๐— ๐—ฌ ๐—ฃ๐—”๐—œ๐—ก๐—™๐—จ๐—Ÿ ๐—Ÿ๐—œ๐—™๐—˜” (๐˜Š๐˜ฉ๐˜ข๐˜ฑ๐˜ต๐˜ฆ๐˜ณ ๐˜›๐˜ฉ๐˜ณ๐˜ฆ๐˜ฆ)


๐— ๐—ฌ ๐—ฃ๐—”๐—œ๐—ก๐—™๐—จ๐—Ÿ ๐—Ÿ๐—œ๐—™๐—˜”
(๐˜Š๐˜ฉ๐˜ข๐˜ฑ๐˜ต๐˜ฆ๐˜ณ ๐˜›๐˜ฉ๐˜ณ๐˜ฆ๐˜ฆ)
” Huwag niyo siyang lapitan! Doktor ako, may tinawagan na akong ambulansya! ” Sigaw ni Icy habang kinakabahang tinitingnan Ang lalaki.
Parang pamilyar Ito sa kaniya ngunit di niya Ito maalala, masusi Niya itong pinagmasdan, mula mukha hanggang katawan. Hindi niya maipaliwanag ngunit ramdam nitong Nakita Niya na ito dati.
Hindi niya alam kung naging pasyente nya ba Ito o may konseksiyon ba Ito sa buhay niya.
No’ng lumingon siya sa pwesto Kong nasaan si Drake kanina ay Wala na siyang Makita, bakas nanaman ang kalungkutan sa kaniyang mukha ngunit mas inaalala Niya yung kalagayan ng lalaking nasagasaan.
Nilapitan niya Ito at pinulsuhan, naramdaman niyang pumipitik pa ang ugat nito kaya napanatag ang kaniyang loob.
Maya Maya ba ay dumating na ang ambulansya, agad na isinakay ang lalaki at sumama narin dito si Icy.
Pagdating sa Ospital, agad na isinugod sa isang kuwarto ang lalaki at pumasok Naman si Icy.
“How’s his vital signs?” Tanong ni Doc Helen na Isa din sa mga kaibigan ni Icy.
“He’s still fighting, lumalaban pa siya.”
“Ok, let me do this.” Sagot nito at saka inumpisahan ng linisan ang mga sugat Ng lalaki.
Lumabas ng kuwarto si Icy na maraming katanungan na bumabagabag sa kaniyang isipan. Hindi Niya lubos maisip na matapos siyang lokohin Ni Drake at ng kaibigan niyang si Andrea ay may ibang Babae ulit ngayon si Drake, at patuloy Niya parin tinatanong sa sarili kung bakit tila matagal Niya ng kilala Ang lalaking nagligtas sa kaniya sa kapahamakan.
Habang naglalakad patungong office, biglang nag ring Ang kaniyang cellphone kaya kinuha Niya Ito sa kaniyang bag at sinagot.
“Hello? Ceejay? Bakit anong problema Jan?” Tanong nito sa kalmadong boses.
“Ate! Si Tatay! Inaatake nanaman Ng sakit niya! Eto sinabihan ko ng pupunta Jan eh ayaw Niya! ” Naiinis na Saad ni Ceejay sa ate nito.
“What? Si Tatay Naman oh! Marami na nga akong problema tsk! Sige pupuntahan ko Kayo Jan! ” Sagot nito saka pinatay ang linya.
Nag-aalala Ito sa kaniyang Tatay kaya agad siyang lumabas Ng ospital upang umuwi ulit sa bahay Nila.
Pagdating Niya sa bahay, nadat’nan nito ang kaniyang Tatay na nakahiga sa Sofa at nanghihina. Agad Niyang binitawan ang kaniyang bag sa sahig at mabilis na lumapit dito.
“Tay Naman oh? Pumunta na Tayo sa ospital, tingnan niyo nga sarili niyo, nanghihina na kayo Kaya Tara na. ” Saad nito na aalalayan na sanang tumayo ang kaniyang Tatay ngunit tumanggi Ito.
” No anak, Hindi na.”
“Oh diba ate? Ang tigas Ng ulo Ni Tatay!” Saad nito at padabog na naglakad patungong Cr.
“Why? Bakit Naman Po? Kung iniisip niyo Yung gastos Tay libri Po sa ospital, Doktor ako don Kaya Wala kayong dapat ipag-alala, tsaka Tay mas importante yang kaligtasan niyo kesa SA pera, I can get money Everytime I want. But your life? I can’t take it back if God takes it.” Saad nito na halatang nag-aalala sa mukha nito.
“Anak, ok lang naman ako, sumakit lang yung ulo ko tsaka kumirot lang ng kontj yung tiyan ko, eh eto kasing kapatid mo, napaka-OA! ” Sagot ng Tatay nito.
“Tsk! Ceejay is just concern about your health Tay, siyempre nag-aalala din niyan sa kalagayan niyo. ” Tugon nito at tumayo.
” Oh? Nasaan si nanay? ” Tanong nito sa kaniyang Tatay.
“Nasa taas, natutulog ata.” Sagot nito.
Maya Maya pa ay nag ring ang kaniyang cellphone Kaya pinulot Niya ang kaniyang bag at kinuha Ang cellphone nito saka sinagot ang tawag.
“Hello? Icy reign here, who’s this?” Tanong nito habang nakaupo sa upuan.
“Hello? Icy? Si Helen to.” Sagot Naman sa kabilang linya.
“Oh? Helen? Napatawag ka? Ok na ba Yung pasyente? Kamusta siya? Kinaya Niya ba? ” Konsern nitong mga tanong at napatayo.
“Icy tapos ko na siyang ginamot, kanina after ko siyang gamutin may sinabi siya. ” Icy can’t remember me” Yan Lang palagi niyang sinasabi.” Paliwanag nito.
Tumayo si Icy at tila nagulat sa nabatid, Hindi...


