– Lorraine-
Madaling araw na nang magpahatid ako sa bahay. Hindi na kami nakatulog sa kakakwento ni Mark. Hindi parin sya nahihiyang mag open sakin ng mga bagay-bagay pero ako, pinipili ko lang ang sinasabi ko sa kanya.
” Dito lang ako Mark. Wag mo na isentro sa labas ng bahay. Ayaw kong mapag usapan tayo ng mga tao. ”
” Pasensya kana. Masyado akong maingay hindi kana tuloy nakatulog o naka idlip manlang . May gagawin kaba ngayon? ”
” Hindi okay lang. Bago ka naman dumating nakatulog nako diba? Ikaw nga itong puyat dyan e. Wala naman akong gagawin ngayon kaya matutulog nalang ako. Ikaw baka mahilo ka sa trabaho”
” Hindi. Day off ko today. Wala akong gagawin. Baka gusto mong kumain sa labas? ”
” Matutulog lang ako ng mga limang oras tapos pag iisapan ko kung sasama ba ako sayo ”
” Sige tawagan mo nalang ako kung matutuloy ka. ”
” Pasok na ako Mark ingat ka pauwi ”
Nadatnan kong makalat ang loob ng bahay. Ngayon lang nangyare na makalat ang mga gamit ni Reyden sa school. Speaking of Reyden nasan kaya yon? Palagi naman yon maaga gumigising para pumasok pero ngayon parang iba. Pumunta ako sa kwarto nya at bukas agad ang pinto. Nakita ko syang tulog parin kaya lumapit ako sa kanya para gisingin sya.
” Reyden anak, gising na. May pasok kapa ” para bang wala syang narinig
” Reyden.. Reyden.. ” minulat nya ang mata nya pero halata ko sa mga mata nya na wala sya sa mood
” Tinatamad po akong pumasok ma.”
” Bakit naman anak? Ngayon kalang tinamad pumasok may problema kaba? Nag away ba kayo ni blessy?”
” Ma please, wag mo muna banggitin sakin ang pangalan nya. ” Sabay tabon nya ng unan sa tenga nya at dumapa
Hindi ko na nga muna sinabi sa kanya na magkapatid sila ni blessy para hindi sya masaktan pero ngayon parang hindi pa nangyayare yon nasasaktan na agad sya. Hindi ko kayang makitang malungkot ang anak ko dahil doble ang balik sakin.
” Reyden yung mga gamit mo sa labas naka kalat ako nalang ang iimis. Pag okay kana, lumabas ka para kumain ha? Mukhang wala ka pang kain simula kagabi. ”
” Alam mo, para makayanan mo pala yung problema mo dapat inoopen mo sa iba . Dun sa mga taong alam mo na maiintindihan ka. Gaya ko anak, makikinig ako sayo at handa kitang damayan. Naalala mo ba yung mga sinasabi mo sakin nuon? ” Wag mong dibdibin mama , may nagmamahal pa sayo. Know your worth. Wag mong iyakan ang mga taong nananakit sayo. Kailangan mong maging matapang at panindigan ang mga naging desisyon mo. Wag mo akong gayahin na nagpakahina kaya anong nangyare diba? Pinagmukha kong kaawa-awa yung sarili ko. Hindi ko agad nakita yung mga taong tunay na nagmamahal sakin ” Kagagaling nya lang sa pag iyak nang humarap sya sakin.
” Sa tingin mo p0 ba ma kaya ko pa?”
” Ofcourse you can anak. Iiyak mo lang ngayon lahat tapos kapag pakiramdam mo nabuhos mo na sa luha lahat ng sakin lumaban ka ulit sa buhay . Hindi magiging patas ang mundo kaya sumabay kalang sa agos ng buhay at matututo ka. Bata kapa Reyden marami kapang mararanasan pero ang hiling ko lang, wag kang sumuko. Kung wala ka ng makapitan, lumapit kalang sakin dahil yayakapin kita. Itatayo kita kahit paulit-ulit kang madapa. Mahal na mahal kita Reyden . ” Niyakap ko ng mahigpit ang anak ko at gusto kong alisin lahat ng sakit na nararamdaman nya. Gusto kong saluhin nalang ang nararamdaman nya.
