A DEVIL CAN’T LOVE AN ANGEL
Who would have thought that a devil like me would fall for an angel?
We just met by accident, and for the first time, there was someone who didn’t get afraid of looking at me. And it was her, my angel.
“Take your eyes off. I’m a bad creature,” I warned her.
“You’re not seems to be bad for me.”
I was shocked. Her voice was so soft and her face so full of innocence.
Hindi ako nagpatinag. Binuksan ko ang aking kanang palad at inilabas ang kapangyarihang apoy. Itinapon kong apoy sa kaniyang balikat kasabay ng mabilis kong paglipad sa itaas. Nakita ko mula sa baba ang kaniyang pamimilipit sa sakit.
I warned you.
—
After the first meeting, I usually go back to that place. A secret place for me.
I somehow wondered, how did she even discover this place when I was the only one who knew about it?
Ngunot-noo akong lumingon sa lagusan at nakita ko siya, nakangiti. Sinamaan ko siya ng tingin at mabilis na lumapit sa kaniya.
“Are you trying to spy a devil?”
“No!”
“Leave!”
“No!”
“Pasaway na anghel!” Malutong na pagkakasabi ko.
Nagulat siya roon. Pansin ko ang pagtigil niya at yumuko ito. Hindi ko alam pero sa unang pagkakataon ay bigla akong nakaramdam ng konsensya.
“I am not a bad creature.”
Natigilan din ako.
“I won’t do such bad things. I won’t be like those who’ll fight against demons.”
S-She’s different?
“We should fight each other. I am a demon and you are an angel, we’re enemies.”
“No.” Then she finally left.
—
Days passed, I can say that we became close. I found out that she got punished that’s why she can’t enter heaven for now, and that was the reason she knew this place.
“Mabait ka naman pala, eh,” nakangiti nitong sabi.
Magkatabi kaming naka-upo sa damo. Hindi ko pinahalatang masaya ako sa narinig.
“Hindi ako anghel,” sagot ko.
“Hindi naman lahat ng mga anghel, mababit. At hindi rin lahat ng mga demonyo, masasama,” malungkot na sabi nito.
Parang ang lalim ng kaniyang pinang-huhugutan.
Umalis ako sa kaniyang tabi. Inaamin ko, unti-unti na akong nahuhulog sa babaeng anghel na ‘to. At yun ay malaking hindi pwede dahil ikamamatay ko pa.
“Huwag na tayong magkita pa.” Nakatalikod kong sabi at umalis na.
—
At ganito pala ang pakiramdam ng masaktan.
—
Nagising ako at kaagad na lumabas sa aking kwarto dahil sa mga ingay na naririnig mula sa labas.
“THE DEVIL SHOULD DIE!” Paulit-ulit na sigaw na aking naririnig.
Ang mga kasamahan ko’y kumuha nang kanilang mga armas para panlaban, at sa paglabas ko sa aming kampo ay nakita ko ang mga anghel na may dala ring armas na handa sa panibagong giyera. Halos lahat kami ngayon ay nandito sa itaas at tanging mga pakpak namin ang aming...

ginagamit para manatili rito.
“THE DEVIL FELL IN LOVE WITH AN ANGEL. I SAW IT! I HEARD IT!” Sigaw ng pamilyar na lalaki na nangunguna sa mga panig ng anghel.
Nag-aapoy ang mga kasamahan ko sa galit habang ako ay kinakabahan.
“YOU!” He pointed at me.
Someone screamed, and that was the sign to start the battle. They immediately began to fight. Angels versus devils.
The familiar man, who’s an angel, attacked me as I attacked back. Both of us fell on the ground because each other’s wings were our first target. I let him feel my heat and he screamed because of it.
“Hurt?” I sarcastically asked.
“Brother, you fell in love with our sister?” He sarcastically asked, too.
Wait, what? The angel…is my sister?
I didn’t notice his attack because I was not in my mind for a moment. He stabbed me in the stomach with his sword. Napayuko ako habang hawak ang tiyan pero nagawa kong tumingin ulit sa kaniya. Ang kapatid ko.
“Devils will always be as weak as you. Devils will forever be the villains,” matigas nitong sabi habang matalim ang titig nito sa ‘kin.
“You knew I was never meant to be the villain. It was originally you, yet you tricked our mother. You were the reason why she died.”
Hindi ko pinahalata ang sakit habang binibigkas yun.
Mabait ako, anak ako ng anghel. Siya dapat ang nasa panig ng demonyo dahil ang amang nagpahirap sa ‘kin noong bata ako, ay walang iba kundi ang kaniyang tunay na amang demonyo.
I never hated my brother, he hated me as the world did.
Itinaas ko ang aking armas para atakehin siya pero naunahan niya ako. Nagamit niya ang kaniyang espada sa ‘king leeg dahilan nang pagkadugo nito.
“Tuluyan na ngang nagpahina sa ‘yo ang pagmamaha—”
Nanlaki ang aking mga mata nang may espadang tumagos sa kaniyang dibdib. Gulat din siyang napatingin dun at lumitaw sa kaniyang likod ang anghel.
Ang anghel na minamahal ko.
“Not all angels are good.” Umiiyak niyang sabi at hinila paalis ang espada mula sa dibdib ng kapatid na anghel.
Lumapit siya sa akin at kaagad akong niyakap.
“M-Mahal kita…” Kahit kapatid pa kita.
“Mahal d-din kita, p-pero hindi mo dapat s-sinabi ‘yan!”
Alam niya pala.
Devils die after confessing their feelings to angels. Devil can’t love an angel. That’s forbidden in our world.
“A-Anong p-pangalan mo?” Nanghihina ko nang tanong dahil ramdam ko na ang pag-iinit ng katawan ko.
This is the sign that I will now vanish.
“Alethia, that’s my n-name,” she said, crying.
I touched her face and we shared kisses.
“Andrius was happy to meet you, Alethia.”
Unti-unti na akong naglalaho at nakita ko pang pagbangon ng aking kapatid at pinaslang niya ang mahal kong si Alethia. Sa muling pagkakataon ay may tumulong luha sa aking mata. Luha ng sakit.