Until We Meet Again🌼
Author: Scrappy writer
Genre: romance
CHAPTER 2
Nagtungo ako sa kusina at agad na naghanda ng aking almusal diko na ina abala si nanay Elisa.
Kumuha ako ng pork tocino na niluto ni nanay Elisa.
Nakalagay iyon sa transparent food container sa loob ng refrigator.
Nilagay ko iyon sa plato at ininit ng ilang minuto sa microwave.
Naglakad muna patungo ako sa likod bahay.
Abala si nanay Elisa sa pag washing ng aming mga labahin.
Pag may free akong oras at panahon ay ako na mismo ang naglalaba.
Diko inaasa ang lahat ng gawain sa bahay.
Tulong tulong kami nila nanay Elisa,Susan at kahit na ang kambal.
Sa mura nilang edad tinuruan na namin ang kambal ng mga simpleng gawaing bahay,para ma training sila.
Tulad ng pagliligpit ng kanilang hinigaan.
Pareho ng unan at kumot.
Marunong na sila magtiklop kahit paano.
Kaya natutuwa talaga ako sa kambal.
Minsan pinakita sakin ni Susan ang video na naka save sa cellphone,
ng dalawa habang nagtitiklop ng kumot.
Naiinis si Kate Ashlin sa kuya niya dahil hindi ito nakatuon sa ginagawa, kaya maka ilang ulit sila nag attemt na matiklop ng maayos ang kumot..nakakatuwang pagmasdan ang kambal, madaling mabugnot si Kate Ashlin na kuya niya.
Minsan sinabihan niya ang kuya niya na mag laro nalang dahil di naman siya tinutulungan.
Kuya stopped playing please!.mangiyak ngiyak na sambit ni kate Ashlin sa video.
Help me kuya!tapusin muna natin pagligpit ng kumot bago mag play..
Matatas pareho magsalita ang kambal.
Natatawa ako sa video na iyon.
Ang ending magisang tinapos ni Kate ang gawain nilang magkapatid.
Kainis ka kuya susumbog kita kay lola nanay at kay mommy!!!dahil di mo ako tinulungan!,. naka busangot na si kate Ashlin sa video samantalang ang kuya ayun busy sa mga laruan niya..
Nabaling ang aking iniisip ng malapit na ako sa kinaroonan ni nanay Elisa.
Di katulong ang turing ko kila nanay Elisa kundi katuwang ko sila sa buhay. Si nanay Elisa siya na din ang nag silbing panggalawang magulang ko maalaga ito katulad ng mga magulang ko,kaya kahit nawala na pareho ang parents ko, ang pangungulila sa magulang ay napunan ni nanay Elisa.
Sila ang napagkakatiwalaan ko pagdating sa mga bata,.Kahit na dito sa bahay bihira nalang makahanap ng mga tao na katulad nila na mapapamahal ka,dahil na rin sa kanilang pinapakitang kabutihan.
Diko siguro alam ang gagawin kung ako lang magisa.
Paano pala kung di sila dumating sa buhay namin ng kambal?
Siguro matagal na akong nasiraan ng bait.malalim na butunghiningnga ang aking pinakawalan dahil sa aking mga naiisip.
Hindi na rin sila kailangan utusan dahil alam na nila ang mga gawain na dapat.
Pinakiusapan ko lang sila pag gumawa ako ng mga gawaing bahay ay hayaan lang nila ko.
Medyo nahihiya din ang magina kong ako ang nagtatrabaho o tumulong sa gawaing bahay.
Lumapit ako kay nanay Elisa na abalà para magsampay ng mga nilabhang mga damit.
Di naman mahirap dahil dahil automatic ang binili kung laundary machine magsasampay nalang.
Kung maulan naman ay pwede ring diretso ng tuyò agad ang damit.
Pero dahil matipid masyado si nanay Elisa nagtitigaya siyang patuyuon ang damit.
Minsan nga naghahandwash pa..
Kung ako ang naglalaba ay tupi nalang agad para wala ng sampay sampay.
