Baka sakali”
panimula
by:Dianecontiga
Naranasan mo na bang mainlove sa isang playboy? yung minahal mo talaga at akala mo magseseryoso na siya sayo pero di naman pala.
Isa kalang pala dun sa maraming nainlove sa kanya at pinaglaruan niya?
Dumudungaw ako sa libro ko habang nagbabasa sa canteen ng school,binabalewala ang mga taong tumitingin sakin at nag uusap tungkol sa mga ng yari.
”iniwan siya ni Callix, diba? kawawa naman! kita mo yung eyebags? sa kakaiyak siguro yun.”
Napatingin ako sa mga babaeng narinig ko na agad namang tumingin sa malayo at nagkukunwaring di nag-uusap tungkol sakin.
kakaiyak niyong mukha nyo!?
HINDI AKO UMIYAK SA LUNGKOT! umiyak ako sa inis sa sarili ko!!!
Niyaya akong makipagsex ni Callix at tinanggihan ko siyang kaya iniwan niya ako!!! Yun ang totoong nangyari!
I have no friends, literally. lalo na nung dumiskarte na si Callix dahil halos lahat ng babae sa school ay may gusto sa kanya! Syempre, sinong hindi magkakagusto? Gwapo,mayaman,basketball star player at charming pa! kahit ako ay nadale talaga! hindi ko naman alam na ganun yun! manyak naman pala!
Mahal ko siya pero natakot ako sa alok niya. Sabi ko sa sarili ko, kung kaya niyang maghintay, ibig sabihin mahal niya talaga ako. pero kita niyo anong nangyari?
Nasanay pa naman ako sa paghahatid sundo niya gamit ang sasakyan niya saakin! Nasanay ako sa mga bouquet of roses na binibigy niya sakin halos araw-araw at pagpupunta namin ng mall at mag shopping na sagot niya ang lahat!
Mas lalong lumakas ang bulung bulungan sa paligid.
“kita niyo,Sabi na eh,di nga sineryoso, nag fefeeling pa kasi ang Aranjuez na yan!”
“Ayan na si Callix”
Napatingin ako sa paparating. ang Gwapo,matipuno,matangkad na Callix ko. nakasoot ng basketball jersey at ball cap kasama ang mga kaibigan varsity din.
OMG! Nataranta ako kaya agad akong tumayo at niligpit ang gamit ko…
“Wag ka ngang humarang sa dinadaanan ko.”
Aniya nang nagkalapit kami.
What?Anong dinadaanan eh nakatayo lang ako dito malapit sa table ko at di ako humaharang sa daanan!
Talagang sinadya niyang lumapit sakin para sabihin yun at pahiyain ako sa harap ng mga estudyanteng dumadaan at tumitingin.
“O…ikaw pala yan Rosie!” aniya at tumatawa na parang demonyo. “Ganda mo talaga no?kaya lang wala kang silbi!”Malamig ang boses niya nang sinabi ang...

huling pangungusap,
nanlilisik pa ang mga mata.
Pak.
Sinampal ko na agad sa inis ko! Hindi siya gumalaw sa lakas ng sampal ko at tumakbo na ako palayo!
“Manggagamit! Gold digger! Ginamit mo lang ako para yumaman ka at sumikat!!”Sigaw niya habang tumatakbo ako.
YUMAMAN AKO?hindi ko alam yun ah? kung mayaman ako bakit hanggang ngayun walang laman ang wallet ko?! KAINIS at sumikat? kung sisikat ako ng ganito mas mabuti ng maging
invisible.
Umuwi na ako ng bahay kahit pagkatapos ng paniguradong binagsak kong exam.March na ngayun at buti nalang ay di ko na makikita ang mukha ni Callix! sana nga di na ako makabalik dun sa school!
May isang taon pa ako para tapusin ang highschool pero sana di na ako dun mag-aral. Sana sa ibang school nalang.Sana yung 6th year ko sa highschool ay sa ibang school ko nalang gawin. Pero alam kong imposible yun.
Be careful what your wish for…cuz you might get it!
“Rosie…Maggie!”Tumakbo kami ng kapatid ko kay mama at papa na may dalang maleta at niyakap sila.
Nakauwi sila mama at papa!!! ilang taon na din sila sa Canada! Umuwi naman sila kada-dalawang taon pero di ko inaasahan ang pag uwi nila ngayun.
Umiiyak si mama habang kayakap kami.
“Ma…Sabi ko naman diba, na di niyo na kailanga umuwi.” Sabi ni Maggie.
Si maggie ang ate kong College na. at bakit nga pala alam niyang uuwi si mama at papa tapos ako hindi?
Pinunasan ni mama ang kanyang luha.
“Maggie ano bang pinagsasabi mo? Sabi ko agad at kinakabaha.”Pa bakit?
Si papa ay nakatingin lang sa kawalan
“Ma,please? wag tayong umalis dito.” sabi ni Maggie habang umiiyak narin.
“R-recession sa Canada,Rosie tinanggal kami ng papa mo sa Trabaho…bumabagsak na kasi ang ekonomiya nila. ayaw naming sabihin sa inyo ang nangyari. Mababayaran lang natin tong bahay ng isang taon, pero di parin sapat iyon,kailangan nating umalis at umuwi sa bukid ng papa niyo.
“What?sigaw ko”. “No,Ma,No!”
Oo. gusto ko ngang umalis doon sa paaralan namin pero di ko naman sinabing gusto kong mamuhay kasama ang mga kalabaw at kambing sa bukid ni papa
OH MY GOD!” No!”
( sorry dito muna hintay lang sa sunod na story ng” baka sakali”. tnk u sa pag-basa pa react naman tnk u)