Nang maaprobahan ang scholarship nilang dalawa ay nagready naman sila para sa entrance exam. Review dito review doon. Sa umaga ay sinasamahan niya ang ina sa pagdedeliver ng mga orders habang wala pang klase at sa hapon ay siya namang oras ng review nilang dalawa.
” Nak? ” Tawag sa kanya ng ina. Kakalabas lamang niya sa banyo.
“Bakit po ma? ”
“Pwede bang ikaw muna ang mag deliver ngayon ng mga products. Sumama kasi ang pakiramdam ko eh” mukha ngang madama ang pakiramdam ng ina dahil namumutla ito.
” Ma , namumutla ka. Ano po bang nararamdaman mo? Nakainom ka na po ba ng gamot? ” pag aalalang tanong niya rito.
” Yes anak. Mamaya siguro ok na ako. Pasensya ka na ha .”
“Ok lang ma ako na pp bahala ngayong araw . Kumain ka na tapos magpahinga ka. I’ll take care of us today huh?” nakangiti pa niyang turan sa ina.
“Hatid ko na po kayo sa kwarto niyo.” at inalalayan nga niya ito pagkatapos ay pinahiga niya at kinumutan.
” Alis nako ma ha. Kapag may emergency tawagan moko agad ha?” aalis na sana siya nang pigilan siya ng ina.
“Nak wag ka magagalit ha.”
“Ano yun ma?”
“T-tinawagan ko kasi si K-kurt para samahan ka. Masyado kasing mabigat ang dadalhin mo.”
“Ok lang ma. Salamat. Tawagan mo ako agad ma pag kailangan . ”
“Bye anak mag iingat ka”
Binuhat na niya ang dalawang malaking bag ng mga products na idedeliver niya. Mabigat nga talaga ang mga ito. Pero kailangan na niyang makaalis bago pa siya madatnan ni Kurt dito. Hindi lang niya magawang magmaktol kanina sa harap ng ina dahil may sakit ito kayat din na siya tumanggi ng sinabi nitong tinawagan niya ang lalaki.
Nakaka ilang metro palang siya nang nilalakad ay pagod na siya dahil sa bigat ng dala niya ng may biglang kumuha ng mga ito sa kanya. Si Kurt iyon.
“Sabi ni tita samahan kita ngayon .. ” sabi niya habang naglalakad ” pero bakit dimo ko hinintay? “nilingon niya ito.
“Ahm kasi ano— ” dina niya natuloy ang sasabihin .
“Nevermind! Please hurry . Kailangan na madeliver ito before 9 at susundo pa ako sa airport.” tuloy padin ang lakad niya.
” Sinong susunduin mo? “pinilit niyang maging normal ang kilos niya.
“Si Sebastian at Chloe.” mga pinsan niya ang mg ito na ka close din niya dahil palagi din silang nagbabakasyon kila Kurt noong bata pa sila.
“Really😃 ? Yes! Makikita ko na ulit sila. This is exciting!.” parang bata siya na nagtatalon dahil sa excitement.
” What is ao exciting about that? ” nakakunot ang noo na humarap ito sa kanya.
” It is b-because I’ve never seen them in a very long time. ” biglang may pumasok sa isip niyang kalokohan “lalo na si sebby . Namiss ko siya”
“S-se… What! Did you just call hin sebby?! Lalong kumunot ang noo niya .
“Yes. Ano na kayang itsura niya ngayon. Hmmm… Tumangkad kaya siya . Mas lalo bang pumogi? “kumwari nag iisip at nilagpasan ang binatang nakatingin sa kanya na kanina pa masama ang timpla ng mukha.
Nilingon niya ito dahil huminto ito sa paglalakad.
“Bakit ka tumigil? Nagseselos ka ba? “para pa itong batang nagppa cute.
“No! ” mariin nitong sabi.
“Then why did you stop?”
Tinignan ng lalaki ang katapat na bahay saka nilipat ang tingin sa bag na dala. May nakalagay na pangalan Nenita Pacheko. At diretso ng tingin sa kanya. Sinundan naman ni Belle ang mata nito kaya napagtanto niyang dito na pala ang isa sa mga dedeliveran Niya.
Tila bigla tuloy siyang nula sa pagkapahiya kaya nayuko nalang siya at dinampot ang product saka nag doorbell.
Nadeliver na nila lahat at pauwi na sila ngayon. Di parin siya makatingin sa lalaki dahil sa sobrang hiya. Napaka assumera kasi. Napatigil siya ng maalala ang ina.
“Naku , Kurt maun na ako sayo ha. May sakit pala si mama. Baka kung napano na yun. Sige ha jan ka na!” nagmamadali na itong tumakbo patawid ng kalsada ng biglang may sasakyang mabilis ang takbo.
“Bellleeeeeee!!!! napasigaw na lamang siya. Lumapit siya agad sa sobrang pag aalala .
“Belle ! Ysabelle! .”sigaw niya ng makita niya ang isang lalaki na nakayakap kay Belle . Dahan dahang tumayo ang lalaki ngunit ang dalaga ay di gumagalaw at tila nawalan ng malay.
