Written by: Cristina _💚
# ROMANCE
“Pasensya na Ms. Malibog pero walana kaming bakante para sayo.” Sabi ng babaeng pinag a-aplayan ko ng trabaho.
‘Ano daw sabi? Ako Malibog…?
Sa ganda kong ito na mala diyosa ay Malibog?’ Bulong ko sa king sarili.
Habang kinukuha ang maganda kong resume na inabot sa akin ng babae.
“MABILOG PO. M-A-B-I-L-O-G HINDI MALIBOG.”
Pag lilinaw ko sa kanya ng aking magandang apilyedo.
“Wala akong pakialam kong Mabilog o Malibog ka. Dahil pag sinabi kong walang bakante WALA tapos!!”
Pag susungit sa akin ng babae. Akala ko pa naman ay mabait ito hindi pala.
Kung hindi ko lang talaga kailangan ng trabaho, kanina ko pa pinatulan ang babaeng ito.
“Kahit taga hugas nalang po ng mga plato okay napo ako doon.” Sabi ko naman sa kanyan.
With matching paawa epik pa, kita ko namang umasim ang mukha nito. Na parabang may hindi ako magandang nasabi.
“Taga hugas ng PLATO?!!
BAKIT ANO AKALA MO SA NEGUSYO KO KARENDERYA?!!
PARA SABIHIN KO SAYO, HARDWARE ANG NEGUSYO KO…
HARDWARE!!!”
Galit nitong sigaw sa akin with talsik-talsik laway pa. Eewww kadire man.
Kaya naman pasimple akong tumingin sa paligid, at ganoon nalang ang gulat ko ng makita ang laman niyong gusali.
“HARDWARE nga.” Mahinang bulong ko.
At nahihiyang ngumiti sa mga taong nakatingin sa akin.
Habang na papailing pa ang mga ito, kaya naman dahan dahan akong tumingin sa matabang babae.
At pilit na ngumiti dahil sa mukha nitong hindi maipinta.
“Hehehe pasensya na po-
“Pwedi bang umalis kana at baka malasin pa ang negusyo ko sayo.
Alis na shoo!!!”
Pag tataboy nito sa akin at talagang ginawa pa akong aso.
Kaya naman sinamaan ko siya ng tingin, habang pa atras na lumabas sa kanyang tindahan.
“MALASIN SANA YANG NEGUSYO MONG PURO BAKAL PWEE!!”
Sigaw ko mula sa labas.
Nakita ko naman itong dumampot ng bakal, at mabilis ang lakad palapit sa akin.
Kaya naman kumaripas ako ng takbo papalayo sa lugar na iyon.
“Aaahhh!!” Usal ko at habol ang hiningang na upo ako sa bankanting upuan dito sa Parke.
Dahil sa pag takbo ko palayo sa babaeng iyon, dahil sa takot na baka hambalusin niya ako.
“Bakit ba napaka malas ko namang tao.” Bulong ko habang iniikot ng tingin ang buong paligid.
“Malas nanga sa pag ibig malas pa sa trabaho.” Dagdag ko pa at pinakatitigan ang resume kong lukot na.
Pang pito na iyon na hindi tumanggap sa akin sa trabaho. Ang hirap talaga ng hindi nakatapos ng pag aaral.
Walang gustong tumanggap sayo, kahit sa pag janitor ay maramipang hinahanap sayo na kung ano-anong ka ek-ikan bago ka tanggapin.
Napabuntong hininga ako dahil hindi ko alam kung saan ako kukuha ng perang ipang babayad ko kay aling Kuring.
Malapit na kasi itong maningil sa kuryente. Kaya ma pipilitan akong buksan ang alkansya kong garapon ng stick-o.
Para may maibayad sa dalawang buwan ko ng bayaran sa kuryente kay aling Kuring.
“Bakit ba puro kamalasan nalang ang ng yayari sa akin?” Bulong ko at pinakatitigan ang halaman sa tabi ng kina uupuan ko.
