𝐀𝐍𝐓𝐀𝐍𝐆𝐀 𝐍𝐔𝐍𝐆 𝐋𝐀𝐌𝐄𝐒𝐀…𝐇𝐈𝐍𝐃𝐈 𝐀𝐊𝐎 𝐈𝐍𝐈𝐖𝐀𝐒𝐀𝐍…
Ke aga aga,nagrarap si mama…
“KARLITO!!..Yung mga hinubad mo,asan na ba?!..tangna.kung yang itlog mo,di nakakabit sa bay*g mo,matagal na rin yang nawawala…”pati si papa namomrblema sa bunganga ni mama.
masyadong bulgar at walang preno.
“Mahal, diyan ko lang naman Yun sinabet, eh..” napapakot batok na sagot ni papa.
Hinalungkat ni mama ang direksyong tinuro ni papa pero wala siyang nakita ni anino ng damit na yun.
Pumamewang si mama at taas kilay na tinignan si papa.
Maya-maya pa ay inikutan niya ito at inamoy amoy.
𝑏𝑎𝑙𝑎𝑘 𝑎𝑡𝑎 𝑛𝑖 𝑚𝑎𝑚𝑎 𝑚𝑎𝑔𝑖𝑛𝑔 𝑎𝑠𝑜.𝑦𝑢𝑛𝑔 𝑎𝑠𝑜𝑛𝑔 𝒌9?.𝑦𝑢𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑔𝑎𝑙𝑖𝑛𝑔 𝑢𝑚𝑎𝑚𝑜𝑦 𝑛𝑔 𝑏𝑜𝑚𝑏𝑎…
sinusundan ng tingin ni papa habang gungawa yun.
“O baka naman nasa ibamg bahay mo nalagay?.sa ibang babae mo?”
“ano?.bakit naman may ibang babae?.mahal,kahit sila pa ang lapit ng lapit sakin.alam mo yan…”
Pinaningkitan lang siya ni mama ng mata.
“mahal naman eh…wala nga.alam mo namang iniiwasan ko na magselos ka,diba?”
dahil sa sinabi ni papa,naalala ko yung dati milang pag aaway ng dahil sa selos ni mama.
𝑮𝒂𝒃𝒊 𝒏𝒂 𝒏𝒐𝒐𝒏 𝒏𝒈 𝒖𝒎𝒖𝒘𝒊 𝒔𝒊 𝒎𝒂𝒎𝒂.𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒂𝒃𝒊 𝒏𝒊𝒚𝒂 𝒂𝒚 𝒔𝒖𝒔𝒖𝒏𝒅𝒖𝒊𝒏 𝒏𝒊𝒚𝒂 𝒔𝒊 𝒑𝒂𝒑𝒂 𝒔𝒂 𝒕𝒓𝒂𝒃𝒉𝒐 𝒏𝒊𝒕𝒐 𝒔𝒂 𝒊𝒔𝒂𝒏𝒈 𝒃𝒂𝒎𝒈𝒌𝒐 𝒅𝒂𝒉𝒊𝒍 𝒔𝒂𝒉𝒐𝒓𝒂𝒏 𝒏𝒐𝒐𝒏.𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒎𝒂𝒌𝒂𝒑𝒂𝒎𝒊𝒍𝒊 𝒑𝒂 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒈𝒓𝒐𝒄𝒆𝒓𝒔𝒊𝒆𝒔 𝒅𝒊𝒕𝒐 𝒔𝒂 𝒃𝒂𝒉𝒂𝒚.
𝒑𝒆𝒓𝒐 𝒖𝒎𝒖𝒘𝒊 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒏𝒂 𝒘𝒂𝒍𝒂𝒏𝒉 𝒆𝒌𝒔𝒑𝒓𝒆𝒚𝒐𝒏 𝒔𝒂 𝒎𝒈𝒂 𝒎𝒂𝒕𝒂.
𝒅𝒖𝒎𝒆𝒓𝒆𝒕𝒔𝒚𝒐 𝒂𝒈𝒂𝒅 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒔𝒂 𝒌𝒘𝒂𝒓𝒕𝒐 𝒏𝒊𝒍𝒂.