Minsan napagsasabihan ako ni nanay Elisa.
Na mag tipid daw!, lalo’t ako lang nag hahanap buhay.
Lagi niya akong sinasaway pag tumulong dapat daw nag papahinga ako dahil pagod sa trabaho.
Lumapit ako kay nanay Elisa na abala sa likod ng bahay nag hahanger na ito ng mga damit.
Nay Elisa di kita matutulungan mag sambay ng mga damit,.
Huwag nadin mag handwash nanay.
Di naman masyado madumi mga damit natin.magalang kong wika
Washing washing nalang..payo ko kay nanay Elisa.
Tumango lang si nanay Elisa.
Susundan ko po sila Cyril at ng mga bata.patuloy ko wika kay nanay Elisa malapit na itong mag singkwenta,kaya medyo kita na ang kalubot sa balat.
Hayaan muna ako anak kaya ko pa ang mga gawain maagan lang naman ang trabaho dito sa bahay.makatipid din tayo sa bayarin sa kuryente pag nghandwash ako.
Ikaw lang naman kasi anak ang mapilit na bumuli ng laundary machine na yan!.
Si Susan nga ang pinasalang at pinapindot diyan dahil si ako marunong,pag bukas at pasara lang ang alam ko.Medyo nahihiyang wika ni nanay Elisa, habang nakatikod sakin at abala sa ginagawa.
Isang buwan ko palang nabili ang laundary Machine si Susan ang naturuan ko dahil ang nanay Elisa ay di marunong magbasa. Di raw ito nakapag aral kaya medyo nahihirapan pa ang anak sa pagadjust sa pagturo sa ina, ako wala din ako halos panahon maturuan si nanay Elisa.
Humarap sakin si nanay elisa na seryuso ang mukha at pinagpatuloy ang pagsasalita.
Ashlin anak! huwag no namang abusuhin ang katawan mo.
Hayaan mong kami nalang ni Susan,sa gawaing bahay.
Kami na din ang bahala sa mga bata. patuloy ni nanay Elisa sa pag sasalita
Ako naman...

ay seryusong nakikinig habang nakatayo malapit sa pinto.
Sana,anak bigyan mo rin ng panahon ang sarili mo sa mga bata.,mag bonding kayo magiina dahil pansin ko unti unting lumalayo ang loob sayo ng kambal dahil lagi kang abalà sa trabaho.
Di naman mabigat ang trabaho dito anak.
Kaya kung wala kang pasok ibuhos mo ang atensyon sa kambal.
Samin ni susan walang problema ang makipag bonding sa kambal dahil nandito lang kami bahay at palagi kaming magkakasama.
Pag wala kang trabaho mamasyal kayo ng mga anak mo!mag picnic o di kaya maglaro kayo kahit dito lang sa loob ng bahay.Lagi ka nalang trabaho baka lalong mapalayo sayo loob ng kambal.mahabang wika ni nanay Elisa.
Di pa natapos si nanay Elisa sa speech niya..grabe talaga si nanay Elisa pag nakapagsimula mag salita tagal maputol.natawa nalang ako ng mahina pag hindi pa ako umalis baka kung saan naman umabot ang speech niya.
Baka umabot naman sa pagaasawa..
Ma mememorize ko na nga mga sinabi ni nanay Elisa..
Saka ikaw ang inaalala ko anak baka magka sakit ka, sa subrang sipag mo!. patuloy nito at bakas ang pagaalala sa mukha.
Nanay Elisa naman!..
Huwag mo akong alalahanin malakas pa ito sa kalabaw!.naka ngiti kong wika kay nanay Elisa.
Hindi ka kagaya ng kalabaw Ashlin anak,kahit mainitan at ulanin sa trabaho malakas pa din.makahulugang wika ni nanay Elisa.
Basta anak pinaalalahan lang kita di kana iba sakin para na din kitang anak.
Pag bigyan mo din sana ang sarili mo madami namang nanliligaw sayo.
Para naman meron kang maging katuwang.
