GENRE:SAD
WRITTEN BY:MS. LOVEY
Hey guys i’m Nica Montebello i’m 18 y/d and i have a depression ang Hirap kaya ng may depression yung feel mo na no one’s love you your alone wlang nakaka intindi sayo feel mo andyan ka sa Lugar na puno ng lungkot at puno ng dilim yung tipong wla kana makita na liwanag sa buhay mo Puro na lng dilim yung tipong wlang tigil yung pag iyak mo kasi Puro lungkot lng yung nararamdaman mo Puro sakit yung wla ka ng maramdaman na saya yung blangko ka muk² ka lng ng muk² sa isang gilid gusto mo sumaya pero dimo magawa yung ayaw mo umiyak pero Yung mga Luha mo kusang tumutulo wla kang ganang kumain wla kana rin ganang makisalamuha sa ibang tao kahit pamilya mo at kaibigan mo dimo na pinapansin hanggang dumating yung time na napagod kana wla ka ng lakas lumaban kaya naisip mo na lng na tapusin na lng yung paghihirap mo para makapag pahinga kana kasi yung tipong pagod na pagod kana tlga pero nung sinubukan mong tapusin yung paghihirap mo shit nagawa mo...

tlga ni hindi mo mn lng naisip Yung mga maiiwan mo kasi andyan kana sa situation na sobrang lungkot wla kana maisip na matino ang tanging naiisip mo lng ay yung tapusin yung paghihirap mo pero cguro dipa tlga yung oras mo kaya nakaligtas ka sh*t bkt pa ako nakaligtas e wla nmn akong kwenta wla ng may nagmamahal sakin ayoko na sobrang pagod na ako pagod na pagod na ako yan na lng ang tanging nasabi mo sobrang Hirap ng may depression halos araw² Puro na lng lungkot at sakit ang nararamdaman mo tinatanong mo na lng sa sarili mo bkt pa ako nabuhay? Bkt pa ako ipinanganak? Kung ganito lng nmn ang mararanasan ko? Sana Dina lng ako ipinanganak sa mundong to para diko na maranasan ang paghihirap na to but dimo pala napapansin na meron nagmamahal sayo yung mga family at friends mo dimo lng napansin kasi sobrang lungkot mo na kaya nabigyan ka ng lakas para Lumaban ulit lalaban ka hanggang sa makawala kana sa mundong puno ng sakit at dilim puno ng paghihirap at sa tulong na din ni god❤️❤️❤️❤️