𝒏𝒐𝒐𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒏𝒖𝒏𝒅𝒂𝒏 𝒌𝒐 𝒊𝒕𝒐 𝒂𝒚 𝒏𝒂𝒈𝒊𝒊𝒎𝒂𝒑𝒂𝒌𝒆 𝒏𝒂 𝒑𝒂𝒍𝒂 𝒔𝒊𝒚𝒂.𝒏𝒂𝒂𝒍𝒆𝒓𝒕𝒐 𝒂𝒌𝒐 𝒂𝒕 𝒏𝒂𝒈𝒖𝒍𝒖𝒉𝒂𝒏 𝒅𝒂𝒉𝒊𝒍 𝒂𝒏𝒈 𝒅𝒂𝒎𝒊 𝒏𝒈 𝒊𝒏𝒊𝒊𝒎𝒑𝒂𝒌𝒆 𝒏𝒊𝒚𝒂.
𝒏𝒊𝒍𝒂𝒑𝒊𝒕𝒂𝒏 𝒌𝒐 𝒔𝒊𝒚𝒂.
“𝑴𝒂,𝒂𝒏𝒐-𝒃𝒂𝒌𝒊𝒕-𝒔𝒂𝒂𝒏 𝒌𝒂 𝒑𝒖𝒑𝒖𝒏𝒕𝒂?”𝒏𝒂𝒈 𝒌𝒂𝒌𝒂𝒎𝒂𝒍𝒊 𝒑𝒂 𝒂𝒌𝒐 𝒌𝒖𝒏𝒈 𝒂𝒏𝒈 𝒊𝒕𝒂𝒕𝒂𝒏𝒐𝒏𝒈 𝒌𝒐.
“𝒂𝒚𝒖𝒔𝒊𝒏 𝒎𝒐 𝒏𝒂 𝒓𝒊𝒏 𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒈𝒂𝒎𝒊𝒕 𝒎𝒐.𝒂𝒂𝒍𝒊𝒔 𝒏𝒂 𝒕𝒂𝒚𝒐 𝒅𝒊𝒕𝒐.”𝒑𝒂𝒕𝒖𝒍𝒐𝒚 𝒑𝒂 𝒓𝒊𝒏 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒔𝒂 𝒑𝒂𝒈 𝒍𝒂𝒍𝒂𝒈𝒂𝒚 𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒅𝒂𝒎𝒊𝒕 𝒔𝒂 𝒃𝒂𝒈 𝒏𝒊𝒚𝒂 𝒈𝒂𝒃𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒌𝒐 𝒂𝒚 𝒏𝒂𝒌𝒂𝒕𝒂𝒚𝒐 𝒍𝒂𝒏𝒈.
𝒅𝒊 𝒌𝒐 𝒕𝒂𝒍𝒂𝒈𝒂 𝒂𝒍𝒂𝒎 𝒂𝒏𝒈 𝒈𝒂𝒈𝒂𝒘𝒊𝒏.
𝒉𝒖𝒎𝒊𝒏𝒕𝒐 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒔𝒂 𝒑𝒂𝒈 𝒊𝒊𝒎𝒑𝒂𝒌𝒆 𝒂𝒕 𝒕𝒊𝒏𝒊𝒈𝒏𝒂𝒏 𝒂𝒌𝒐.
“𝒂𝒏𝒐 𝒑𝒂𝒏𝒈 𝒉𝒊𝒏𝒊𝒉𝒊𝒏𝒕𝒂𝒚 𝒎𝒐?.𝑴𝑨𝑮 𝑨𝒀𝑶𝑺 𝑲𝑨𝑵𝑨 𝑫𝑶𝑵!”𝒅𝒂𝒍𝒊 𝒅𝒂𝒍𝒊 𝒏𝒎𝒂𝒏 𝒂𝒌𝒐𝒏𝒈 𝒖𝒎𝒂𝒍𝒊𝒔 𝒂𝒕 𝒏𝒂𝒈 𝒊𝒎𝒑𝒂𝒌𝒆 𝒏𝒂 𝒓𝒊𝒏.
𝒖𝒂𝒎𝒍𝒊𝒔 𝒌𝒂𝒎𝒊 𝒏𝒂𝒏𝒈 𝒗𝒂𝒃𝒊 𝒏𝒂 𝒚𝒖𝒏.𝒑𝒖𝒎𝒖𝒏𝒕𝒂 𝒔𝒂 𝒍𝒖𝒈𝒂𝒓 𝒏𝒂 𝒅𝒊 𝒌𝒐 𝒂𝒍𝒂𝒎 𝒌𝒐𝒏𝒈 𝒔𝒂𝒂𝒏 𝒏𝒂𝒓𝒐𝒓𝒐𝒐𝒏.
