CHAPTER 1: SEAN IS BACK


CHAPTER 1: SEAN IS BACK
Nakatayo ako ngayon sa harap ng bintana. “Malalim ata iniisip ng mahal ko?” Napatingin ako kay blake.
Ngumiti ako sa kaniya. “Blake? Hindi kaba nagsisisi na mahalin ako?” Tanong ko. “Ikaw? Nagsisisi kaba? Alam ko naman ang totoo, pat. Kaya mo lang naman ako natitiis na mahalin kasi alam natin ang totoo. Alam korin na si sean parin talaga, diba?” Napatitiglang ako sa kaniya.
Oo. Si sean parin.. kaso hindi ko alam kung mapapatawad niya ako kapagnalaman niya ang totoo. Natatakot ako. Paano kung dumating nga ang araw na ‘yon? Anong sasabihin ko? Sorry? Hindi ko sinasadya? Sinadya ko talaga? Kasi kasalanan ‘yon sa diyos.
“Natatakot ka?”
Sumikip ang dibdib ko. Kami lang ni blake ang nakakaalam non. Gusto ko man sabihin kay varnity pero na isip konalang na wag nalang pala dahil maayos na ang buhay niya at ayokong guluhin ‘yon.
“Paano kung malaman niya? Malaman niya ang totoo? Paano kung pagkama-” Mabilis niyang hinalikan ang labi ko para matigil ako sa pagsasalita.
“Edi hayaan natin siya.” Hindi makapaniwalang napatingin ako sa kaniya. “Hindi pwede. Masasaktan siya.” Tumingin siya sakin ng seryoso.
“Satingin mo sa ginawa mo hindi mona siya nasaktan?” Napayuko ako. “Mahmah!” Napatingin ako sa anak ko. “Big boy!” Lumapit si blake kay Prince ang anak ko at binuhat ito sa ere.
“Are you hungry?” Tanong ni blake. “Oum.” Tumangong ani ng baby ko. Nakangiti akong pinagmasdan sila. Tumango ako kay blake para sabihing pumapayag ako na iwan nila muna ako sa loob ng kuwarto. Ng makalabas na sila napabuntong hiinga ako. Sana si sean nalang si blake.
Nasaan na kaya siya? Ang sabi kasi sakin ni blake pumunta daw ng Italy si sean. Ano naman kaya ang dahilan?
..
“Bye kana kay mama.” Nasa pinto kami ngayon ng gate ng bahay. “Bye, mama. Pasok nako sa paaralan.” Nakurot ko ang pisngi nito dahil sa subrang cute. Humalik ako sa pisngi niya. “Bye. I love you.” Humalik din siya sakin.
“love you, too.”
“Ako? Wala?” Napatingin ako kay blake. “Ayiee.. pahpah? Mag kikish keyo?” Tanong niya samin. Tumango naman si blake kaya mabilis itong tumalikod samin. Napatawa ako sa ginawa niyan. “Pwede na kayo kiss.” Nahampas ko ang dibdib ni blake dahil don.
“Pwede na daw.” hinalikan ko si blake sa labi. “Saglit lang?” Reklamo nito. “Mahimik ka nga. Mahuhuli na kayo oh..” inis kong sabi.
“Luhh.. alis na tayo dada magagalit Godzilla.” Tumatakbong wika ni prince palapit sa kotse.
“Bye, Godzilla.” Pangaasar ni blake. Umirap lang ako sa kaniya ng napapailing. Kumaway pa sakin si Prince sa labas ng bintana at nag flying kiss pa. Ginaya ko rin ang ginawa niya.
Tinanaw ko sila hanggang sa hindi kona sila nakita. Papasok nasana ako sa loob ng may mapansin akong sasakyan na itim. Napakunot ang noo ko ng nasa dulo ito naka park. Napatingin ako sa magkabilang gilid. Kanino ‘yon?
Medyo kinabahan ako. Kasi ang bahay dito samin ay makaka sampong lakad bago ang kapitbahay. Lahat naman ng kapitbahay namin ay nasa loob ang sasakyan kaya kanino ‘yon?
Napailing nalang ako at sinirado ang gate. Baka naiwan lang ng may ari?
Makakapasok nasana ako sa loob ng bahay ng biglang may nag doorbell. “Bumalik sila?” Takang aniko.
Naglakad ulit ako pabalik sa gate. “Wait lang.” Grabe naman hindi makapaghintay? Doorbell ng doorbell.
Pagkabukas ko ng gate ang tumabad sakin… “Bakit kayo buma- S-sean?” Gulat na gulat ako sa kanita ko. Si sean? Nasa harap ko siya. Nasaharap ko si sean!
“Take her.” Utos ni sean sa tatlong lalaki na kasama niya.
“T-teka? Anong gagawin niyo? Tulong! Tulo-” hindi nako nakasigaw pa ng takpan ng panyo ang bibig at ilong ko kaya nawalan ako ng malay.
..
Napamulat ako ng may maramdaman akong dumadampi saking muka. Napabalikwas ako ng bangon at napalayo sa kaniya. “Don’t worry.. I will not hurt you, again.” Kinabahan ako.
“I’m back. Kaytagal kitang hinanap sa ibang bansa.. tapos malalaman kolang na nandito kalang pala sa Pilipinas?” Napabuntong hininga siya. Napalunok ako.
“B-bakit ka bumalik?” Nakita kong naguluhan siya sa sinabi ko. “Why? Hindi kaba masaya na makita ako?” Masaya, subrang saya. Sorry sean. I’m really sorry. Sana mapatawad moko.
“Kayo na pala ni blake?” Bumilis ang tibok ng puso ko. “Se-”
“It’s okay. Kaya naman kitang bawiin sa kaniya at ang anak natin. Tama bako?” Ito na nga ba ang kinakatakutan ko e.