Na’ng bigla nalang sumagi sa isip ko ang cute na batang babae ng mayaman kong kapit bahay.
Kindapin ko kaya ang batang iyon, at ipatubos ng sampong milyon sa mayaman niyang mga magulang?
Ay wag nalang baka makulong pa ako. Sayang ang mala diyosa kong ganda, kung mabuburo lang ako sa kulungan.
“Tama!!” Wala sa sariling bulalas ko.
Habang na papitik pa sa ire ng ma alala ko yung aso ng kapit bahay ko.
Yung mamahalin nilang aso na laging nakatambay sa labas ng gate.
Iyon nalang kaya ang ibinta ko, mamahalin daw iyon e dahil galing pa iyon ng ibang bansa.
Pwedi na iyon kaunting paligo lamang doon ay ayos na. Tapos takpan ko nalang ang mga galis noon, at siguradong may bibili niyon.
Hindi ko mapigilang ma pangisi sa aking pinaplano ng…
“Ining balak mo bang kalbuhin iyang halaman?” Sabi ng kung sino.
Kaya naman nag palinga-linga pa ako, para makita kung sino ang sumira sa pag paplano ko.
Tungkol sa pag bibinta sa aso ng kapit bahay kong mayaman.
At nakita ko naman ang isang matanda na nakaupo sa hindi kalayuan sa akin.
“Ako po ba ang kausap n’yo?” Tanong ko sa kanya at itinuro pa ang aking sarili.
Para makasiguro na ako nga ang kausap nito, tumango naman ito sa akin at itinuro ang halaman sa tabi ko.
“Kako, ay balak mo ba iyang kalbuhin na halaman?” Sabi nito.
Kaya napatingin naman ako sa halaman na halos maubos na ang mga dahon.
“Baka!! Nako pasensya na kayo na?” Sabi ko at binalik ang mga dahon sa mga tangkay.
Na akala mo naman ay didikit ang mga iyon at babalik sa dati.
Napatingin pa ako sa matanda at nakita kong umiling-iling ito habang nakatingin sa akin.
Kaya naman agad akong tumayo at nag lakad palayo sa lugar na iyon
. Baka mahuli pa ako ng bantay doon.
Habang nag lalakad ako papalayo, ay napatingin ako sa mga batang nag lalaro sa may swing.
Na’ng bigla nalamang may bumangga sa akin, dahilan para matumba kami pariho sa semento.
” Ano ba naman iyan, matutu ka namang tumingin sa daraanan mo.” Sabi ko at agad tumayo.
Habang pina pagpagan ko ang aking sarili bago tumingin sa taong bumangga sa akin.
Isang babae na may mahabang buhok ang nakita kong nakasalampak sa semento.
Kaya naman inabot ko ang aking kamay, para tulungan itong tumayo.
“Sa susunod ha, tumingin na sa daraanan mo ng hindi ka na kakabangga.” Sabi ko sa kanya.
“Ayos kalang ba ha?” Dagdag ko pa ng tuluyan na itong makatayo.
Hindi naman ito sumagot, sa halip ay yumuko lamang ito. Na parang tinatago nito ang kanyang mukha, sa mahaba at magulo niyang buhok.
Napansin kong na nginginig ito at hinihingal pa. Na akala mo’y nakipag karera ng takbuhan.
Pinaka titigan ko ito mula ulo hanggang sa paa nitong maraming sugat. At ang naka agaw sa akin ng pansin ang sugat nito sa binte.
Dahil paikot iyon sa binte niya na parang nag mula sa kung anong matigas na bagay.
May mga pasa din ang mga braso nito, at ang kamay nito ay may bakal na bilog na naka kabit. Mistulan iyong porselas.
Naka suot ito ng malaki at maluwag na t-shirts na may mga punit na. At mukhang lumang luma na iyon dahil narin sa kulay nito.
‘Saan ba galing ang babaeng ito?’...

Bulong ko at marahang hinawi ang mahaba nitong buhok na tumatakip sa kanyang mukha.