𝒑𝒆𝒓𝒐 𝒎𝒂𝒌𝒍𝒊𝒑𝒂𝒔 𝒍𝒏𝒈 𝒊𝒂𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒂𝒓𝒂,𝒅𝒖𝒎𝒂𝒕𝒊𝒎𝒈 𝒔𝒊 𝒑𝒂𝒑𝒂.
𝒔𝒂 𝒕𝒊𝒏𝒅𝒊𝒈 𝒏𝒂 𝒎𝒖𝒌𝒉𝒂𝒏𝒈 𝒑𝒂𝒈𝒐𝒅,𝒎𝒈𝒂 𝒎𝒂𝒕𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒎𝒖𝒎𝒖𝒈𝒕𝒐.𝒑𝒆𝒓𝒐 𝒌𝒂𝒉𝒊𝒕 𝒈𝒂𝒏𝒐𝒐𝒏 𝒏𝒈 𝒂𝒏𝒈 𝒉𝒊𝒏𝒕𝒔𝒖𝒓𝒂 𝒏𝒈 𝒂𝒎𝒂 𝒌𝒐,𝒅𝒊 𝒑𝒂 𝒓𝒊𝒏 𝒊𝒕𝒐 𝒏𝒂𝒌𝒂𝒃𝒂𝒘𝒂𝒔 𝒔𝒂 𝒂𝒌𝒊𝒏𝒈 𝒏𝒊𝒕𝒐𝒏𝒈 𝒈𝒂𝒏𝒅𝒂𝒏𝒈 𝒍𝒂𝒍𝒂𝒌𝒊.
𝒍𝒖𝒎𝒂𝒑𝒊𝒕 𝒂𝒌𝒐 𝒔𝒂 𝒌𝒂𝒏𝒚𝒂 𝒅𝒂𝒉𝒊𝒍 𝒘𝒂𝒍𝒂 𝒅𝒊𝒕𝒐 𝒔𝒊 𝒎𝒂𝒎𝒂.
“𝑷𝒂,𝒃𝒂𝒌𝒊𝒕 𝒏𝒈𝒂𝒚𝒐𝒏 𝒌𝒂 𝒍𝒂𝒏𝒈?.𝒘𝒂𝒍 𝒑𝒂 𝒅𝒊𝒕𝒐 𝒔𝒊 𝒎𝒂𝒎𝒂.𝒌𝒂𝒔𝒂𝒎𝒂 𝒔𝒊 𝒕𝒊𝒕𝒐.”𝒌𝒂𝒉𝒊𝒕 𝒑𝒂𝒈𝒐𝒅 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒂𝒚 𝒏𝒂𝒈𝒂𝒘𝒂 𝒑𝒂 𝒓𝒊𝒏 𝒏𝒊𝒚𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒈𝒖𝒎𝒊𝒕𝒊 𝒔𝒂𝒌𝒊𝒏.𝒏𝒊𝒚𝒂𝒌𝒂𝒑 𝒏𝒊𝒚𝒂𝒌𝒂𝒑 𝒏𝒊𝒚𝒂 𝒂𝒌𝒐 𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒉𝒊𝒈𝒑𝒊𝒕 𝒂𝒕 𝒉𝒊𝒏𝒊𝒍𝒊𝒌𝒂 𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒐𝒐𝒏 𝒉𝒂𝒃𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒓𝒂𝒉𝒂𝒏𝒈 𝒉𝒊𝒏𝒂𝒉𝒂𝒑𝒍𝒐𝒔𝒂 𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒌𝒊𝒏𝒈 𝒃𝒖𝒉𝒐𝒌.
“𝒎𝒊𝒔𝒔 𝒏𝒂 𝒌𝒂𝒚𝒊 𝒏𝒊 𝒑𝒂𝒑𝒂.” 𝑫𝒊 𝒂𝒌𝒐 𝒃𝒖𝒍𝒂𝒈 𝒐 𝒎𝒂𝒏𝒉𝒊𝒅.𝒂𝒍𝒂𝒎 𝒌𝒐𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒚 𝒅𝒊 𝒑𝒂𝒈 𝒌𝒂𝒌𝒂𝒊𝒏𝒕𝒊𝒏𝒅𝒊𝒉𝒂𝒏 𝒔𝒊𝒍𝒂 𝒏𝒊 𝒎𝒂𝒎𝒂.