/> “Sean ano kasi… si blake kasi ang tinuturing niyang am-”
“I don’t care. Ako parin ang ama niya. Wala naman sigurong ngyari sa inyo diba? Ilang taon na ang bata? Dumaan ang kasal ni luke at varnin at tatlong taon ang lumipas so.. Lima tama?” Napatitig ako sa kaniya. Ito naba ang kinakatakutan ko e.
“Nabuntis kita, pat. Diba? Nong grumaduate tayo buntis kana non. Pumunta ka ng ibang bansa. Bumalik ka dito makalipas ang isang tao. Tapos…. ang hindi ko mapaniwalaan. Paanong naging close kayo ni blake ng isang taon lang?” Nandilim ang tingin niya sakin.
Paano niya nalaman? “Kasi…”
“Umalis kaba talaga sa Philippines o nandito kalang at nag tatago?” Maslalong kumalabog ang dibdib ko.
“G-gusto konang u-umuwi.” Pahdadahilan ko. Titig na titig parin siya sakin. “May hindi kaba sinasabi sakin?” Natatakot nako. Hindi pako handa. Hindi ako sumagot.
“Sige. Uuwi ka. Para kunin lahat ng gamit niyo ng anak ko.” Nanlaki ang mata ko. Anong ibig niyang sabihin?
“Anong ibig mong sab-”
“Sakin titira ang mag ina ko.”
“Hindi papayag si blake!” Sigaw ko. Gulat siya sa inasta ko. “What? And why? His not the father of my child. Our child. Dahil ako. Ako ang ama ng batang ‘yon. Kukunin ko ang akin.”
Tulala ako ng iwan niya akong mag isa kuwarto kong saan ako naka higa. Anong sasabihin ko kay blake?
..
Nakaupo kami ngayon sa sofa. “Ang tagal naman nila? Anong oras na.” Reklamo ni sean. Napatingin ako sa mga taong inutusan ni sean kunin lahat ng gamit namin ng anak ko. Paano si blake?
“Mahma!” Bumukas ang pinto at niluwal nito si Prince at si blake. Nag mukang naka ngiting si blake ay biglang napalitan ng nagtataka, gulat, kaba, at inis.
Tumakbo sakin palapit ang anak ko. “Anong ginagawa mo dito?” Tanong ni blake kay sean. Napatingin ako kay blake na parang maiiyak na. Hindi kaya ang tension na namamagitan sa kanilang dalawa.
“Babawin ko lang ang akin.” Wika ni sean na seryoso. Umigting ang panga ni blake. “Ganon ba? Pwede koba makausap muna si pat?” Gulat akong mapatingin kay blake. Bakit ganon lang sa kaniya na isuko kami. Kami na mag ina niya?
“Nakakapagtaka naman na okay lang sayo?” Kinabahan ako. Napansin niya rin. “Oo naman. Kasi alam kong hindi ko naman sila pagaari.” Naguguluhan ako kay blake.
“Sige. Saglit lang.”
Lumapit sakin si blake at mahigpit ang paghawak niya saking braso. Dinala niya ako sa kuwarto namin at ni lock ang pinto. “May ginawa ba siya sayo? Sinaktan kaba niya?” Nagaalalang tanong ni blake. Umiling ako.
“Blake. Natatakot ako.” Umiyak ako. Kasi hindi ko kinakaya.
“Shhhh…” niyakap niya ako. “May plano ako. Makinig ka. Alam natin kong ano ang totoo kaya mag ready kana kapag nalaman niya ang totoo.” Hindi ako ready pero tumango ako.
“Okay lang sayo na mapunta kami ni Prince sa kaniya? Hindi mo ba mahal si prince? Okay lang sayo kahit mawalay siya sayo?”
“Of course not. Lalong lalo kana. Alam mo namang mahal kita diba? E ikaw.. okay lang ba sayo na tiisin ‘yang puso mo kahit alam naman natin kong sino talaga?” Umiling ako.
“Magpaparaya ako. Pagpaplanuhan nati ‘to.”
“Pano kung malaman niya?” Seryoso ang tingin niya sakin. Walang secretong hindi na bubunyag kaya natatakot ako.

šŸ‚ SEAN POV šŸ‚
Nasaharap ko ang batang nag ngangalang Prince. Cute siya na bata. Ang taba ng pisngi.
“Ano po kayo ni mama?” He ask. Hindi ko siya sinagot.
Napakunot ang noo ko. Hindi ko alam kong bakit. Ang tagal nila ano naman kaya ang ginagawa nila sa loob. Tatayo na sana ako para tawagin si pat ng may pumigil sa kamay ko.
“Lawo tayo?” Napangiti ako sa bata. Tumango ako sa kaniya. “Yehey!” Masayang masaya ang bata na kinuha ang kung ano sa bag niya.
Nakakatuwarin pala ang batang ito. Sana matanggap niya akong ama. Alam kong si blake ang tinuring niyang ama kaya hindi ko siya masisisi kung ayaw niya sakin. Pero gavawin ko lahat para mapalapit sakin ang loob ng bata.
Napatingin ako sa pinto ng bumukas ito. Lumabas doon si patricia at blake na mag kahawak ang kamay. Kumulo agad ang dugo ko. Anong karapatan niya para hawakan ang dapat na akin?
Now, I’m back. Gagawin ko ang lahat para hindi na ulit mawala sakin si Patricia. Akin ka Patricia… at ang anak natin.
THANKS FOR READING ā¤






Share On Whatsapp

Leave a Reply






top