TAHIMIK si Anicah habang Nasa sasakyan. Nagpumilit si Wilson na ihatid siya sa tinutuluyang apartment.
Dahil kakaiyak lamang niya kaya medyo Malabo ang paningin niya kaya pumikit na lamang siya. Hindi niya namalayan, nakaidlip na pala siya. Nagising lamang siya ng paliko na sila sa kanilang Street.
“Naandito na pala tayo sir?” gulat na sambit niya katabi habang patuloy umaandar ang sasakyan ngunit mabagal lamang ito.
Saan nga pala ang sainyo?”
“Doon lang po sa may mga maraming mga halaman.. Paano nyo nga po pala nalaman na dito ang tinitirahan ko?
Nakita ko sa id mo,” Saad ng lalaki habang Nakatingin ito sa dibdib ng asawa.
Napahawak si Anicah sa matigas na card na nakasabit sa leeg niya. Marahang siyang tumango. Ibig sabihin ay, okay.
” Bababa na po ako sir. Salamat sa paghatid.”
” Okay.. Ingat.
Hinihintay muna niyang makapasok ang asawa sa Gate. Hindi pa siya nakontento pinagmasdan n’ya ang apartment na tinirahan nila, mataas iyon dahil dalawang palapag ito, madilim pa, Ilang saglit pa ay nakita Niya iyong lumiwanag ang bintana . Ibig sabihin nkapasok na ang asawa sa loob.
Gustuhin man niyang Pumasok kaso minabuti niyang wag na lamang, baka Hindi na niya mapigilan pa ang sarili.
Umalis na lamang siya sa Lugar na iyon.
Pagdating ni Anicah sa loob ay agad niyang binuksan ang ilaw. Pakiramdam niya pagod na pagod siya na ng araw na iyon. . Agad siyang nagbihis at at nahiga sa kama.
Umaga na ng siya ay magising. Mabigat ang Kanyang pakiramdam. Pinilit niyang Bumangon para pumasok pumunta siya ng banyo. Kaso pag tayo niya pakiramdam niya umiikot ang Kanyang paningin kaya minabuti na lamang niyang mahiga na lamang ulit.
Hindi kaya ng kanyang katawan n’ya na Bumagon ilang saglit pa nakaramdam siya ng labis ng panlalamig. Umilalim siya sa makapal na kumot para maibsan iyon. Nanginginig na rin ang kanyang katawan. “na-nanay.. Nanay..” Tanging nausal niya. Sanay kasi siya na inalagaan nito lalo na kapag may sakit, ngayon mag isa lamang siya.
Malapit ng mag uwian sumilip sa HR si Wilson. Hinanap ng kanyang mata ang asawa, ngunit Hindi niya ito makita.
“Miss Encarnation, nasaan si Miss Abad? Tanong niya sa supervisor nito.
” uhm.. Wala sir absent po siya ngayon.
“Anong reason niya bakit dita absent?
” Wala po sir, hindi rin namin alam, ganun naman po yon basta na lamang Hindi pumapasok na walang pasabi. —–magsasalita pa sana ito ng, tumunog ang Kanyang telepono sa bulsa.
—Okay! Never mind!! Excuse me.. “.. Lumayo siya at sinagot ang telepono.. “Hello! — Tanging narinig ng Miss encarnation sa amo. Hindi na niya ito pinansin at itinuon sa ginanagawa atensyon.
KINABUKASAN, nag check siya ng kanilang manpower, at nakita Niya dito absent si Anicah.
” Anu naman kaya ang Problima nun.? Baka umuwi na naman siya sa probinsya.” sambit niya sa isip. Saka itinuloy ang ginagawa.
Naging busy ang araw na iyon sa Kanyang meeting dito meeting doon.
Hapon na ng para siyang hinihila paroon sa apartment ng asawa. Ayaw man niyang pumunta. Ngunit doon siya dinala ng Kanyang sasakyan.
Nag dorbel siya sa Gate walang bumubukas ng Gate.
Muli siyang nag doorbell wala pa ring na lumalabas. Tiningnan niya ang bintana sa itaas. Midyo nakaawang iyon. Pumasok siya sa Gate.
At kumatok sa pinto na may kasama ng tawag.
Tok! Tok!! Tok!! Anicah!!
Wala pa ring Nasagot.
Gamit ang sariling susi ay binuksan niya ang doorknob.
Nkapatay ang ilaw sa ibaba kaya bahagyang madilim.
Umakyat siya sa kanilang silid. May narinig siyang
Munting ungol.. Na tumawag ng Kanyang kuryusidad.
AGAD niyang binuksan ang silid nila. Nakita niya ang asawa,balot na balot ito ng makapal na kumot.
“Huo..hou..o.o.o..o.ho.oo..” narinrinig niya mula dito.
Agad niya itong nilapitan..” Anicahh!!” sinalat niya ito sa noo. Halos mapaso ang palad niya sa init nito. Bigla siyang nag-alala sa kalagayan ng asawa.
“Anicah ang taas ng lagnat mo! Sambit ‘niya. Agad niyang hinila ang kumot nito. Para makasingaw ang init ng kaniyang katawan.
Wa.. a a.g.. , ma.. la.mig..” nanginig na sagot ng babae. Agad na kumuha ang malamig na tubig si Wilson at pinunasan nito ang asawa.
“A.. Yoko.’ n’yan.. Ni. La.. Mig.. A.. Ko…” sambit niya sabay tanggal sa kamay ng lalaki. ‘
“Anicah.. Wag mong pigilan ang kamay ko mataas ang lagnat mo.. Kailangan kitang punasan..” marahang sambit ng asawa.
Um.. Omm. Umm… Muli niyang ungol..” Troy.. Ikaw. Ba ‘yan..?
Hindi sumagot ang lalaki patuloy lang ito sa pagpunas sa kanya
. “Troy….Salamat at.. Binalikan…. Mo.’ ako.. Akala… Ko Hin.. di . Ka na.....