𝒉𝒖𝒎𝒊𝒘𝒂𝒍𝒂𝒚 𝒂𝒌𝒐 𝒔𝒂 𝒚𝒂𝒌𝒂𝒑 𝒂𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒈 𝒂𝒂𝒍𝒂𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒕𝒊𝒏𝒊𝒕𝒊𝒈𝒂𝒏 𝒔𝒊𝒚𝒂.𝒉𝒂𝒍𝒂𝒕𝒂𝒏𝒈 𝒊𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒓𝒂𝒘 𝒏𝒂 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒘𝒂𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒂𝒑𝒂𝒕 𝒏𝒂 𝒕𝒖𝒍𝒐𝒈.
𝑫𝒊 𝒓𝒊𝒏 𝒏𝒂𝒈 𝒕𝒂𝒈𝒂𝒍,𝒅𝒖𝒎𝒂𝒕𝒊𝒏𝒈 𝒔𝒊 𝒎𝒂𝒎𝒂.𝒂𝒈𝒂𝒅 𝒔𝒊𝒚𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒊𝒏𝒂𝒍𝒖𝒃𝒐𝒏𝒈 𝒏𝒊 𝒑𝒂𝒑𝒂 𝒌𝒂𝒉𝒊𝒕 𝒑𝒂 𝒅𝒊 𝒑𝒂 𝒔𝒊𝒚𝒂 𝒏𝒂𝒑𝒂𝒑𝒏𝒔𝒊𝒏 𝒏𝒊 𝒎𝒂𝒎𝒂.𝒑𝒆𝒓𝒐 𝒖𝒎𝒊𝒍𝒂𝒈 𝒊𝒕𝒐 𝒔𝒂 𝒕𝒂𝒏𝒈𝒌𝒂𝒏𝒈 𝒑𝒂𝒚𝒂𝒌𝒂𝒂𝒑 𝒏𝒊𝒚𝒂 𝒅𝒊𝒕𝒐.
𝒏𝒂𝒖𝒘𝒊 𝒔𝒊𝒍𝒂 𝒔𝒂 𝒑𝒂𝒈 𝒖𝒖𝒔𝒂𝒑 𝒂𝒕 𝒔𝒖𝒚𝒖𝒂𝒏.𝒍𝒂𝒈𝒊𝒏𝒈 𝒃𝒖𝒎𝒂𝒃𝒂𝒍𝒊𝒌 𝒔𝒊 𝒑𝒂𝒑𝒂 𝒏𝒂 𝒎𝒂𝒚 𝒅𝒂𝒍𝒂𝒏𝒉 𝒎𝒈𝒂 𝒑𝒂𝒔𝒂𝒍𝒖𝒃𝒐𝒏𝒈.𝒎𝒈𝒂 𝒑𝒂𝒈𝒌𝒂𝒊𝒏 𝒂𝒕 𝒃𝒖𝒍𝒂𝒌𝒍𝒂𝒌.𝒊𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒓𝒂𝒘 𝒅𝒊𝒏 𝒊𝒚𝒐𝒏𝒈 𝒏𝒂𝒈𝒕𝒂𝒈𝒂𝒍...

𝒉𝒂𝒏𝒈𝒈𝒂𝒏𝒈 𝒔𝒂 𝒔𝒖𝒎𝒂𝒑𝒊𝒕 𝒂𝒏𝒈 𝒍𝒊𝒏𝒈𝒐,𝒖𝒎𝒖𝒘𝒊 𝒓𝒊𝒏 𝒌𝒂𝒎𝒊 𝒔𝒂 𝒃𝒂𝒉𝒂𝒚.
nabalik sa ang mga muni muni ko ng may mga kamay na kumaway sakin.
sinrado ko ri ang bunganga kong di ko namalayan na nakabukas na pala.
