THIRD PERSON’S POV
Dyther Icexel Elcano, ang anak ni Salvador Elcano– na Consigliere ng mga Marchese. Dahil pinsang buo ni Salvador Elcano si Gisella Marchese na ina ni Easton Artfael Marchese, naging magpinsang makalawa si Dyther at Easton.
Dahil dito, pamangkin ni Dyther si Galileo Arthfael Marchese. Sana gets niyo HAHAHAHA.
Nasa kwarto ni Gali si Easton, Dyther at ang doctor at apat na nurse na kasalukuyang nag che-check sa kalagayan ni Gali.
“Mataas pa din ang lagnat niya Sir Easton. Bibigyan ko siya ng reseta, ang mga nurse na ang bahalang mag administer nito sa kaniya.” ani ng doctor na lalong nagpa sad boi kay Easton Hahahahhaha.
Tulog si Gali, naka dextrose pa din at namumula ang buong mukha dahil sa lagnat.
Hindi malubos maisip ni Easton kung anong pinagdaanan ng anak sa kamay ni Ashari. Gustong gusto na niyang patayin yung babaeng ‘yon. Nagsinungaling ito sa kaniya at wala pang kahit sinong tao ang buhay hanggang ngayon na nagsinungaling sa kaniya.
Umalis na ang doctor at apat na nurse. Naiwan si Easton at Dyther sa loob.
Pinagmamasdan nila si Gali na nahihirapan sa pagtulog dahil sa sakit.
“Where’s that girl?” ani ni Easton kay Dyther. Nag-iigting ang panga niya. Gusto niyang manuntok tuwing naaalala si Ashari.
“Pagkatapos namin magbreak fast, bumalik siya sa kwarto niya, may aasikasuhin daw.” sagot naman ni Dyther bago umupo sa kind sized bed. Hinawakan niya ang leeg ni Gali. “He’s better than yesterday.”
Nakita ni Dyther ang ibang galit na nararamdaman ni Easton. Hay nakoo, basta talaga kapag kay Gali, walang mapaglagyan ang galit niya. Nakakuyom ang kamo nito, nag ngangalit ang panga at matalim na matalim ang tingin.
“I wanna kill her! Oras na malaman kong tauhan siya ng mga Silvia, ako mismo kikitil sa buhay niya.” galit nitong asik.
“Chill Easton. Chill!” pag pigil naman ni Dyther. Halata kasi na puyat na puyat na si Easton kaya hindi na ito nakakapag desisyon ng tama. Ilang araw na siyang walang maayos na tulog. Simula pa nung nawala ang anak hanggang ngayon. “Alam mo naman na sobrang lapit ng anak mo sa kaniya. Who knows what happened pero iba ang pakikitungo ni Gali kay Ashari. Mahalaga siya sa anak mo Easton. Gali looks at her as if she’s her real mom. If you kill her, ano sa tingin mo ano mararamdaman nitong bata?”
Lalong nagpuyos ang nararamdaman ni Easton. “Bakit kasi sa dinami dami ng babae, siya pa? Walang modo, walang galang, masama ugali, sinungaling, mukhang pera at walang takot miski kay kamatayan.” Hoy grabe ka naman Easton, baka pag narinig ka ni Ashari bigla ka nalang sapakin non.
“Bakit siya pa napili ni Gali? I can hire a baby sitter! The one that will really take care of him. Hindi yung tatratuhin ang anak ko na parang batang hamog.” frustrated na si Easton. Ang panget kasi ng ugali ni Ashari, ayan tuloy.
“Sa dami ng maids, butlers and personal body guard ni Gali, wala ni isa sa kanila ang itinuring ni Gali na Nanay niya. It’s only Ashari, Easton. You can just pursuade her to treat your son better. She wants money anyways, she’ll do whatever it takes para magkapera. Why don’t you give her bribe para alagaan ng maayos ang anak mo?” suggestion ni Dyther.
Sinamaan naman siya ng tingin ni Easton na nakaupo sa isang sofa chair na nakatabi sa bed ni Gali. “You know what, you’re the worst Consigliere I ever met. Ang panget mo mag advice.” direktang sabi ni Easton.
