THE DOCTOR’S OBSESSION.
S i m u l a.
Mabilis ang mga kilos ng mga nurse sa pag aasikaso sa isang pasyente na isinugod ngayon-ngayon lang.
May isang nurse naman na tumatakbo papunta sa office. Mabilis lang s’yang naka punta do’n.
Kumatok muna s’ya ng tatlong beses at ng magsalita ang nasa loob ng office ay mabilis n’yang binuksan ang pinto.
Malaki ang hakbang nito tumungo sa kinaroroonan ng binata na busy sa ginawa.
Yumuko muna ang nurse bago mag salita.
“doc k-kailangan ka po ng pasyente sa room 106.” Tumigil naman sa ginagawa ang binata at tumingin ng seryoso sa nurse bago tumango.
Mabilis naman umalis sa office ang nurse dahil hindi n’ya kinaya ang atmosphere sa loob.
Hindi naman sa natatakot s’ya sa binata kundi natatakot s’ya na baka mapa tili s’ya dahil nasilayan n’ya ang gwapong mukha ng binata.
Habang sa isang silid naman ay maraming nurse ang nag aasikaso sa isang pasyente na ngayon ay nag aagaw buhay.
Napatingin naman ang ibang nurse nang bumukas ang pinto at iniluwal ang taong hinihintay nila.
“doc, the patient had a bullet wound to the side..” Bungad agad sa kaniya ng isang nurse na malapit sa kaniya.
The doctor looked at the patient and approached her.
He first put on the glove and immediately injected the patient with anasthesia before starting the surgery.
Masyadong malalim ang bala na nasa katawan n’ya pero hindi naman ‘yun mahirap para sa binata. Marami na s’yang na encounter na pasyente na ganito kaya hindi na s’ya mahihirapan.
“Give me a scalpel.” Mabilis naman inabot sa kaniya ng isang nurse na nasa malapit sa kaniya.
Ang ibang nurse naman ay tinulungan s’ya ibuka ang hiniwa n’ya kung nasaan naroon ang bala.
A few hours later, the surgery was over.
“Doc success!” A nurse in front of him smiled. He only nodded in response.
Na unang lumabas ang mga nurse ng matapos iligpit ang mga ipinag gamitin.
Hindi maiwasan ng binata mapatingin sa pasyente. Kahit naka pikit ito at may mga galos sa mukha ay hindi parin mawawala ang kagandahan nito.
Iniisip n’ya kung bakit nalagay sa ganitong sitwasyon ang dalaga which is the patient.
Napa iling nalang amg binata dahil hindi ito ang tamang oras para alamin n’ya ang nangyari sa pasyente at ano...

namang pake n’ya? At isa pa hindi naman n’ya ito ka ano-ano.
Malalim nalang s’yang napa buntong hininga bago ihakbang ang mga paa papaalabas sa silid. Bago s’ya makalabas ay sumulyap ulit s’ya sa pasyente bago na tuluyan lumabas.
***
Ilang araw na ang lumipas at araw-araw s’yang pumupunta sa silid ng pasyente para tignan ang kalagayan nito at kung gising na ba ito. Hindi n’ya alam kung bakit araw-araw n’ya ito pinupuntahan? Ganung meron namang nurse ang p’wedeng pumunta sa silid ng pasyente.
Marami naring nag tatakang nurse sa kinikilos ng binata pero isinasawalang bahala nalang nila ito dahil trabaho din naman ng mga doctor ‘yon.
Sa kabilang banda ay naglalakad ang binata habang may naka sukbit sa leeg n’yang stethoscope. Naka pamulsya at seryoso lang ito naglalakad papunta sa silid ng pasyente.
Nang nasaharap na s’ya ng silid ay agad n’yang pinihit ang door knob at ng makapasok s’ya ay bumungad sa kaniya ang naka upong pasyente.
Napatingin naman sa kaniya ang dalaga na naka kunot ang noo.
Nag katitigan pa sila at nagulat pa ang binata ng irapan s’ya ng dalaga. Hindi n’ya pinahalata ang gulat at ibinalik ulit ang seryosong mukha.
“how are you?” Napatingin ulit sa kaniya ang dalaga at tinasaan s’ya ng kilay.
“I’m totally fine.” Tumango naman ang binata.
“Are you hungry?” Hindi n’ya alam kung bakit ‘yun ang lumabas sa bibig n’ya.
Tumingin ulit sa kaniya ang dalaga at umiling. Pero bigla nalang tumunog ang tyan n’ya. Dahilan para mapayuko ang dalaga dahil sa hiya, narinig pa ng dalaga ang mahinang tawa ng binata kaya inis n’ya itong binalingan.
“why are you laughing?” Tanong nito na may bahid na inis.
“Nothing.” Seryosong sagot sa kaniya.
‘f*ck! She’s cute!’ Saad n’ya sa isip.
“Wait for me, I will buy your food.”
Tumango nalang ang dalaga. Naglakad naman palabas ang binata at nang makalabas na s’ya ay hindi n’ya mapigilan ang mapangiti.
Kahit hindi n’ya sabihin ay namangha s’ya sa ganda ng dalaga.
At hindi naman nakatakas sa paningin ng mga nurse na nasa hallway ang pag ngiti ng binata.
“Shock! Nakita n’yo ‘yon!”
“Ofcourse!”
“kyah! Sa ilang taon akong nag tatrabaho dito ngayon kolang nasilayan ang ngiti ni doc. Monterial!”
Kleo monterial & alisha ramirez’s story.
***
Photo is not mine, ctto.