𝑏𝑢𝑡𝑖,𝑤𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑢𝑚𝑢𝑙𝑜𝑛𝑔 𝑙𝑎𝑤𝑎𝑦 …
“ikaw,babae?.nasan na yung mga damit mo?”nag tataka akong tumingin kay mama.
wala naman akong labahan dahil dinideretso ko ito sa basket.
“nasa basket na,ma”tinignan niya ako mula ulo hanggan paa.
“Yung iba mong mga damit…”saka ko lang nakuha kung anong klase ng damit ang tinutunkuy niya.
“nasa damitan,ma”si papa na kanina ay sinermunan ni mama ay palihim na humahagikhik.nakatakip pa ang kamay nito sa bunganga niya.tapos sa tuwing lilingunin siya ni mama ay kunwari seryoso.
𝑚𝑎𝑦 𝑙𝑎ℎ𝑖 𝑑𝑖𝑛 𝑝𝑎𝑙𝑎 𝑘𝑎𝑚𝑖𝑛𝑔 𝑎𝑏𝑛𝑜𝑟𝑚𝑎𝑙.
“yung damitan mo na ngayon ang magsusuot non?.tapos ikaw,paulit ulit ang suot?”nakapmot nalang ako sa buhok ko.
“dito lang naman ako sa bahay eh…”humihina na rin ang boses ko.
marami nanamang imimisa si mama ngayong umaga.
𝑑𝑖 𝑝𝑎 𝑛𝑔𝑎 𝑎𝑘𝑜 𝑛𝑎𝑘𝑎𝑝𝑎𝑔-𝑎𝑙𝑚𝑢𝑠𝑎𝑙 𝑒ℎ…
“makita mo lang talaga yang damit na suot mo na yan sa labahan,susunugin ko yan…”may pananakot sa boses ni mama kaya mahigpit akong napayakap sa sarili ko.
𝑤𝑎𝑔 𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑎𝑏𝑜𝑟𝑖𝑡𝑜 𝑘𝑜𝑛𝑔 𝑑𝑎𝑚𝑖𝑡!!
“ma,dito lang naman ako sa bahay eh…di naman ako lumlabas.”
“kahit na…ano nalang ang gagawin mo sadamit mong yun?.liliit na sayo yun at ipapamigay nalng na di nasusuot.”pati si papa ay tumngo tango na rin.
ℎ𝑎𝑦𝑦𝑦𝑦…
𝑎𝑛𝑜 𝑛𝑔𝑎 𝑏𝑎𝑛𝑔 𝑎𝑎𝑠𝑎ℎ𝑎𝑛 𝑘𝑜 𝑠𝑎 𝑝𝑎𝑝𝑎 𝑘𝑜?…𝑖𝑠𝑎 𝑠𝑖𝑦𝑎 𝑠𝑎 𝑚𝑔𝑎 𝑑𝑖𝑠𝑖𝑝𝑢𝑙𝑜𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑔𝑠𝑢𝑠𝑢𝑙𝑜𝑛𝑔 𝑛𝑔 𝑘𝑎𝑛𝑖𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑜𝑟𝑔𝑎𝑛𝑖𝑠𝑎𝑠𝑖𝑦𝑜𝑛 𝑛𝑎 𝑘𝑢𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑤𝑎𝑔𝑖𝑛 𝑎𝑦’𝒔𝒂𝒎𝒂𝒉𝒂𝒏 𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒂𝒔𝒂𝒘𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒔𝒖𝒏𝒖𝒓𝒊𝒏𝒈 𝒂𝒔𝒐 𝒔𝒂 𝒌𝒂𝒏𝒊𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒂𝒎𝒐(𝒂𝒔𝒂𝒘𝒂),𝒂𝒕 𝒎𝒂𝒂𝒎𝒐𝒏𝒈 𝒕𝒖𝒑𝒂 𝒔𝒂 𝒌𝒂𝒏𝒊𝒍𝒂𝒏𝒈 𝒎𝒈𝒂 𝒕𝒂𝒈𝒂𝒑𝒂𝒔𝒕𝒐𝒍(𝒂𝒔𝒂𝒘𝒂 𝒖𝒍𝒊𝒕).