” Salamat po mama” walang kasing saya marinig na nagpapasalamat sayo ang anak mo. Masasabi mo sa sarili mo na hindi ka nagkulang sa kanya dahil naaappreciate ka nya .
– Jane-
Madaling araw na pero gising parin ako. Hinihintay ko si Mark. Minsan ginagawa nya to at naulit nanaman ngayon. Tapos kapag tumatawag ako sa trabaho nya wala naman daw don. Hindi ko malaman kung san pumupunta! Kumukulo na ang dugo ko pero kailangan ko paring magpigil kase kahit sya na yong may kasalanan dapat magpakumbaba nanaman ako dahil ang ending ako nanaman ang masama ! Sa sobrang higpit ng pagkakahawak ko sa basong may laman na alak na iniinom ko para na itong mababasag. Hindi nako natutuwa sa ginagawa nya. Wala naman akong mahanap na ebidensya kung ano ba talaga ginagawa nya.
Bumukas ang pinto ng kwarto namin at pumasok si Mark na antok na antok na .
” San ka nanaman galing? ” Kalmado kong tanong sabay lagok ng alak.
” Bakit ka umiinom ng alak? Diba sinabihan na kita Jane! ”
” Kailangan ko ito ngayon. May problema ako”
Humiga lang sya at hindi na inalala ang sinabi ko. Dati kapag may problema ako interesado syang makinig
Hinagis ko ang baso sa sahig kaya nabasag ito. Sobrang sama ng loob ko sa kanya pero hindi nya parin nahahalata. Huminga ako ng malalim saka lumapit sa kanya. Sinubukan ko syang akitin dahil matagal na namin tong hindi nagagawa. Palagi nalang syang nagdadahilan. Hinalikan ko sya pero tumalikod sya sakin.
” Inaantok na ako Jane may lakad pako mamaya ”
Gigil na gigil nako at gusto ko nanaman sya awayin dahil sa ginagawa nya sakin. Ayaw ko ng ganitong buhay. Ano nalang ba ang tingin nya sakin ngayon? Gusto nya lang ata ako maging yaya ni blessy para maging maayos ulit ang trato nya sakin.
Lumabas ako ng kwarto para magpahangin. Hindi pwedeng maging manhid nalang ako. Aalamin ko ang tinatago mo sakin Mark . Nararamdaman kong may tinatago ka sakin hindi ko lang mahuli sa ngayon.
– Alex-
Andito nga ako sa trabaho pero lumilipad naman kay Lorraine ang isip ko. Kamusta na kaya sya? Bigla nalang nawalan ng signal ang lugar na to baka nagtatampo na yon . Wag naman sana.
“Wala paring signal? Pumunta na ako kung san-san pero wala talaga don sa pinuntahan ko e ”
” Hayaan mo na . Ilang araw nalang din naman tayo dito e. Tiis-tiis nalang muna tayo”
Parang mababaliw narin ako dito lalo nat mga baliw din pasyente namin. Kumain muna ako ng chocolate. Nakakabawas ng stress para sakin to e.
” Chocolate ? Yehey chocolate! ” Inagaw nalang bigla sakin ng isang pasyente . Thirty five years old na ang pasyenteng ito pero dahil namatay ang asawat anak hindi din nakayanan. Lalo ko lang namis si Lorraine sobrang hilig nya sa chocolates nuon.
” Wag ka ng malungkot dyan! Diba nga kapag masyado mong iniisip yung isang tao mas nauna ka nyang inisip. Inaalala ka rin non. Wag mong masyado isipin mahal ka non ” sinong niloko ng kaibigan kong ito? Nakalimutan ata nito na pareho lang kami ng trabaho nakuha pa kong pakalmahin pero thankful parin dahil meron akong kaibigan na gaya nya. Mabuti talaga sya kahit nuon pa.
” Ang swerte naman ni Lorraine ”
” Bakit naman ?”
” Kase mahal mo sya. May nagmamahal sa kanyang kagaya mo. ”
” Tingin mo talaga swerte sya sakin? Hindi ko ma feel yon. Pakiramdam ko kulang na kulang parin ako sa kanya .”
