ako tinatawag na ako ni mama eh”malungkot kong sambit sa kanya
“Sama ako”sagot nya sabay pa cute
“okey” sambit ko naman na nakangiti
Naglaro lng kami ng nag laro hanggang sa tinawag na sya ng mama nya
“Uuwi na ako Jane bye bukas nalng ulit”Sabi nya sabay alis
“okey bye”pasigaw kong sagot sa kanya
Ganyan lagi kami ni Carlitos hanggang sa nalaman kong may balak si papa at mama na ibinta ang bahay namin
“Mama totoo po ba na ibibinta na po ang ating bahay “malungkot Kong tanong Kay mama
At tumango lang si mama
Pumunta ako sa kwarto at umiyak hindi KO na malayan na nandyan na pala si Carlitos
“Jane wag kanang umiyak ang pangit mo kc pag umiiyak ka eh”sambit nya
“Sino namang hindi iiyak sa sitwasyon ko ngaun”tanong KO sa kanya
“Bkit???”Pagtataka nyang tingin sa akin
“Aalis na kami dito uuwi na kami sa probinsya at bka Hindi na tayo magkita”Sambit KO sakanya habang umiiyak parin
Nabalot nang katahimikan sa buong kwarto Maya maya ay nkita KO si Carlitos ay umiiyak na rin sya
Hanggang sa ilang araw nalng kami rito sa bahay dhil may bumili na ng bahay at kailangan na naming umalis
Fast Forward
Gabi ngaun at ngaung gabi kami aalis Kaya nagliligpit kami ng mga gamit namin
at narito rin si Carlitos
“Jane”Sigaw ni Carlitos sa akin
“Bkit”tanong ko rito
“Akin nalng to pang remembrance LNG”sagot nito habang yakap ang teddy bear ko
“Okey”Sambit ko at sabay kaming nagtawanan
8:00 pm na kaya nagpaalam na ako sa kanya dahil kailangan na naming umalis
“Bye Carlitos hayaan mo baka mga 1year or 2year lang kmi doon at pwede pa akong bumalik dito kc nandyan lang naman bahay ng tita ko kaya wag kang mag alala pag bumalik ako dito ikw agad ang hahanapin ko”mahabang salaysayin KO sa kanya
“Promise mo yan ha”sambit nya
“Oo basta promise mo na hindi mo ako kakalimutan ha”sambit ko rin sa kanya
“Oo naman best friend kaya kita”
at ayon ang huli naming pag uusap sabay alis na kami
Mga ilang linggo lng kami roon sa probinsya at umuwi na sa manila nag hanap kami ng bahay pero hindi doon sa dati naming tinitirhan
After 1year natuntun kami ng tita ko at nagpaalam si tita na dadalhin nya ako sa bahay nya kung saan kami nakatira noon
at pumayag naman sila mama at papa
Ang malungkot lng hindi...