Niya kilala Yung lalaking yun, Ni pangalan wala siyang Alam Kaya naging palaisipan sa kaniya Ang mga sinabi Ng lalaki. Hindi Niya na na sagot muli si Helen sa kabilang linya dahil sa pagkagulat.
_
“WALA Naman akong Alam na may kilala kang gano’ng tao? B- bakit? ” Nanginginig nitong saad na halatang parang may itinatago.
“parang pamilyar kase siya sakin Alma, like parang He’s closed to me dati, I can’t explain Kung anong nararamdaman ko Basta biglang pumasok Lang sa isip ko na He’s familiar, tsaka ba’t Niya Naman ako kilala? Sino ba kase siya? ” Nalilito nitong mga tanong habang umiinom Ng juice.
“M-Maybe it’s just your mind na sinasabing kilala mo, pero laano kung naging pasyente mo lang talaga siya d-diba? Or baka nakasalubong mo Lang siya? ” Saad nitong at napalunok ng madami.
“No Alma, Alam mo, Kung naging pasyente ko man siya, bat Hindi ko maalala Ang mukha niya na nagpatingin or dinala sa ospital? Something is really going on that I donโ€™t know about.” Saad niya saka tumingin sa loptop Kung saan si Alma.
“Oh my God, Icy’s memories is back, unti unti ng bumabalik memorya Niya, Ang Alam niya si Drake ang nanloko sa kaniya, pero Hindi, it’s Daniel. Si Daniel talaga iyon. Anong gagawin ko? ” Bulong ng isipan ni Alma.
“Hoy? Ok ka Lang ba Jan? ” Sigaw ni Icy at tumawa.
“Ay! Oo Naman! ” Sagot nito na pilot ngumiti.
FLASHBACK:
(Icy’s POV);
Kakatapos Lang ng 2nd anniversary namin ni Daniel, and talagang nag-enjoy ako SA mga sorpresa at ginawa namin.
Daniel was very understanding person, maalaga Ito at napakagentleman sakin, ipinapakita Niya talaga araw araw Ang pagmamahal Niya sakin, araw araw niyang sinasabi na Hindi Niya ako iiwanan at ako Lang Ang mamahalin Niya habang buhay.
Naging masaya kami Ni Daniel, He made my life completed and I was very happy coz I chose him, that I chose the right person.
Kakatapos Lang Ng among second anniv, masaya ako that time and Wala akong ibang inisip kundi siya Lang talaga. While nagccr, napansin Kong parang Wala ng ingay sa labas, parang ang tahimik.
Inisip ko na baka umalis lang si Daniel at lumabas Lang Ng kuwarto. After kong magcr lumabas na ako, nagulat ako no’ng Makita ko si Daniel making fire with Andrea, bestfriend ko.
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko Kaya umalis ako na lumuluha’t dala Ang pighati’t sakit.
Agad Kong pinaandar ang kotse at nagpaharurot ng takbo.
Hindi ko Alam Kung saan ako pupunta, Wala akong ibang inisip kundi ang nangyari kanina sa kuwarto, Hindi ko akalain na magagawa iyon ni Daniel at Hindi ko lubusang maisip na tatraydorin Lang ako Ni Andrea Ng gano’n gano’n nalang.
Naiinis ako sa kanilang dalawa, pero Mahal na Mahal ko si Daniel, Hindi KO kayang mawala siya SA isip ko, at mas lalong Hindi ko kayang magkatuluyan sila Ni Andrea.
I thought Daniel was different, akala ko iba siya, pero pare-pareho Lang sila, manloloko.
Habang nagmamaneho, Hindi ko napansin ang isang truck na papalapit at nakalimutan ko na making lane pala Ang dinadaanan ko Kaya nabangga nito Ang sasakyan ko at nagpaikot-ikot Ang kotse hanggang sa mahulog ako SA bangin.
_
“May kutob akong may mga kakaibang nangyayari dito, Hindi pwedeng kilala ako ng lalaking iyon tapos ako walang kaalam Alam Kung Sino siya? Sino ba talaga siya SA buhay ko? Anong ambag Niya sa buhay ko? ” Mga tanong na NASA isip Ni Icy habang MAGPAPAHINGA at naghihintay mag 6 upang makapag ayos na at pumunta sa Birthday Party Ni Fiona na Pamangkin ng kaibigan niyang si Alma.
THANK YOU FOR READING!! ANO NA NGA BANG MANGYAYARI SA KANILA NI ICY? SINO BA TALAGA SI DANIEL AT DRAKE SA BUHAY NIYA? AT ANO ANG MGA KAGANAPAN SA PARTY? LAHAT NG IYAN AY SUBAYBAYAN NATIN SA MGA SUSUNOD NA CHAPTER! HOLD ON AND CHILL GUIZ! I’LL UPDATE YOU KAPAG NA POST KO NA ANG NEXT CHAPTER. I LOVE YOU!! ๐Ÿ˜˜






Share On Whatsapp

Leave a Reply






top