“Ayos kalang ba-
Nagulat ako ng hawiin niya ang kamay ko at mabilis na tumakbo papalayo.
“Ano naman kaya ang trip ng babaeng iyon?” Bulong ko at tinanaw ko nalang ang papalayong babae.
Maka uwi na ngalang at ng maibinta ko na iyong aso ng kapit bahay ko.
Habang nag lalakad ay may nakita akong isang plastic bottle na naka kalat sa saan.
Buong lakas ko iyong sinipa sa inis, dahil wala manlamang akong napala ngayung araw.
At puro kamalasan pa ang inabot ko sa araw na ito.
“KAYLAN KAYA AKO YAYAMAN?!!”
Sigaw ko habang nakataas pa ang dalawa kong kamay ng….
“HOY BALIW!!!
KUNG GUSTO MONG YUMAMAN MAG TRABAHO KANG PESTE KA!!!
HINDI IYONG SISIGAW-SIGAW KA DIYAN AT MA MAMATO!!!”
Galit na sigaw ng kung sino kaya naman napalingon ako sakanya.
At ganoon nalang ang takot ko ng makita kung galit na galit ang isang lalaki.
Habang hawak nito ang isang plastic bottle. Napatakip ako ng aking bibig, dahil iyon yung plastic bottle na sinipa ko kanina.
Kaya naman agad akong kumaripas ng takbo, dahil nakita kong dumampot ng bato iyong lalaki.
At sa palagay ko’y ibabato niya iyon sa akin.
“Malas- malas!!” Sigaw ko habang tumatakbo.
At na’ng masiguro kong nakalayo na ako ay tumigil na ako sa pag takbo.
At habol ang hiningang na paupo ako sa gilid ng kalsada.
Napayuko pa ako habang inilapag ko ang resume kong tuluyan ng nakinig.
“HANAPIN N’YO, SIGURADONG HINDI PA IYON NA KAKALAYO!!!”
Sigaw naman ng kung sino.
Kaya naman nag angat ako ng ulo ko, at nakita ko ang mga kalalakihan.
Isang lalaking may edad na at may mga kasama itong mg ka lalakihang mga nakaitim.
At mukhang mga businessman, at parabang may hinahanap sila. Dahil pari ang basurahan ay halos kalkalin g mga ito.
Nakita ko namang nag kumpulan ang mga taong mga chismusat shismuso.
Kaya naman napatayo ako ay naki pag siksikan sa kanila. Mag papahuli ba ang dakilang chimusang si ako?
“Anong meron te?” Tanong ko sa babaeng na katabi ko.
“Mukhang may hinasila.” Sagot naman nito.
Kaya napatingin naman ako sa mga kalalakihan.
“HANAPIN N’YO NG MABUTI!!!
KUNG AYAW N’YONG MALINTIKAN LAHAT!!!”
Sigaw ng lalaki sa mga kasama nitong mga kalalakihan.
Agad namang nag si kilos at nag hiwa-hiwalay ang mga ito.
‘ Sino naman kaya ang hinahanap ng mga kupal na ito?’ Bulong ko.
At napadako ang tingin ko sa sasakyan sa hindi kalayuan.
May matandang babaeng nakadungaw doon. Sa palagay ko ay nasa 60 plus na ito.
At hindi ka ikakailang mayaman ito dahil narin sa ayos at sa sasakyan niya.
Napatingin naman ito sa akin, at pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa.
At nakita kong tumaas pa ang kilay nito, mga mayayaman talaga ang hilig mang mata.
Makauwi na ngalang at baka masabunutan ko pa ang matandang iyon.
Habang papauwi ako ay na alala ko iyong babaeng bumangga sa akin.
“Ano kayang na’ng yari sa kanya, bakit ang dami niyang sugat ay pasa?”
Bulong ko at tuluyan ng nilukot ang resume ko at itinapon iyo.
