LAST DATE
“Babe, Happy 2nd Anniversary!” Bati ko sa boyfriend kong si lIam sa cellphone. Nasa laguna siya nag aaral ng college habang ako naman ay narito sa Manila para mag aral din ng college
“Ako nalang kaya babe ang pupunta diyan, wala naman masyadong pasyalan dito” Sabi niya
“Ayaw ko! Gusto ko diyan, omg! I miss kwek-kwek, fish and squid balls at ‘yung kikiyam” Sabi ko dahilan para matawa siya sa kabilang linya
“Hayts, oh sige sige mag ingat ka ah. nasa’n kana ba?” Pagsuko niya sabay tanong
“Bye na babe pasakay na ako ng bus. See you” Pagpapaalam ko sa kaniya sabay end ng call
Sakto lang ang dami ng tao sa loob ng bus. Napili kong umupo sa favorite spot ko dito sa gilid ng bintana. Agad akong nagsalpak ng headset sa tainga ko sabay pikit ng mata
Wala pa atang limang minuto ay nagising ako sa pagkanidlip. Naramdaman ko nalang na nakahinto na ang bus, walang tao pati driver wala. Sumilip ako sa bintana at nakita ko na nasa labasan na pala ako papasok sa lugar nila Liam pero bakita ambilis makarating? Siguro kanina pa ako tulog pero bakit walang mga pasahero dito?
Bumaba ako at medyo nanibago dahil kadalasan kapag pumupunta ako dito ay kaliwa’t kanan ang mga batang naglalaro at mga nanay na nag tsi-tsismisan pero ngayon? Masyadong tahimik ang lugar
“JUSKO!” Nagulat ako ng may yumakap mula sa likuran ko
“Liam naman eh! Papatayin mo ba ‘ko?” Reklamo ko. Si Liam lang pala
Naglalakad kame papuntang bayan ng lugar na ‘to kung saan marami ang mga ngtitinda ng street foods. Kame ‘yung tipo ng magkarelasyon na kahit streetfoods lang ang handa sa Anniversary ay ayos at sapat na
“Babe bakit ang weird ng lugar na ‘to? Wala pa akong nakikitang tao since nagising ako do’n sa bus” Tanong ko. Umiwas naman siya ng tingin
“Tara! Ayon oh, tindahan ng palamig” Turo niya sa nagiisang tao na nagtitinda ng palamig “Manong dalawang lima nga po” Sabi ni Liam habang ako ay nakatatakam na sa Buko pandan flavor ng palamig
“Ayan ba ang nobya mo?” Tanong ng matanda kay Liam. Tumango lang si Liam para sumangayon “Kay gandang dalaga” pahabol niya
Wala pang ilang minuto ay lumingon ako sa tindahan ng palamig pero wala na ‘to do’n.
“Babe bakit ang tahimik ng plasa? Bakit parang walang katao-tao?” Tanong ko sabay libot ng tingin sa madahong paligid na tinatangay ng hangin
“I reserved the whole place Kia, para sa ‘tin” Sabi niya sabay hila sa akin dahil nakakita kami ng tindahan ng fishball sa maytabi ng puno ng narra
Matapos namin kumain ay na upo kami sa may ilalim ng puno ng mangga. Inilibot kung...

muli ang pangingin ko pero nakakakilabot talaga dahil napaka tahimik ng lugar, makulimlim din
“Babe! Sabihin monga sa akin ang totoo, ano bang meron sa lugar na ‘to? Bakit ang tahimik?” Tanong ko
Tumingin lang siya sa akin at ngumiti ng mapait. Ano bang problema? Bakit?!
”Babe ano bang meron?!” Nagaalalang tanong ko dahil kakaiba na ang pakiramdam ko at isa pa hindi niya kaya ireserved ang buong plasa dahil public place ito at wala siyang ganon kalaking halaga para ipa rentahan ‘to
Lumapit siya sa akin. Niyakap ako at ramdam ko ang mga paghikbi niya. Sinubukan kong kumawala sa yakap niya pero pinipigilan niya ako. Nagsimula narin pumatak ang mga luha ko sa ‘di malamang dahilan. Para talagang may mali sa mga ngyayari.
“I think this will be the last time I will see your beautiful eyes. Don’t be afraid to accept other people’s love again when I’m gone. Be strong my love, I love you so much. i’ll wait for you…… Gumising kana mahal ko” Sabi niya sa akin habang nakayakap dahilan para kumunot ang noo ko. Anong gumising? Hindi naman ako tulog
“Hindi naman ako tulo—” Hindi kona natapos ang sasabihin ko ng may tumapik sa noo ko. Nagmulat ako ng mata at nakita ko na nasa loob parin ako ng bus
“Nananaginip ka ate” Sabi ng studyanteng katabi ko
“Kanina paba ako tulog?” Tanong ko
“Mga isa’t kalahating oras na po. Umiiyak ka nga po eh” Sabi niya
Bumaba na ako ng bus at hindi gaya sa panaginip ko ay may mga nakikita na akong tao
Agad akong nagpunta kung nasaan ang bahay ni Liam pero pag dating ko ay maraming nag kukumpulang mga tao. Agad akong nakisiksik at nakita ko si Aling Tessa na nanay ni Liam habang hawak hawak ang duguan at walang buhay na si…
“LIAM” Sigaw ko at biglang yumakap sa katawan ni Liam. Parang huminto ang mundo ko ng nakitang nakahandusay na si Liam habang hindi na humihinga.
“Sinong may gawa nito sa ‘yo? LIAAAAM” umiiyak na sigaw ko habang yakap yakap ang walang buhay na si Liam
Ayon sa nanay niya at sa mga nakakakita ay may riding intandem daw na namaril kay Liam habang hiniintay ako sa labas ng bahay nila
Nahuli na rin ang may kasalanan na napagalamang kaklase ni Liam na naangas daw sa kaniya kaya niya ito nagawang patayin
“Iha, ito ngapala ang pinagipunan ng anak ko. Regalo niya ito sa iyo” Sabi ng nanay ni Liam sa akin sabay abot ng isang gintong kwintas na may palawit na isang pulang puso
“Liam!” Sabi ko habang hawak ng mahigpit sa kwintas. “Please, in another life be my man again!”
__
Work of fiction