Nanlaki ang mata ni Kurt ng makitang may dugo sa noo ng dalaga at mabilis ang takbong tinungo ito.
“Tabi! ” at tinulak niya ang lalaki ” Belle wake up please.” Ginigising niya ito. Agad siyang pumara ng tricycle at mabilis na sumakay buhat ang duguang dalaga.
” Sa ospital po bilis!” sabi niya sa driver.
“Come on please wake up! ” naluluha na ito.
Nang makarating sa ospital ay agad na siyang bumaba patakbo sa emergency room.
“Tulong ! Please she need help! ” lumapit nman ang mga nurse at doktor at agad siyang inintindi ng mga ito.
“Sir sa labas po muna kayo. ” turan sa kanya ng isang nurse. Wala na siyang nagawa kundi sumunod .Tumagal ng isang oras mahigit bago lumabas ang doctor.
“Doc how is she?” agad niyang tanong .
“Well she’s ok now and stable na ng lagay niya but we still need to do some test para malaman natin kung may internal damage siya. But for now she’s fine.”ani ng doctor
“Thanks doc.”
Nalipat na siya sa isang private room. Binabantayan siya ngayon ni Kurt nang maalala ng huli na kailangan niya palang tawagan ang ina ngunit nag maalala ulit na may sakit nga pla ito ay di na niya tinuloy ang pagtawag kay Tita melody. Sa halip ay ang in na lamnag niya ang tinawagan niya.
“Ring”
“Ring”
“Ring”
“Hello mom. ”
“O iho where are you ?nagkita na ba kayo ng pinsan mo?” tanong ng ina sa kabilang linya.
” No mom. I need you to do me favor please.”
“What is it?”
“Mom I’m at the hospital now –” naputol ang sasabihin niya ng mag hysterical ang ina.
“What! ? O my god son anong nangyari? Anong ginagawa mo jan? Are you hurt?” maiyak iyak na tanong ng ina.
“No mom please listen to me first. I’m with Ysabelle. She got into an accident and tita Melody is sick. Please mom go check if she’s ok and try not to tell about Belle. Its for good.
“Ok son . Take care and ill take of Melody.”
“Thanks mom I owe you one ” at binaba na ang tawag..
Ilang oras na ang nakalipas ngunit di parin nagigising ang dalaga. Hinsdi niya ito iiwan hanggang hindi ito nagigising.
Napaganda niya. Ang hugis ng mukha niya, mahabang pilik mata matangos na ilong at...

mapupulang labi. Nang magawi ang tingin niya sa labi nito ay tila siya kinuryente. Pinapawisan siya gayong nakabukas naman ang aircon ng kwarto . Nagulat na lamng siya ng nagising na ito.
“Hey baby how are you felling right now?” tumingin lamang ito sa kanya. Napapangiwi siya dahil masakit ang braso at ulo niya.
” Anong nangyari? ” tanong niya ng bumalik sa knya ang nangyari. “O my God! Muntik nako mamatay. “napatakip siya sa mukha ng maalala na may nag ligtas sa kanya. Isang lalaki na parang may kamukha.
“Hey relax baby ang sabi ng doktor ok ka na at pwede ka nang lumabas bukas ng umaga. ” hawak niya ang isang kamay nito.
” No . Kailangan kong umuwi ngayon. Walang kasama si mama sa bahay .” bababa na ito sa kama ng pigilan siya ni Kurt.
“Pinapunta ko si mama sa inyo para bantayan siya kaya magpahinga ka muna jan ha. May gusto ka bang kainin?” ngunit umiling lang ito.
Magdamag na si Kurt ang nagbantay sa kanya. Hindi ito umlis sa tabi niya hanggang siya ay makauwi sa kanila.
“Anak ok ka na ba? May gusto ka bang kainin? ” salubong agad ng kanyang ina.
“Wala po ma. Busog pa po ako. Gusto ko lang po muna magpahinga.” inalalayan siya ni kurt na makapunta sa kwarto at pati hanggang sa paghiga. Aalis na sana si Kurt ng magsalita siya.
“Salamat 😊” lumingon siya kay Belle at nakitang nakangiti ito.
” Basta para sayo baby. Magpagaling ka na agad. I love you” sa isip niya lamang ang mga huling sinabi. He can’t tell his true feelings right now. Ngumiti siya at sabay halik sa noo niya.
” I’ll be right back okey.” pinisil pa niya ng bahagya ang kamay nito bago umalis ..
Sa mansiyon ng Madrigal…
Naka uwi na si Kurt ..
“I’m home.” matamlay niyang bungad. Nagulat pa siya ng makita sina Sebastian at Chloe. Naalala niya na siya dapat ang susundo sa mga ito kahapon ngunit fahil nga sa nangyari kay Belle ay nawala sa isip niya ito .
“Oh Seb , Chloe .. youre here?”
“Yes cous were here. Bakit ngayon ka lang? Kahapon ka pa namin hinihintay. We wanted to surprise you but your not even here when we arrive.” si Chloe sa nagtatampong boses.
