I helped the stranger woman
Alam mo yung tipong na tinulungan mona sila pero iba yung igaganti nila,
ako nga pala si juan 3rd year highschool,Im a weird person and i don’t have friends in my school, pero okay lang naman, masaya at wala akung nakakaaway, pag may nakikipag usap kasi sakin, i’m always speechless, natutulala ako, habang papauwi ako, may nakita akung babae na and daming dala at hirap na hirap sya, nilapitan ko sya
Juan: okay kalang? need mo ng tulong?
Girl : Oo need ko. salamat ahh.
Juan: okay lang yun, ang dami mo palang napamili? bakit wala kang
kasama?
Girl : lagi akung namimili kapag sabado o lingo, para pag monday to friday dina ako mamimili, para tuloy-tuloy din yung pag-aaral koo, wala kasi talagang tumutulong sakin sa pamimili, nasa work sila ehh.
Juan: ahh kaya pala, anung grade muna pala? pasensya na puro ako tanong.
Girl : okay lang naman sakin, 3rd year high school ako ikaw ba?
Juan : same lang naman pala 3rd year highschool din kasi a
nagulat ako dahil may biglang sumapak sakin,
nanapak: Bakit mo pinopormahan gf ko?
Juan : Huh ? ano? Anungpinopormahan? Sino?
Girl: Tinulungan nya lang ako, bakit mo naman sya sinapak, sorry , sorry sorry talaga
pag katapos nyang humingi ng sorry umalis na sya, hindi man lang sakin nag sorry yung bf nya, ang sakit pa naman.
makalipag ng isang lingo, nag kasalubong kamisa skwelahan,
Girl :ikaw ba yung tumulong sakin nung isang araw?
Juan : Oo ako nga.
Girl : sorry ulit ahh.
Juan : okay lang yung, basta dina mauulit, sige una na ako.
Girl : wait lang pwede ko bang magingi yung pangalan mo?
juan : ako nga pala si juan ikaw ba?
girl : ako si...

emelia, sige bye na, salamat ulit nung nakaraan.
sya palang yung unang ng hingi ng pangalan ko, kaya sobrang saya ko,
diko kasi talaga yun inaasahan.
makalipas ang isang linggo parang may mali na akong napapansin napapadalas kasi yung pagkikita namin, napapadalas yung pagsasalo mong namin, dati naman yung hindi ko pa siya natutulungan kahit isang beses di ko siya nakikita dito pero bakit ganun? bago ako pumasok sa eskwelahan sinabihan ako ni ina na mag iingat ako at magsara ng pinto tuwing gabi madami kasi yung nakawan na nangyayari sa lugar namin umalis sila ina at ama dahil sa trabaho nilang dalawa pagka pasok ko si skwelahan nilapitan ako agad ni emelia.
emelia : pwede ba mag stay lang muna ako sa bahay mo mamaya, tatambay lang naman ako nag-aaway kasi kami ng bf ko.
Juan : ahh okay sige mamaya nalang.
pagkatapos ng klase ko, nakita ko si emalia inaantay niya ako sa paglabas ko.
emelia : tara punta na tayo sa bahay niyo.
juan : huh? ano? ay oo nga pala, ano pala nangyari bakit kayo nag-aaway emelia : ang siloso niya kasi lagi niya inaaway yung mga kasama kung lalaki.
juan : ayaw ko ng gulo di ako mahilig makipag away.
emelia : wag kang mag-alala di ka nya nasasaktan.
juan : ok.
di ako naniniwala sa sinabi nya sakin, kasi nung unang kita ko sa bf niya sinapak ako, pero pinabayaan ko nalang para makalimutan niya yung problema niya,
juan : nandito na tayo.
emelia : ang yaman mo pala ang laki ng bahay niyo.
juan : business kasi trabaho ng inay at itay.
emelia : tignan ko lang tong bahay mo ang ganda ehh at ang laki.
juan : Sige ikaw bahala. anung oras ka pala uuwi?