Ngumisi naman si Dyther. Yup, tulad ng ama niya na si Salvador Elcano o Boy Vintage kung tawagin ni Ashari, si Dyther ay isa ding Consigliere– “Correction Easton, Consigliere in the making. Hindi ko pa sure kung para dito ba talaga ako.”
Hindi naman nagbigay ng opinyon si Easton. Basta siya, nag-aalala sa anak niya at ito ang dapat niyang pagtuunan ng pansin.
“Anyways, Leonard handles your responsibilities outside and inside the mafian organization quite well.” -Dyther.
Si Boy Wonder Around ay si Leonard. Ang second in command ni Easton.
“Good. Keep me updated.” maikling sagot ni Easton.
Magsasalita pa sana si Dyther pero hindi na siya natuloy dahil may kumatok sa pintuan.
“It’s me, Shera.” ahhh, si Shera ang Assitant ni Easton. She handles mafian papers and documents, kung tutuusin, siya ang may pinaka delikado ang buhay dito sa buong mansyon dahil siya ang may hawak ng lahat ng dokumento. Siya ang may pinaka maraming nalalaman kaya siya ang pinaka nasa delikado sa lahat.
“Come in.” -Easton.
Pumasok naman si Shera. Tipikal na secretary type ang dating nito. Nakausot niya ngayon ng pencil cut na skirt at blue na longsleeves. Kitang kita pa din ang hubog ng sexy nitong katawan kahit pa sabihin simple lang ang suot nito ngayon.
Lumapit ito sa kanila dala dala ang isang folder.
“Here’s the information you needed about Ashari Jenesse Silvia Ferell.” Shera handed out the folder to Easton.
Kinuha naman ito ng binata.
Binukasan niya ang folder at binasa ang nakasulat dito. Si Dyther naman ay tahimik lamang na nag iintay sa kung ano ang nakasulat sa loob.
“She’s not related to any Silvian Mafia.” pag-s-summarize ni Shera sa lahat ng nakasulat.
Isinara ni Easton ang folder at pikit mata na ibinalik ito kay Shera.
“You may leave.” utos nalamang niya sa babae.
Akmang aalis na sana si Shera pero bigla itong bumalik “Before I leave Sir…” ani nito. “I just wanted to tell you na Monday na po bukas, Ashari needs to go to school. Kapag nalaman ng parent niya or ng teacher niya na she’s missing that will be a big ruckus.”
Naihilamos ni Easton ang palad sa mukha. Nakalimutan niya na hindi pa nga pala ito tapos sa pag-aaral. Hindi katulad niya na isa ng bachelor at wala ng pinoproblema sa skwelahan.
“She’s not allowed to go outside hanggat hindi gumagaling ang anak ko.” madiin na paninindigan ni Easton.
Hindi naman maintindihan ni Dyther kung ano ang dahilan nito para hindi paalisin si Ashari. Malinaw naman na hindi ito myembro ng mga Silvia. Kung tutuusin, pwedeng pwede ng umalis si Ashari dahil wala namang itong atraso sa kanila.
“Ok Sir, i’ll tell everyone to still keep an eye on her and guard her well.” pag tugon ni Shera. “I’ll be going then.” yumuko ito at umalis na din.
Muling naiwan ang dalawang magpinsan.
Sumandal sa sofa si Easton at matiim na tumingin kung nasaan ang anak. Pinagmasdan lang siya ni Dyther.
“So ano na ang plano mo kay Ashari? You didn’t want her to be Gali’s babysitter, you didn-”
“I want to kill her.”
Binato ni Dyther ng unan si Easton sa ulo dahil bigla siyang pinutol nito sa pagsasalita.
“Why did you do that?” galit na asik nito sa kaniya.
“Think straight Easton! Hindi siya myembro ng mga Silvia. Hindi mo pwedeng ikulong dito habang buhay si Ashari. She’s not Gali’s mom! Bakit hindi mo pa paalisin ‘yung tao? It’s better to make her gone hanggat wala pa siyang nalalalaman.” naalala ni Dyther na todo nga pala sa kakulitan magtanong yung si Ashari. Feel niya talaga e hindi matutulog yung babaeng yon hanggat hindi nakakahanap ng sagot.