” Hindi ko makita yung pagkukulang mo sa lahat ng bagay. Lahat naman ginagawa mong sapat nakadepende nalang talaga sa tao kung pano ka pahahalagahan”
” Lar, kung ikaw si Lorraine iiwan mo pa ba ako? ”
” Kung ako si Lorraine , hindi kita...

ipagpapalit sa iba dahil wala kang katulad at wala pa akong nakikitang kagaya mo ”
” Sarap namang marinig nyan. Sana naririnig ko rin yan sa kanya. Swerte karin naman Lara kase mahal kita ”
” Mahal bilang kaibigan lang naman ” natigilan ako sa mga sinabi ni Lara. Ayaw kong bigyan ng malisya ang mga sinabi nya dahil baka magkaron kami ng hindi pagkakaintindihan. Ilang beses nya na ako binasted noon kaya bakit ko iisipin na may gusto sya sakin?
” Ayos lang yon. Swerte ka parin dahil may espesyal na lugar ka parin sa puso ko. Kahit na ilang beses mo na akong binasted noon dahil sabi mo hindi kapa handa ”
” Hindi pako handa pero sabi ko maghintay kalang ” tinawanan ko nalang si Lara. Baka isipin nya kase patay na patay parin ako sa kanya seryoso pa naman sya masyado.
” Tama na nga! Baka san nanaman to mapunta e!” Ayaw kong masira ang friendship namin kaya kahit nasaktan ako noon sa kanya nilihim ko nalang ang sakit na nararamdaman ko
– Lorraine –
Nakatulog na ko lahat-lahat wala parin akong natatanggap na tawag kay Alex. Kahit gano naman sya ka busy nagagawa nya parin naman akong tawagan o itext. Hindi ko rin naman sya matawagan . Nakakalungkot naman. Namimis ko na yung mga sweet messages nya.
Naalala ko bigla si Mark. Gusto nya nga pala kaming kumain sa labas. Pero hindi pako nakakapag paalam kay Alex. Gusto kong hingin ang opinyon nya. Ayaw kong pag isipan nya ako ng masama. Speaking of Mark, tumatawag na sya. Marunong pa mag save ng number nya sa cellphone ko kahit hindi ko pa pinahihintulutan.
” Mark hindi kase ako pwedeng lumabas —”
” Lorraine, naaksidente ako pwede mo ba ako puntahan dito sa hospital? Itetext ko nalang address ha?” Sabay patay ng tawag. Nag panic ako ng malaman kong naaksidente sya
Pano na to? Bakit hindi sya don sa asawa nya tumawag. Ako pa tuloy namomroblema. Ano bang gagawin ko? Pag hindi ko naman sya pinuntahan parang napakasama ko namang tao. Tsk! Bahala na nga! Nagpalit lang ako ng damit at sumakay na ako papuntang hospital
Nakita nya agad ako ng makarating ako sa room nya. Nagdadalawang isip pa kong pumasok dahil nakatitig sya sakin. Hindi ko agad malaman ang unang sasabihin at magiging reaksyon ko. Tahimik nalang akong pumasok
” K-kayo po ang asawa ni Sir Mark?”
” Nako.. Hin—”
” Oo sya. Mrs. Gonzales ” tinaasan ko ng kilay si Mark. Anong pinagsasabi nya? Hiwalay na kami.
” Ahmm. Hindi po totoo–”
” No need to explain Lorraine. Nurse iwan mo muna kami”
Pag alis ng nurse ay umupo ako. Medyo malayo sa kanya.
” Bakit mo sinabi yon Mark? At bakit ka naman naaksidente ? Masyado ka parin bang mabilis magpatakbo ng sasakyan? Look at yourself! Pano kung naging malala ang tama sayo? ”
” Ikaw parin ang asawa ko. May dumaan na aso nag preno ako bigla. Tapos lasing yung nakasalubong ko kaya di nya rin ako naiwasan ”
” Hindi ka naman nag iingat e! Diba sinabi ko na sayo nuon pa na maging mabagal kalang sa pagpapatakbo dahil makakarating karin naman sa pupuntahan mo!”
