Kate’s POV:
It’s been a week since mangyari ang birthday ni David. At isang linggo na rin kaming magkarelasyon.
Walang nagbago sa kanya.
Kung ano ang pakitungo niya sa akin noon, gano’n pa rin ngayon.
And I feel comfortable everytime na magkasama kami.
Feeling ko nga, malaki ang chance na mabuntis ako dahil sa s*x na ginawa namin. I don’t know. Pero kutob ko lang naman.
But I’m hoping na magkaanak kami ni David.
“Papa, saan po tayo papasyal?”, pagtatanong ni Michael.
Oo nga pala, inaya kami ng binata, kaya nandito kami sa kotse niya.
“Beach. We’re going to beach.”, tugon nito bilang sagot.
Napalingon ako sa gawi ni David at pinalo siya sa may binti.
“Anong beach ka dyan? May trabaho pa tayo sa kompanya mo.”, bigkas ko naman.
“Honey, wala kang dapat na alalahanin. That’s my company.”,
“Kahit na. Nakakahiya sa mga empleyado mo na hindi mo ‘yon inaasikaso.”, muli kong saad.
“Relax Kate. Hindi mo dapat ‘yan iniisip. Mag-eenjoy tayong tatlo ni Michael. Kaya isantabi na muna natin ang trabaho.”, pagpipisil nito sa kamay ko.
Hindi na ako nakapalag pa dahil sumang-ayon naman ang anak ko sa desisyon ni David.
So at the end, natuloy ang pagpunta namin ng Beach.
Sa bawat lakad namin, nakikita ko ang mga babae na halos malaglag na ang dede dahil sa suot nilang bra.
Hindi ko tuloy maiwasan na sulyapan ang reaksyon ng binatang kasama ko.
And guess what, nakatingin din siya sa mga dalagang nakasuot ng swimsuit.
Ito yata ang dahilan kung bakit niya kami pinasyal dito.
Mga lalaki talaga, makakita lang na malaking suso, lumalaki ang mata.
“Ang tingin sa daan, hindi sa gilid ha?”, pagkukurot ko sa tagiliran ni David.
Humiyaw naman ito at napabaling sa akin ang atensyon niya.
“Ang sakit, Kate.”, sambit nito.
“Masakit ha? Well, deserve mo ‘yan! Peste ka!”, asar kong turan at binigyan ko pa siya ng suntok sa tiyan.
Nabibwisit agad ako sa pinapakita niya!
Akala ko pa naman, loyal siya. Pero palihim na tumitingin sa iba.
“Honey naman, mas maganda ka sa kanila. Kaya wala kang dapat na ikaselos.”, wika nito habang sinusundan ako.
Hawak ko pa rin ang kamay ni Michael at pati siya nadadamay sa pagkainis ko.
“Pwede ba, kahit anong paliwanag o pagsuyo ang gawin mo, bisto na kita! Hindi mo ako madadaan sa ganyan.”, mataray kong sigaw.
Inirapan ko pa siya at mahigpit na hinila si Michael para tumungo sa may kubo.
“Mama, kung galit po kayo kay papa dapat kay papa lang.”, usal ng bata.
“Edi sorry. Hindi naman sinasadya ni mama. Ang mabuti pa, maligo ka na do’n. Pero sa mababaw ka lang ha?”,...
π€£π€£π€£π€£π€£