𝑠𝑎 𝑚𝑎𝑑𝑎𝑙𝑖𝑛𝑔 𝑠𝑎𝑙𝑖𝑡𝑎,𝑑𝑖 𝑎𝑘𝑜 𝑘𝑎𝑘𝑎𝑚𝑖𝑝ℎ𝑎𝑛 𝑛𝑖 𝑝𝑎𝑝𝑎 𝑛𝑔𝑎𝑦𝑜𝑛.𝑛𝑎𝑢𝑛𝑎𝑛𝑔 𝑠𝑖𝑦𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑑𝑎𝑙𝑒 𝑘𝑎𝑛𝑖𝑛𝑎 𝑘𝑎𝑦𝑎 ℎ𝑖𝑎𝑟𝑝𝑎 𝑏𝑢𝑚𝑤𝑒𝑙𝑜 𝑎𝑡 𝑔𝑢𝑚𝑎𝑤𝑎 𝑛𝑔 𝑑𝑒𝑝𝑒𝑛𝑠𝑎 𝑛𝑎𝑚𝑖𝑛𝑔 𝑑𝑎𝑙𝑎𝑤𝑎.
“tama naman si mama mo,mabuti pang suotin mo na lang ang mag yun.sayang kung ipapamigay ng di mo nagagamit.”palihim kong inirapan si papa.
𝑚𝑎𝑦 𝑝𝑎ℎ𝑖𝑚𝑎𝑠 ℎ𝑖𝑚𝑎𝑠 𝑝𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑙𝑎𝑙𝑚𝑎𝑛 𝑘𝑎𝑦 𝑚𝑎𝑚𝑎.𝑡𝑠𝑠.𝑠𝑢𝑚𝑖𝑠𝑝𝑠𝑖𝑝 𝑘𝑎 𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑒ℎ…
“ano oang hinihintay mo,kurdapiya?”maang naman akong napatingin kay mama.
𝑘𝑒 𝑔𝑎𝑛𝑑𝑎 𝑔𝑎𝑛𝑑𝑎 𝑛𝑔 𝑝𝑎𝑛𝑔𝑎𝑙𝑎𝑛 𝑘𝑜 𝑒ℎ…
𝑠𝑎𝑎𝑛 𝑛𝑖𝑦𝑎 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑛𝑎𝑘𝑢ℎ𝑎 𝑦𝑢𝑛𝑔 𝑝𝑎𝑛𝑔𝑎𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑦𝑢𝑛?
𝑏𝑎ℎ𝑎𝑙𝑎 𝑛𝑔𝑎 𝑠𝑖𝑙𝑎 𝑑𝑖𝑦𝑎𝑛.
“mag sama kayong mga marurpok…”mahinang bulong ko ang pumunta na sa kusina.
Uuupo pa lang sana ako ng biglang lumitaw si mama.naging alerto agad ako sa mga magiging kilos niya.
“anong sabi mo?.sinong marupok?”ilang pa akong napalunok bago laumakad ng pakunti kunti.hanggang sa nauwi kami saaikutan sa lamesa.
“w-wala ma.yung paa ng lamesa,sabi ko muka ng marupok…”kinarama yata ako dahil nong sana ay liliko na ako,nabang yung pepe ko sa kanto ng lamesa.
𝑏𝑢𝑤𝑒𝑠𝑒𝑡!!!
napahawak agad ako dito.lumapit naman sakin si mama na nagtatanong ang hitsura.
“Oh?.anong nangyari sayo?”namimilipt parin ako sakit na natmo ko.
“anatanga nong kanto sa lamesa,ma.di ako iniwasan…”nakahawak parin ako sa pepe kong nasaktan ng dahil doon.
𝐵𝑢𝑤𝑒𝑠𝑒𝑡!!!…
𝐺𝑢𝑚𝑎𝑙𝑖𝑛𝑔 𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑡𝑜𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑠𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑠𝑎𝑘𝑖𝑛,𝑏𝑎𝑏𝑎𝑘𝑙𝑎𝑠𝑖𝑛 𝑘𝑜 𝑡𝑎𝑙𝑎𝑔𝑎 𝑦𝑞𝑛𝑔 𝑙𝑎𝑚𝑒𝑠𝑎 𝑛𝑎𝑦𝑎𝑛
𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑛𝑎 𝑛𝑔𝑎𝑛𝑔 𝑑𝑎𝑑𝑎𝑎𝑛 𝑎𝑘𝑜 𝑒ℎ…
𝑑𝑖 𝑚𝑎𝑛 𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑢𝑚𝑖𝑤𝑎𝑠