Nakailang balikwas na si Anicah ngunit Hindi pa rin siya dalawin ng antok ng gabing iyon.
Iniisip pa rin niya ang pagpapakasal sa binatang si Troy.
Hay, susko ko po! Paano na ako ba ako napunta sa ganitong sitwasyon? ”
Mag aasawa na agad ako!.ehwww..
ang bata bata ko pa. Paano na ang mga pangarap ko? Haaaaah.nagpapasag pasag siya sa higaan. Parang gusto niyang umiyak. Kaya lang wala namang luhang nalabas sa mata niya.
” Paano na lang kapag mag asawa na kami ni Troy..? S-Syempre tatabi siya sa akin..May Mang yayari tapos mabubuntis ako… Oh noooh!!
Over my dead body Hindi ko pa talaga kaya maging nanay.. Ahhh!!!” Nasabunutan niya ang sarili. Saka nagsipa sipa sa higaan. Kasabay ng mahina niyang daing. Na narinig nman ng ina.
“Anicah ano bang nangyayari sayo dyan sa silid mo bakit ang ligalig moh?? Sambit ng ina na Nasa kabilang silid lamang Na ikinatahimik niya.
Madaling araw na ng siya ay makatulog. Tanghali na ng siya ay magising.
” Anak Halika kumain na tayo.
“Opo inay.” walang sigla niyang sambit.
Tahimik lamang siya ng sandaling iyon.
Nagtataka ang ina sa anak na Tahimik. Ang Anicah kasi na anak niya ay madaldal bibo. At makulit. Yong pag Gissing pa lang ng umaga, Maganda na ngiti nito. Hawak na agad nito ang suklay at nakaharap sa salamin. Tapos mag exercises, Positive vibes a agad ang makikita sa mukha nito. Pero ngayon nakita nya itong nakaupo sa isang bato sa kanilang bakuran at waring pasan ang mundo.
Kanya itong nilapitan.
“Anak may problima ka ba?
WLA po ‘nay.”
“O bakit ganyan ang mukha mo parang pasan pasan mo ang mundo. Nakamusangot ka ang aga aga.”
Tumayo ang dalaga at iniwan ang ina. Hindi niya masabi sa ina na mag aasawa na siya. At bakit naman niya sasabihin, hindi ba dapat si Troy ang masasabi nun sa magulang niya Hindi siya.?
Tama ang Kanyang naisip bahala na si Troy magsabi sa magulang niya.
Hinihintay niya ang binata na pupunta sa kanila.
Hapon na ng nagtungo ito sa kanila. Kausap nito ang kanyang ama at ina. Sa kanilang kubo.
Hindi niya ito pinuntahan.. Nakaupo lamang siya
Sa kanilang tambayang upuan sa kanilang bakuran. At pa simpling natingin tingin sa kubo.
Maya maya ay lumapit ang binata.
“Anicah, anu ready ka na ba sa kasal natin? Wala itong atrasan ha?
Sinabi mo na ba kina nanay at tatay.?” Inis niyang turan sa binata.
Lumingon muna ang lalaki sa kubo bago nagsalita.” Hindi pa! ”
” Hindi pa pala eh, bakit mo ako tinatanong?sabihin mo kaya muna sa mga magulang ko!mataray niyang sambit.
HINDI mo pa ba Nasasabi sa kanila ang tungkol sa atin?
Hindi pa nga, noh? Ikaw kaya magsabi sa kanila na gusto mo akong maging asawa. Hindi mo na nga ako niligawan tapos ako pa ang masasabi kina nanay. Napaka ungentleman ml naman nun. Tsk!
Sa ganda Kong to ako pa ba talaga ang masasabi ng kasal natin sa magulang ko?” May papikit pikit niya pang sambit sa lalaki.
Napapangiti si Troy sa inaasta ni Anicah. Ang cute kasi nitong tinggan kahit nag iinarte. Natural na ito sa kanya at Hindi sinasadya. Marami na siyang na meet na babae ngunit iba si Anicah. Kakaiba ang pagiging maarte nito. Tipong kikay lang.
Okay, sasabihin ko na. ”
Troy dahan Dahanin mo lang dahil kapag na tuluyan ang tatay ko dahil sa pagkabigla lagot ka sa akin kahit patay*n mo pa ako Hindi na ako magpapakasal sayo. Halos pa bulong niyang banta sa lalaki na ininatango nito.
Tumalikod ang binata sa kanya at bumalik ito sa kubo. Siya naman Iniwanan na niya ang mga ito.
” Anak naman, Anicah bakit Hindi mo sinabi sa amin ang totoo na mag aasawa ka na?” Wika ng ina kinagabigan nakaalis na noon si Troy.
“Sorry po nay ang totoo po kasi...