“She’s the one that made my son sick! Kapag may nangyaring masama sa anak ko, gusto ko na ako mismo magpaparusa sa babaeng ‘yon!” giit ni Easton. Sobrang short tempered talaga nito. Ito ang problema sa kaniya. Masyadong mainitin ang ulo kaya hindi gumagana madalas ang utak. Panay galit pinapa-iral. Ilang beses na siyang nalintikan dahil sa ganyang ugali. Hindi marunong magtimbang ng tamang desisyon dahil palaging nauunahan ng emosyon.
“Gali will be fine! He’s getting better Easton. Just let the girl go home!”
“No, hindi pwede!” madiin nitong turan.
“And why?” tanong muli ni Dyther.
“I told you already. She has to pay for what she have done to my son!”
Sumeryoso na ang tingin ni Dyther kay Easton. Sumasakit ang ulo niya sa pinsan. Bakit ba ang kulit nito? Hindi naman ito natural na ganitong kakulit ah!
“Baka nakakalimutan mo na siya ang nagligtas sa iyo at sa anak mo, Easton. If it’s not for her, baka parehas na kayong wala ng anak mo. Hindi pa ba sapat ‘yon to pay for what she have done to your son?” pagpapaalala ni Dyther.
Bumakas sa mukha ni Easton ang realization. Nakalimutan niya ang parteng ‘yon. Ilang segundo siyang natigilan oero bumalik din agad sa paninindigan na…
“No, she’ll stay!”
Tumayo na si Dyther kasi alam niya na wala ng pupuntahan ang usapan nila ni Easton. Sarado na utak niyan kaya alam niya na nag aasakya nalang siya ng oras.
“I’ll get going.” pagsuko ni Dyther.
“Saan ka pupunta?” galit pa din asik ng pinsan na si Easton.
“Magpapahangin o kaya pupuntahan si Ashari,”
“And why would you go to her?” pagdududang tanong ni Easton.
“Who knows, maybe I will get her and drive her home?” nagtuloy siya sa paglalakad paalis.
“Anong sabi mo Dyther?” hindi niya pinansin si Easton. Binuksan niya ang pinto. “Hoy subukan mong gawin yung sinabi mo, hinding hindi ka na makakabalik dito sa mansyon!” sigaw sa kaniya ni Easton.
“Take good care of your son! Huwag mong pababayaan ang pamangkin ko!” ani niya bago tuluyang umalis.
Narinig pa niya na tinatawag siya ni Easton pero dahil alam niyang hindi nito iiwan si Gali, nagtuloy na siya sa pag alis.
Wala naman siyang balak pumunta kay Ashari. Kung tutuusin nga, ayaw niyang makita ang babaeng ‘yon! Masyadong makulit. Tuwing naiiwan silang dalawa, tanong ng tanong tungkol sa kung ano ba ang mga Marchese. Manong itahimik nalang kasi sana ang bibig.
Ikakapahamak pa niya yung kakatanong niya e.
Dumiretsyo si Dyther sa parking area ng mansyon. Nagdrive siya paalis. Babalik nalamang siya mamayang gabi o kaya ay bukas na ng umaga. Depende sa mood niya.
ASHARI’S POV
Napakatagal sagutin naman ng magaling ko ama ang tawag ko! Alas syete palang ng gabi sure naman ako na hindi pa siya tulog.
Kung may byahe man siya, ihinto niya muna truck niya para makausap ako! Hindi pwedeng ako mag-a-adjust! Sila ng truck niya at ng edsa ang mag adjust sa akin!
Ma-l-lowbat na akooo! Kapag di ka kaylangan, tawag ka ng tawag, kung kaylan kaylangan kita saka ka di sumasagot bwisit! Pag ako nalowbat, wag na niya ako kakausapin kahit kaylan!