” Kung hindi ako naaksidente pupuntahan mo pa kaya ako?” Tumigil ako sa pagsasalita nang tanungin ako ni Mark. Alam ko kasi sa sarili ko na hindi ko gagawin dahil kay Alex
” Sorry na. At sorry narin sa abala. Gusto lang kita makita dahil alam ko concern ka sakin. Nung unang naaksidente ako ikaw rin nag alaga sakin diba? At ganyan na ganyan din yong reaksyon mo. Kahit na galit ka sakin ngayon natutuwa parin ako dahil alam ko nandon parin yung pag-aalala mo sakin ” Hindi ko alam pero parang nakonsensya ako.
” Next time tumanda kana Mark. ”
– Jane-
Ano ba talagang problema ni Mark at hindi nya na sinasabi sakin ang lahat?! Badtrip na badtrip na talaga ako sa kanya! Kung hindi dahil sa kasama nya sa trabaho hindi ko pa malalaman na naaksidente sya. Mamamatay na ang lalaki na yon hindi ko pa malalaman! Peste talaga! Ako naman tong si tanga na hanap ng hanap sa kanya kung san bang room sya dinala. Kung hindi ko lang sya mahal hahayaan ko nalang syang mamatay .
” Nurse , san ang room ni Mark Gonzales?”
” Ano nya po kayo? Bawal po kase ang maraming tao sa loob”
” Sino pa bang dumadalaw sa kanya? Ako ang asawa!” Parang nagtataka ang nurse na to . Anong tingin nya sakin katulong lang?
“Sama na po kayo sakin ma’am. Ihahatid ko nalang po kayo”
May narinig akong boses ng babae kaya binuksan ko agad ito. Nakita ko si Mark na may tama sa noo. Bakit kaya sa noo lang? Sana buong ulo na para maturuan ng leksyon. Nadako din ako ng tingin sa babae. Magagalit na sana ako pero parang nakikilala ko ang babaeng to. San ko nga ba nakita ang babaeng to? Ahh.. sa hospital nga din pala nung nagpa check up ako nung pinagbubuntis ko pa si blessy. Gonazales din to diba? Baka pinsan ni Mark. Akala ko babae nya na . Nakahinga naman ako ng maluwag
” Meron ka palang bisita. Sino sya? Pinsan mo? ”
” Mauna nako Mark. ” Paalam agad ng babae
” Uy sandali. Diba nagkita na tayo before? Natatandaan mo pa ba ako? ”
“H-Ha? H-Hindi ko matandaan” bakit parang nagpapanic ang babaeng to? Hindi ko naman inaaway. Buti sana kung babae sya ni Mark kakalbohin ko talaga sya
” Sige na nga hindi na kita pipilitin. ” Pumunta ako kay Mark at niyakap ito
” How are you my dear? Are you okay? Pasensya kana late ako ha? Ikaw kasi, di mo agad pinaalam sakin!”
” Hindi mo na kailangan malaman Jane! ”
” Masungit talaga tong asawa ko . Nag-usap na ba kayo? Baka may importante kayong pinag-uusapan pwede namang lumabas muna ako. Nahihiya ata yang pinsan mo ano? Labas muna ako saglit. But before I go, what’s your name again?”
” L-Lorraine”
” L-Lorraine? Sorry ha? Allergy kase ako sa pangalang yan. Kapangalan mo kase pala yong—”
” Shut up Jane ! Lumabas ka muna ”
– Mark-
Bakit nalaman to ni Jane? Hindi na dapat sya pumunta dito. Baka mag away lang sila ni Lorraine kapag nalaman nyang si Lorraine ang asawa ko.
” Mark uuwi nako ”
” Sandali lang! Kailangan pa kita dito !”
” Sira kaba?! Hindi pala alam ni Jane na ako at yung tinutukoy nya na sa ex-wife mo ay iisa?! Ayaw ko ng gulo mark! Ito na ang huling pagkikita natin! ”
Gusto ko pa sanang habulin si Lorraine pero masakit pa ang ulo ko. Sya ang kailangan ko ngayon.
” Oh bakit umuwi na yon? Ano bang pinag uusapan nyo at parang problemado yon? Mag kamag-anak pala talaga kayo. Kala ko magka apelyido lang. ”
“Magpapahinga ako Jane. Masakit ang ulo ko. Umuwi ka nalang at walang susundo kay blessy sa school. Ikaw na muna bahala sa kanya ”
Si Lorraine parin ang nasa isip ko. Ang mga sinabi nya sakin.