” HARIKASI aren’t you going to work?” tanong niya nang maabutan niya ito sa kusina nakapambahay lang ito.
” No, Amara I feel so tired today” tugon nitong kumuha nang isang baso tubig. At naglakad papunta sa sala.
“I have no work in the restaurant for today, I’m only going to clean the house of your friend. I will be back before noon.” tinungo niya ang pintuan.
“Okay, see you later. Enjoy your day Amara”
“ Bye, Hari!” sinabayan niya nang kaway.
Natutuwa siya kay Harikasi, sa tinagal tagal niyang nakasama ito never itong nagpakita sa kanya nang kabastusan. Ni hindi siya nito pinapakitaan nang pangit na pag uugali.
” GOOD morning, madam Mashamura” bati niya sa may ari nang bahay nang makarating siya.
” Good morning too Amara, come in” tugon nitong niluwangan ang pinto para makapasok siya.
Sinimulan niya ang kanyang ginagawa para makauwi siya nang maaga.
NAKA upo si Harikasi sa sofa. Bigla niyang na isip si Amara. ” Amara is a beautiful and very nice woman I liked her very much. I wonder if she like me too” napangiti siya sa sarili. ” Oh Hari your older than her” agad niyang saway sa sarili
Tumayo siya mula sa pagka upo at naglakad papunta sa swiming pool.
Bigla siyang nakaramdam nang paninikip nang dibdib. Sinubukan niyang bumalik sa loob nang bahay para makatawag nang tulong ngunit bigla siyang natumba.
” I HAVE to go Mashamura, I am done with the cleaning” Inabot sa kanya ang bayad. Tuwang tuwa si Amara tinanggap ang pera kita niya sa kanyang paglilinis. May maidagdag nanaman siya sa kanyang ipon. Sa tinagal tagal niyang pagtatrabaho malakilaki narin ang naipon niya.
Naisipan niyang pumunta pa sa isa niyang suki para makapag linis nang bahay maaga pa naman uuwi. Bigla sumama ang kanyang pakiramdam kaya minabuti na nalang niyang umuwi.
” Hari? tawag niya nang makapasok siya sa bahay. Nagtaka siya bakit ang tamik. Nakita niya bukas ang sliding door papunta sa swimming pool. Lumapit siya roon.
” Harikasi!” sigaw niya sa pangalan nito nang makita itong nakahandusay sasahig at walang malay.
” Harikasi?” niyogyog niya ang katawan nito ngunit hindi ito sumagot.
Nanginginig ang kanyang kamay na inabot ang telepono. Tumawag siya ng tulong agad naman dumating ang ambulance at dinala si Hari sa hospital.
” I’M SO worried about you.” Sabi niya dito nang magising ito. Inatake ito sa puso ayon sa doctor ikalawang beses na ito ni Harikasi atake.
” Dont worry about me Amara, I will be fine.” nakangiti nitong sabi sa kanya.
Nakahinga siya nang maluwag nang makitang okay na si Harikasi. halos walang paglagyan nang kanyang takot nang makita itong nakahandusay sa sahig.
” You been working so hard Hari. you should not stress yourself out.” alalang sabi niya rito
“ Mommy, I’am okay now” biro nito sa kanya nang pangaralan niya tungkol sa pagpupuyat nito sa trabaho.
Natawa siya nang tawagin siyang mommy. Sumeryuso ang kanyang mukhang tumingin rito
“ Hari, I decided, I am going to quite my job, and I’ll be taking care of you while your at home”
“ Oh, Amara you don’t have to do that, I will be fine”
“ Yes, but the doctor said you need to rest. So while your at home then, I am not going to work. So I can look after you” nakangiti niyang saad rito,
“Are you going to be my nanny?” biro nitong tanong sa kanya.
“ Yes, if I have to and I’ll be happy to served you” nakangiti niyang sabi rito natawa naman ito sa kanya.
“ Kahit, sa ganitong paraan man lang makabayad ako sa ibinigay mong tulong sa akin” bulong niya sa sarili.
MALAKI ang pasalamat ni Harikasi kay Amara. Mula sa hospital hanggang sa makalabas siya ay masugid siyang inaalagaan nang dalaga.
“ What are you doing Hari?” tanong ni Amara sa kanya nang makita siyang hawak hawak ang kanyang bag namay lamang mga papers work.
“ I just have to look at this papers, might there’s something that I need to sign” paliwanag niya.
“ Don’t forgert what the doctor said Hari. I’l let you go but you have to take a rest, no stress no work” ulit ni Amara sa sinabi nang doctor sa kanya.
Nilapag niya ang kanyang bag sa gilid at ngumiti siya rito.
” You know,” sabi niya seryuso ang mukha tumingin kay Amara.
“ I did the right decision for taking you home with me. And...