Napatingin pa ako sa kalangitan ng makarinig ako ng kulog. Ganoon nalang ang gulat ko ng makita ang maitim na kalangitan.
Mukhang uulan pa ata ng malakas, wala pa naman akong dalang payung.
“Ano pang kamalasan ang darating sa akin?!” Sigaw ko sa aking isipan.
At mabilis ang hakbang pa using na’ng kakasalubong ko si Layla.
Ang yaya ng cute na bata na anak ng mayaman kong kapit bahay.
“Oy Inno anong itsura ba iyan? Para kang ginsaha ng mga tambay diyan sa kanto.”
Nakangisi nitong sabi.
Alam ko namang mang aasar na naman ito. Kaya hindi ko ito pinansin at nag patuloy sa pag lalakad.
” Ay wala palang gagahasa sayo. Alam mo ba kung bakit?” Dagdag pa nito.
Habang hawak nito ang kaliwang braso ko.
Hindi naman ako sumagot sa halip ay tinaasan ko lamang ito ng aking kilay.
“Dahil iisipin nilang isa kang uling na nag lalakad hahaha!!!” Sabi nito at tawang tawa pa.
Kaya naman tinitigan ko lamang ito ng walang ka buhay-buhay. Kaya naman napatigil ito sa pag tawa.
“Hindi ba na kakatawa yung joke ko?” Tanong nito at tumigil sa pag tawa.
“Hindi.” Walang buhay kong sagot sa kanya.
At mabilis itong iniwan dahil na iirita ako sa mukha niya.
Dahil dagdag pa ito sa kamalasan ko sa araw na ito.
Kung kailan naman malapit na ako sa bahay ay bigla naman bumuhos ang malakas na ulan.
Kaya naman sumilong muna ako sa tindahan ni nanay Sabel. Hanggang sa tumigil na ang malakas na ulan.
Kaya naman ay agad akong umowi, dahil baka abutan pa ako dito ng dilim.
Habang tinatahak ko ang daan pauwi ay bigla na lamang may sumulpot na kung ano sa dinaraanan ko.
“Aaahhh!!” Sigaw ko sa gulat.
Dahil may kung anong gumagapang sa daan galing sa damuhan.
“T-tulong.” Sabi ng kung sino.
Kaya naman tumingin ako sa paligid pero wala naman akong nakikita. Malibang sa kung anong gumagapang sa.daan.
Tatakbo na sana ako ng may nag salita na naman.
“T-tulong pakiusap.” Sabi na naman ng kung sino.
Napatingin naman ako sa daan at ganoon nalang ang gulat ko ng makita ang isang bulto ng kung ano.
“Tika wag kang lalapit.” Sabi ko sa kanya at napa atras pa.
Hindi ko alam kung ano ba ito, tao ba ito o halimaw. Na babalot kasi ng putik ang katawan nito.
“Tulong paki usap ang anak ko.” Sabi nito.
Kaya naman pinakatitigan ko pa ito. Isa itong babae at maumbok ang tiyan nito.
“Pakiusap tulungan mo ako, ma nganganak na ako.” Na mamaos nitong sabi.
Kaya nataranta naman ako at agad siyang nilapitan at inalayan makatayo.
At sa palagay ko’y ma nganganak nanga ito, dahil may kung anong likidong dumaloy sa hita nito.
“Sandali hihingi ako ng tulong para madala ka sa malapit na hospital.” Sabi ko sa kanya.
“Wag sa ospital pakiusap, s-sabahay mo nalang o kahit saan. Wag lang sa ospital.” Halos pag mamakaawa nitong sabi, habang pilit na nilalabanan ang sakit.
Nag tataka man ay wala akong na gawa kong hindi dalhin ito sa bahay.
Pero napa tigil ako ng biglang pumasok sa isip ko. Ang mga kamalasang na’ng yayari sa akin sa araw na ito.
Kung tutulungan ko ba itong babaeng ito ay may swerte kayang darating sa akin.
O baka naman puro kamalasan lang ang dala nito?