“excuse me miss,do you i know you”(blake),ahh..hinde..ahh..sorry..hinahanap ko lang kase yong kaibigan ko eh”(alexa),nakita ko siya,pumasok sa room”(blake),”ahh..ganun ba,hindi ko kase namalayan eh,sabi niya kase bibili lang siya at babalik din siya agad,hindi ko alam dumiretso na pala siya sa room”(alexa),”okay di ka pa ba papasok sa room para puntahan siya”(blake),”ahhh..sa tingin ko magpapahangin lang muna ako dito”(alexa),”ganun ba okay”(blake),umupo na si blake at si alexa naman nananatiling nakatayo,habang pa simpleng tinitignan ang mukha ng lalake,pero napansin ng lalake,kanina pa ito nakatayo at walang-imik,at hindi umaalis sa kinakatayuan nito,”hey are you okay,para ka kase puno na nakatayo,at di umaalis sa kinakatayuan mo”(blake),”ahhh..baka kase magalit ka kapag umupo ako sa tabi mo”(alexa),are you kidding,bakit ako magagalit,para naman sa lahat ng estudyante ang inuupuan ko,hindi naman saken,so you can sit now,but if you dont like di naman kita pipilitin”(blake),”may pagka-sungit rin pala ang lalakeng ito”(alexa),umupo na si alexa sa tabi nito,at ang lalake naman ay patuloy sa pagbabasa ng libro,gusto sana ni alexa magtanong kaso iniisip niya baka sungitan ulit...