“Sobrang sweet talaga ni Sir Easton kay Gali noh? Sana mapansin na ako ni Sir. Willing na willing akong maging step mother ni Gali.”
Natigilan ako sa pag tutok sa cellphone ko na nagriring ng may dumaan na dalawang maid dito sa may gawi ng garden kung nasaan ako.
Hindi nila ako mapapansin dahil nasa madilim na part ako ng bench na nasa gilid ng halaman.
Grabe lang ha, ansabeh? Willing na willing daw maging step mother? Gusto niyang asawahin ‘yung pabibong murderer na ‘yon? Aba, hindi ba niya nabalitaan na kamuntik lang akong mapatay nung pinagpapantasyahan niyang Easton Isprikiton?
“Ay trruuuue ka diyan sismars! Ang gwapo gwapo kaya ni Sir tapos sobrang bait pa sa anak! Handa akong magpaanak kahit bente kay Sir Easton!”
Luh, mas malala naman ‘yung isa. Bente pa nais! Isang anak nga lang papatay na si Isprikiton pano pa kaya kung bente. Baka siya na mategi non sa dami ng isipin niya.
“Kung hindi pwede si Sir Easton, kay Sir Dyther nalang tayo!”
Kamuntik lang akong mahulog sa pagkakaupo ko. Hanep, bakit ba bet na bet nila yung dalawang ‘yon? Yung isa mamamatay tao, yung isa naman hayop. Gwapo lang sila parehas, pero yung ugali sagad pa sa kasamaan ng ugali ko. Sana naging mukha nalang sila noh!
“Ayyyy, true ka diyan sismars!!!!!! Sila nalang na mga Sir ang nagpapakalembang sa akin dito sa mansyon.”
Sumibangot ako at nagmakeface sa dalawang maid na nagchichikahan. Papanget ng taste nila. Kung kakalembang nalang sila, doon nalang sa kumbento hindi yang pinagpapantasyihan nila mga walang kwentang tao.
“HINDI KA BA MAGSASALITA? PAPATAYIN KO NA’TO, ISTORBO KA SA BYAHE KO!”
Nagulat pa ang katawang lupa ko ng sumigaw sa kabilang linya ang magaling kong tatay.
“BAKIT KA SUMISIGAW?!” sigaw ko pabalik!
“Oh bakit ka nga tumawag?”
“TAWAGAN MO PROFESSOR KO SA MATHEMATICS AT STATISTICS SABIHIN MO NA HINDI AKO PAPASOK BUKAS!”
“At bakit hindi ka papasok? Ano nanamang ginagawa mong kalokohan ha?”
“May lagnat ako–” pagsisinungaling ko. May lagnat naman talaga kaya di makauwi…si Gali may lagnat. “Kaya di ako papasok.”
“Geh.” pagpayag kaagad ng magaling kong tatay. O diba, napaka bait walangya! Napaka caring! Napaka maaalalahanin! “Sabihin mo sa lagnat mo, mag iingat siya sa’yo.” dagdag pa ng tatay kong magaling.
Ayan, ganyan kaming dalawa. Parehas walang pakielamanan sa buhay! Pinalaki niya akong ganito….mag-isa, binubuhay ang sarili…independent kuno.
“Geh bye.” hindi ko na siya inintay na sumagot pa pabalik. Ibinaba ko na ang tawag.
Sakto, nalowbat ang cellphone ko. Madilim dito sa pwesto ko. Kanina phone ko yung nagbibigay liwanag, ngayon na lowbat na siya, para na akong nilalamon ng dilim.
Wala akong charger na dala. Hindi ko naman alam kung kaynino ako manghihiram dito. Wala ako sa mood makipag kaibigan kahit kanino, ayaw ko silang kausapin lahat. Si Dyther sana kaso lumayas daw siya. Kung saan siya nagpunta? Ewan, hindi ko din alam. Hindi naman kami close na close para malaman ko pa yon.
Tumayo ako at naglakad na papasok sa mansyon. Babalik nalang ako sa kwarto ko at matutulog.
Gusto ko sanang bisitahin...
wala paba karugtong ang kwento nakakabitin at excited ako sa nxt chapter po