Nanay Elisa baka hindi katuwang ang mahanap ko baka gawin akong katulong!.
Baka makahanap pa ako ng sakit ng ulo.
Huwag nalang nay.dugtong ko
Masaya na ako na kayo ang kasama ko sa buhay.paliwanag ko nanay Elisa pero di pa rin ito kumbisido.
Bakit ikaw! nanay Elisa? di kana nag nagasawa ulit? Balik kong tanong sa kausap
Huwag na ko Ashlin dahil may edad na ako.naka ngiting wika ni nanay Elisa habang hawak nito ang hanger.
Ikaw ang dapat mag asawa dahil bata kapa naman, para naman meron makilalang ama ang mga bata.
Alam mo ba lagi nag tatanong sakin ang dalawa kung may picture daw yong daddy nilang namatay?
Ngayon lang ito nabanggit ni nanay Elisa.
Di naman nagtatanong ang kambal kapag siya ang kausap.
Napaisip ako sa sinabi ni nanay Elisa.
Sige!nanay Elisa salamat sa mahabang speech maiwan na muna kita diyan. malambing kong kung wika.
Pinagwalang bahala ko ang sinabi ni nanay Elisa sa sinasabi ng mga bata..
Aalis agad ako nanay pagkatapos kumain. Ikaw nalang po bahala dito,.bilin ko kay nanay Elisa bago umalis at tinungo ang microwave at kinuha ang ininit kung ulam.
Naka ngiti lang si nanay Elisa pagkaalis ko.
Mabilis akong kumain,pagkatapos ay niligpit ang pinagkainan.
Nilibot ko ang aking paninggin sa loob ng bahay.
Hindi naman gaano kalaki ang nabili kong bahay.
Meron itong tatlong kwarto. Na halos pareho ang sukat.
Double deck ang higaan na nilagay ko sa kwarto nila nanay Elisa para medyo maaliwalas ang silid nila nanay Elisa at Susan
Puro naka hang mga built in Closet na sakto lang din ang sukat na abot bewang.
Sa kwarto nila nanay Elisa natutulog ang kambal sa double size na airbed sila natutulog.
Diko pinatulog sa double deck baka kasi mahulog mahirap na..
Sa kabilang kwarto ay sa dalawang kambal nilagyan ko lang ng division.
Ako mismo ang gumawa kaysa mag bayad pa ako ng karpentero marunong naman akong gumawa..ginawa kong dalawang room para hiwalay ang kambal.
May sarili silang pinto dalawa ang banyo sa kwarto ko ang isa.
Ang isa ay malapit sa kusina.
Merong dika lakihang sala at kusina..
Pinili kong mga gamit ay iyong pwede ma folding kahit iyong mesa at upuan para makatipid ako sa space ng bahay para kahit nasa loob ang kambal may space sila para makapag laro..
Merong garahe para sa sasakyan kaya doon minsan naglalaro ang dalawa dahil wala pa kong sariling sasakyan nag cocommute lang ako papunta sa trabaho.
Kaya kahit pag gising ng mga anak ko ay halos diko na masilayan.Namimis ko na din ang kambal iyong tabi tabi kaming matulog noon pati nila nanay Elisa dito kami lahat sa sala para magkasya kaming lahat.
Di na namin iyon nagagawa simula ng maging abala ako sa trabaho lumalaki na ang kambal at lumalaki na din ang mga gastos namin sa araw araw.
Pati pag tulog ng kambal ay diko na masilayan.
Aalis ako na tulog sila, paguwi ko naman tulog na din ang kambal.nakalungkot lang isipin na ganun ang sitwasyon namin ng mga anak ko.
Diko maiwasan na sumikip ang dibdib ko tuwing naaalala ko ang ama nila siguro hindi ganito ang sitwasyon naming magina..
Palabas na ako sa gate di pa rin ako matigil sa kakaisip, pumara ako ng tricyle papuntang labasan ng subdivision.
Para doon naman magabang ng Jeep para mapuntuhan ko ang mga bata.Nag mall naman daw kakatext lang ni Susan.