(MISTY ALEJANDRA LOPEZ)
DAHIL sa malakas na ulan ay hindi na niya nagawang dalhin ang dalaga sa hospital. Idiniretso niya ito sa kanyang condo. Mas malapit lang kaysa sa hospital at nilalamig na din siya.
Nang marating siya sa kanyang condo ay muli niyang binuhat ang babae papasok. Hindi naman ito mabigat at well built naman din ang kanyang katawan.
Inilapag niya ang dalaga sa sofa at nag iisip muna siya kung ano ba ang dapat gawin. Nang mapagtanto niyang basa nga damit nito ay doon siya napakamot ng ulo kahit hindi naman makati.
“F*ck, what a burden!” Asar na sabi niya at ginulo ang sariling buhok.
Hindi pwedeng siya ang magbihis sa dalaga. Lalaki siya at babae ito, mahirap iwasan ang tukso lalo na ngayong malamig ang panahon.
Napagdesisyunan niyang makiusap sa kapitbahay. Mag-asawa ito at may edad na rin kaya mas mabuti pa kung mag mukha siyang makapal ang mukha wag lang sabihing manyak siya at nang huhubad ng walang permiso.
Pinindot niya ang doorbell ng kanyang kapitbahay ngunit walang taong lumabas. Inulit niya ngunit wala parin .
Bumalik siya sa loob na bagsak ang mga balikan wari’y pinasan niya ang buong mundo.
Mataman niyang tinitigan ang dalaga. “I’m sorry miss pero wala na akong ibang choice kundi ako nalang ang magbibihis sayo. Hindi naman pwedeng hayaan kitang magdamag na basa ang damit mo.” kausap sa dalagang tulog.
Gayon nalamang ang kanyang inis ng mapagtanto na hindi niya pala na dala ang bahagi ng dalaga, naiwan niya pala sa kotse.
“Shit!” mura niya sa kawalan.
Naiinis niyang tinungo ang kabilang silid nag babasakali na baka may underwear na Hindi pa nagamit doon. Ginamit ito ng kanyang nakakatandang kapatid ng minsan itong tumuloy dito. Madalas itong mag-iwan ng bagong mga gamit. Rason nito ay kapag babalik siya ay bago siyang gamit na gagamitin.
Naka kita siya ng damit na kasya sa babae at isang underwear na may tag pa. Wala siyay brassier na nakita kaya napamura nanaman siya sa kanyang isipan.
Bumalik siya sa living room at nilapitan niya ang babaeng wala paring malay. Alam niyang buhay pa ito at ilang oras lang ay magigising na.
Pikit mata niyang hinubad ang damit ni Misale. Nahihirapan pa siya dahil nanginginig ang kanyang kamay.
“Hindi mo ito unang beses na mag hubad ng babae bakit ngayon pinagpawisan at nanginginig ka. F*ck shit!” Bulyaw ng kanyang isipan.
Ipinilig niya ang kanyang ulo at ipinagpatuloy ang ginawa. He even unhook Misale’s bra na dahilan ng mas lalong panginginig niya.
Isinuot niya ang damit na napili ngunit hindi niya maisuot dahil nakapikit siya kaya muli siyang tumayo...

at pansamantalang itinakip niya ang unan na nasa paanan ni Misale sa bandang dibdib nito.
Pumasok siya sa kanyang silid at kumuha ng tuwalya para gawing pantakip ng di na niya kailangan pang pumikit.
” I’m not new of this kind of staff. Undressing girls is my nature! Why I’m scared undressing that young lady! Fuck!” bulyaw niya sa sarili ng makarating siya sa kanyang silid.
Zyair Reagan Ledesma ay isang makisig na binata, matangkad, gwapo at mayaman. A successful businessman at a very young age. Mayaman at maraming negosyo ang kanyang mga magulang ngunit mas pinili niyang magtayo ng sariling negosyo. Pagkatapos niyang mag-kolehiyo ay nagtatrabaho siya sa kompanya ng kanyang mga magulang bilang isang personal assistant ng kanyang ama hanggang sa maka ipon at makapag patayo ng sariling negosyo at lumaki ito.
“Eros Airline” business ang kanyang ipinatayo. Sa edad niya ngayon na 26 years old ay wala pang babaeng sineryoso. Tanging parausan at pangpainit ng kanyang gabi lamang.
Itinapis niya sa katawan ng dalaga ang bitbit niyang tuwalya. Ingat na ingat niyang isinuot ang damit upang hindi masagi ang hindi dapat. Nang matapos isinuot ang loss blue t-shirt niya sa dalaga ay tinanggal sa ibabang saplot nanaman ng dalaga ang kanyang pinalitan.
Hirap na hirap siyay hubarin ito. Gaya kanina ay maingat niyang isinuot ang underwear at ganon na din ang short.
Nang matapos niyang bihisan ang dalaga, ay pabagsak siyang naupo sa kabilang upuan at mabilis ang paghinga nito. Tumagaktak ang pawis nito sa kanyang noo at nanginginig ang kanyang mga kamay.
“Hoohh, I can’t take this anymore.” Bulong niya sa kanyang sarili at malakas na napabuntong hininga. Nang medyo kumalma na ang kanyang kalamnan ay pinangako niya ang dalaga at ipinasok sa kabilang silid. Hindi sa kanyang silid.
Maingat niya itong inilapag sa malambot na kama at kinumutan. Hindi niya napansin ang mga pasa nito sa kamay at maging ang sugat nito sa ulo.
Pinakititigan ang si Misale na walang malay at ngumisi ito.
“Pwede na palang hindi ka mag suot ng bra, hindi naman malaki yan.” Aniya na nakangisi.
Bago siya lumabas, siya ng papel at sinulatan.
“Kapag nagising Kana at ginutom ka. Punta kalang sa kusina at initin mo ang pagkain na naka hain na.” -River
Idinikit niya sa noo ng dalaga para siguradong mababasa ito.
Sumulat siyang muli at idinikit ito sa pintuan. Lumabas siya sa silid at nag luto ng pagkain. He know how to cook.
Aba gentleman si kuya hahahaha
Author’s note: pasensya na po at matagal akong nakapag UD. Hindi lang po kasi maganda pakiramdam noong mga nakaraang araw. Enjoy reading! Lovelots.❤️