——“Diyos ko,ramona!!!pumutok na ang panubigan mo anung gagawin ko!!!” Hindi mapakaling sabi ni tita rose na halos manginginig na ito sa takot dahil nagkaka idad na ay hindi parin nag asawa.

Kaya hindi siya sanay na may manganganak sa kanyang harapan. Si rose ay matalik na kaibigan ni ramona pareho silang laki sa hirap at nakipag sapalaran sa maynila para makatulong sa kanilang mga magulang subalit minalas si ramona, dahil siya ay nagkaroon ng relasyon sa kanyang among lalaki.

Pinalayas siya ng malamang buntis na ito sa anak ng asawa niya..pero lingid sa kaalaman ni paco sandoval ang nag iisang taga pagmana ng sandoval business company. Halos tatlong taon na silang kasal nito ay hindi parin nabuntis si carlota esteban isang model ng isang sikat na fashion designer sa bansa.

Nasa business trip si paco kaya wala siyang alam sa mga nagaganap sa kanila.

“Ramona anung gagawin ko!!!” Sigaw niyang turan dito

“Aahhhhh!!! Basta abangan muna lang!!!”sigaw ni ramona sa kaibigan nitong halos mangiyak ngiyak na.

“Sige!push mulang!!!’aniya habang hinihintay ang paglabas ng bata.

Ilang sandali pa nakakapa na niya ang ulo ng bata. Hanggang sa tuluyan itong lumabas at malakas ang pag iyak nito..

Ang akala ni rose ay tapos na. Subalit muling umiri si ramona dahil ramdam niyang may isa pang lalabas.

“Uha!uha!!” Iyak ng isang sanggol.
“Sige!iri pa ramona!!”
Maya’t maya pa lumabas ang pangalawang sanggol.

“Naku naman mona, kambal pala ang anak mo at puro babae!!!” Masiglang turan ni rose.

Dahil sa sobrang pagod at marami rami ding dugo ang nawala kay ramona kaya bigla itong nawalan ng malay. Bigla naman nataranta si rose hindi niya alam kung alin ang kanyang uunahin..

Halos pitong buwan ding nasa out of town si paco. Pagdating nila sa mansyon agad na si ramona ang hinanap.

“Wala na dito sa ramona, pinalayas kuna.” Sagot naman agad ni carlota sa asawa habang nasa sofa itong naka upo at hinihilot ng katulong ang ulo nito dahil sa mahaba haba nilang beyahe ng asawa.

“What!!!”biglang sabi ni paco. Na halos manlaki ang mga mata.

“yes!! Pinalayas ko ang kabit mo?” Matigas niyang turan.

“Bakit mo ginawa iyon carlota. Hindi mo ba alam…
Hindi na natoloy ni paco ang sasabihin ng bigla siyang sampalin ng asawa.

“Bakit mo ginawa saakin iyon! Bakit!?” Aniya

“Dahil hindi mo ako binigyan ng anak.?” Biglang turan nito sa asawa.

“Alam mo naman na hindi pa ako handa dahil ayaw kung masira ang figure ko.”

“Iyan lang ang alam mo !! Palaging iyan ang katwiran mo.”sagot nito.

At agad niyang iniwan ang asawa at dali dali itong lumabas para hanapin si ramona. Pinipigilan siya ni carlota pero parang walang narinig si paco.

“Damn you !!!” Sigaw pa nito.

Dinala ni rose sa hospital si ramona dahil sa mahina na ito dahil maraming dugo ang nawala sa kanya. Buti nalang at pareho sila ng type ng dugo AB passitive.

“Hindi ka pweding mawala ramona, dinadala mo ang anak ko. Alam kung nanganak...

kana.” Sa isip nito habang nagmamaneho siya ng kanyang mamahaling sasakyan..

Halos lahat ng nakakakilala kay ramona ay kanya ng pinagtanungan. Subalit walang nakakaalam kung nasaan ito. Lalo na si rose. Hinanap niya ito ngunit parang bula ding biglang naglaho..

Makalipas ang dalawang araw. Nagising na si mona. Labis naman natutuwa si rose para sa kaibigan dahil akala nito ay mawawala na ito sa mundo dahil sa daming dugo ang nawala sa kanya.
At buti nalang ay may saving si ramona para sa pagpapanganak niya..

“Rose’ ang mga baby ko nasaan.” Mahinang turan niya sa kaibigan.

“Naku mona kinagigiliwan ng mga nars. Hiniram lng nila sandali. Teka lalabas ako at kukunin ko.”

Ilang sandali ang lumipas muling bumalik si rose at karga na ang kambal.

“Ito na sila.”
“Ang cute niyo.” Ani ramona na kinuha ang isang sanggol.

“Ang ganda ng mga anak mo mona.” Ani rose. At di rin niya mapigilan magtanong tungkol sa ama ng kaniyang mga anak.

“Pangarap ni paco na magka anak.” Aniya habang nakatitig sa mukha ng anak.

“Anung plano mo.” Ani rose.

“Ibibigay ko sa kanya ang isang bata at diko sasabihin sa kanya na kambal ang anak namin.” Aniya na bigla naman si rose sa tinuran ng kaibigan.

“Pero bakit mo siya ibibigay? Maging kawawa lang siya dun, lalo na at masama ang ugali ng asawa niya baka saktan niya ang anak mo?” Mahigpit naman turan ni rose.

“Hindi siya pababayaan ng kanyang ama.” Anito.

Kahit labis na tumutotol si carlota sa asawa nito na huwag ng hanapin si ramona. Wala parin pakialam si paco dito.

“Kasalanan mo kung bakit sila nawala.?” Aniya na tumaas ang boses.

“Malaking kahihiyan ito kapag malaman ng mga kakilala mo na may anak ka sa hampas lupang iyon.? Isang utusan?” Galit niyang sabi.

“Wala akung pakialam sa sasabihin ng mga tao. Basta ang mahalaga saakin ay mahanap ko ang aking mag ina sa ayaw at sa gusto mo.?”

Agad niyang tinalikuran si carlota at nanggigil naman sa galit ang asawa.

“Huwag ka lang magkakamaling magpakita dito ramona. Dahil papatayin kita.?!” Giit nito habang nanlilisik ang mga mata.

“Hay naku’ buti nalang nandito na tayo sa bahay mona. Ilang araw din tayo sa hospital.” Ani rose habang naglilinis ito ng bahay.

“Oo nga e’ salamat rose ah! Kung hindi dahil sayo baka napaano na kami ngayon.”

“Mona naman, ilang beses ko bang sasabihin sayo na pamilya tayo. Para na kitang kapatid.” Sagot nito sa kaibigan at sabay yakap niya dito.

“Salamat, hulog ka talaga ng langit saamin.” Naluluha ng sabi pa ni mona.

“Ikaw talaga.! Anu pala ang pangalan ng kambal.” Pag iiba niya ng topic. Dahil pareho na silang nag iyakan.

“Ikaw nalang ang magbigay sa pangalan nila, ikaw ang magaling diyan.” Agad naman niyang sagot at bigla nalang sila nagtawanan.

“Samantha at shasha.” Sabay niyang sabi habang nakatingin sa dalawang sanggol na mahimbing na natutulog……