Chapter 4
Purpled Eyed Princess
Saisumi’s POV
Nasaan na ba kasi yung room ko???
Kanina pa ako late eh.
Dapat pala nagtanong na ako kanina dun sa Nicka Anderson.
Sa kakalakad ko,napadpad ako sa isang building.
Nandito na yata yung room ko.
Sa pagkakaalala ko kasi,ito na lang yung building na hindi ko pa napupuntahan.
Pagkarating ko sa 3rd floor ay nakita ko na yung room number ko.
SA WAKAS!
Kumatok ako sa pinto.
“Ow!Finally!You came!Come in and please introduce your self,Miss.”
Sabi sa akin nung teacher kaya pumasok na ako at tumayo ng kalmado sa harapan.
May naramdaman akong pamilyar na aura.
Inilibot ko ang tingin ko sa buong classroom ng may mahagip ang mata ko sa bandang likuran.
Owww…kaklase ko pala sya…
Tumingin ulit ako ng diretso sa mga MAGIGING bago kong kaklase.
Nag-bow ako bago nagsalita.
“I’m Saisumi Morales.Sai for short.17 years old.I’m half Japanese,half Filipino.Please be nice to me.”
Tapos nag-bow ulit ako.
“Ok class!You already heard it!Any question or do you want to say something?!”
May nagtaas ng kamay.
“Yes,Ms.Reyes?”
“Your nickname is like a name of a boy.”
“If that’s what you think.But I more like it than Sumi.”
Sagot ko sa kanya.
May nagtaas ulit ng kamay.
“What is it,Ms.Monte?”
“You’re a nerd,right?”
I mentally rolled my eyes.
C’mon!It’s already obvious!
Non sense question.-______-
“And…?”
“Tss…may pangit na naman sa room natin.”
Nagtawanan silang lahat.
Kaya ba nya sinabing ‘na naman’ dahil sya ang unang pangit sa room na ‘to?Ang akala ko nga zoo ‘tong napasukan ko kasi may unggoy na naligaw.*smirk*
“Uy Nicka Pangit!Meron ka ng kamukha oh!HAHAHAHAHA!!!!”
Napayuko lang si Anderson.(Di kami close kaya sa surname ko sya tatawagin.Ganyan sa Japan.)
“HAHAHA!!!!Ngiti naman dyan Nicka Panget!Lalong sasama yang itsura mo,sige ka!HAHAHAHA!!!”
Ahhh…..a bunch of bullies.
“Enough,class!!!Sige na...

Ms.Morales.Maupo ka na.Madaming vacant dyan.”
May nakita akong upuan sa tabi ng bintana kung saan kita ang malawak na field.
Perfect spot.
Nicka’s POV
To the highest level ang pagkagulat ko nung si Saisumi pala yung bago naming classmate.
WOW!
Pwede ko na syang maging kaibigan!
Gusto kong sya ang magiging una kong kaibigan sa school na ‘to!
Ang tanong…..
Gugustuhin nya kaya akong maging kaibigan???
Nung pinaupo na sya ni Ma’am…..
Umupo sya sa tabi ng bintana!!!
SA TABI KO!!!(Wala kasing tumatabi sakin kaya vacant yung dalawang upuan sa tabi ko.)
Tumabi sya sa ‘kin!Ibig sabihin ba nito…..may pag-asa pa ako na gusto nya rin akong maging kaibigan?
Pagkaupo nya ay tinukod nya ang kaliwang kamay nya sa lamesa at ipinatong ang baba nya dito.Nakatingin lang sya sa labas ng bintana habang nagtuturo si Ma’am.
Kinalabit ko sya.
“Hello.~~~^________^”
Pabulong kong sabi sa kanya.
Aba!Mahirap ng mahuli ni Ma’am no!
“Hi.”
Number 1…..matipid magsalita si Saisumi.
“Tanda mo pa ako?”
“Cinderella.”
“Huh?”
Ano daw?
Hehehe…..nagagandahan ba sya sakin kaya tinawag nya akong Cinderella?XD
“I mean,yes.”
“Ahhh…w-wait!Tanda mo pa ako?!”
“*frown*I said yes.”
“Waaaahhh~~~oh god.Ang akala ko nakalimutan mo na ako.”
“Obviously,I don’t.”
“Well…can you be my friend?—Ah no.Let me reconstruct it.Be my friend.”
Masyado na akong desperado kaya mas maganda ng sapilitan.
“Friend?”
“Yep!Kaibigan.”
“No.”
“Eh?!”
“No.”
“Why?”
“It’s no.”
“Look…hindi patanong yung sinabi ko kanina so it means,I don’t need your answer.So whether you like it or not,you will be my friend and I will be your bestfriend.”
“Cut it.Hindi ako sumusunod sa utos ng kung sino.”
Nakatingin lang sakin ang walang emosyon nyang mga mata.
Number 2…she don’t want others to see her emotions.
“Well.I’m stubborn and I don’t take a ‘no’.”
“Argh.I’m not in the mood to argue.Do whatever you want.”
VICTORY!!!^____________^