“Oh sorry Chloe . I just got into an emergency. Im sorry din kung di ko kayo nasundo sa airport. By the way I’ll leave you for a while . I need to take a shower ” at umakyat na ito sa kanyang kwarto.
Pagkatapos maligo ni Kurt ay agad na itong bumaba at saktong nasa sala ang mga parents at pinsan niya na nagmemeryenda.
“O iho, come join us.” ang ina nito.
” Thanks mom but I need to go.” saad niya na hindi manlang lumingon sa ina.
” But you just got here bro. Where are you going ? si seb naman ang nagtanong.
“I need to go back to Ysabelle. ” pagkarinig sa pangalan ng dalaga ay nagliwanag ang mukha ni Sebastian.
“Can I come with you?” si Seb ” I missed her.” tila nagbago naman ang timpla ng mukha ni kurt dahil sa sinabi ng pinsan niya.
“I wanna go with you too.” si Chloe naman. Saka tumayo at madaling pumasok sa guest room na pina okupa sa kanya ng ina ni Kurt.
“I’ll just change real quick!” pahabol pa niyang sigaw.
Bago sila tumuloy sa bahay ni Belle ay bumili muna sila ng prutas at mga gamot para sa dalaga. Pagkabili niyon ay dumeretso naman sila sa bilihan ng mga bulaklak dahil yun ang sabi ni Seb. Hindi sana siya papayag pero mapilit ang lalaki kaya naman wala na siyang nagawa. Dala naman ni Chloe ang mga pasalubong na para sa mag ina na binili niya pa sa maynila. Oo di nila nakalimutang bilhan ang mga ito dahil pamilya na din ang turing ng mga ito sa kanila.
Pagkarating nila ay nagmano agad si Kurt at ganun din ang dalawa kay Tita Melody.
” Tita si Belle po?” tanong agad niya sa ginang.
“Ah nasa kwarto niya iho. Puntahan mo nalang siya dun.”
“Kumusta na kayo tita. Na miss po kita ng sobra.” Sabay yakap dito at beso beso. ” By the way tita may pasalubong ako sa inyong dalawa ni Belle. ” at inabot ang mga paper bag hindi lang isa kundi tatlong paper bag na malalaki .
“Naku nag abala ka pa. Salamat ha.”nakangiti.
“Uhm tita sunod lang po ako kay Kurt” saad nman ni Seb.
“Sige iho.” at bumaling ulit kay Chloe.
” Alam mo ba tita namiss ko talaga kayo ng sobra . Madami akong ikukwento sa inyo….” Tuloy tuloy na sabi ni chloe.
“Good afternoon my baby” bati ni kurt kay Belle.
“Hi.”
“Ok na ba ang pakiramdam mo? May masakit pa ba sayo?” Tanong niya habang nolalapag ang mga prutas at gamot sa side table .
“Medyo ok na ako. Salamat ulit ha.”
” You don’t have to, baby . Basta para sayo” at may pakindat pa itong alam
“Pwede ba kurt wag mo akong paandaran ng pakindat kindat mo jan ha. Tsaka wag mo nga akong tinatawag na baby. I’m not your baby duh! pagtataray niya at saka humalukipkip.
“Ahhh magaling ka na nga.. nakakapagtaray ka na ulit eh. So kung magaling ka na nga then let me try this one. ” umupo ito bigla sa kama saka kiniliti siya sa tagiliran.
Panay ang halakhak ni Belle habang walang tigil na kinikiliti siya ni Kurt hanggang sa. ” Aray ! Ang sakit aaahhhh!!! napasigaw siya na ikinahinto namn ng binata sa ginagawa.
“Oh no.. im sorry imsorry i didn’t mean to im sorry.” kinakabahan at tarantang hinawakan ang dalaga “san banda ang masakit.? ” ng biglang humagalpak ng tawa si Belle na siyang ikinagusot ng mukha niya
” Kung nakita mo lang ang mukha mo hahahahahahahaha nakakatawa ka hahahaaha” ngunit seryosong nakatingin lang ito sa kanya kaya napatigil siya sa pagtawa.
“Its not funny ” walang emosyong nakatitig ito sa kanya.
” Uhm … Sorry..” mahinang sambit niya na nakititig din sa binata at napapalunok pa. Ilang sandali din silang ganoon lamang hanggang sa unang nakabawi si Belle.
“Syanga pala…. sinong nagdala sa akin sa ospital kahapon? And did you see the guy who saved me?” tanong niya ng maalala iyon.
” I didn’t see his face and i didn’t even bother to look at him. Im so worried about you yesterday so hindi ko na siya tinignan.” sagot nito sa kanya. Pakiramdam niya ay nanghinayang siya dahil di manlang niya nakilala ang saviour niya…. Makikilala pa kaya niya ito.? “Sana naman para makapag pasalamat man lang pormal sa kanya ” sa isip ni Belle at saka napatingin sa pintuan dahil may kumakatok.
Tok!
Tok!
Tok!
❤️ Hello dear readers😊 thanks for reading my story. Sana po magustuhan niyo.
_jerilou❤️