“xy….” narinig kong may kumatok sa pinto. Pinagbuksan ko ito at nakita si uncle.
“Are you alright?”
“yes po, why?” Marahan kong tanong. Nagkibit balikat siya at ngumiti sakin.
“Hindi naba sumasakit yung ulo mo?” All this years, si uncle Lee lang ang nakita ko mula din nang makamalay ako noon, kwenento niyang wala na ang mama ko, namatay daw sa aksidenteng natamo namin pero mabuti nalang at nakaligtas ako.
“I’m okay uncle…” Pilit na ngiti ko at naalala yung lalaking nakita ko sa party, dalawang araw na ang nakararaan. Tumango siya at umalis na dahil may aasikasuhin.
[hi! where are you?]Nagchat sa fb si tyrone ata yung name niya, nakompirma kodin ng makita ko yung fb acc niya.
[Bakit po?] Reply ko.
[Po? E magkasing edad lang tayo e.] napakunot ang noo ko dahil sa reply niya, magkasing edad kami? Pano naman niya nalaman? Ah baka nakita niya na nakalagay sa acc ko…
[Saan ka? Can we meet?] nanlaki ang mata ko dahil dun!
[Ha? As in Magkita tayo?]
[Oo, ano paba?]
[Pero di kita kilala..]
Typing….
Nag ta-type pa siya kaya kinakabahan ako.
[k. Wag nalang.] nanlaki ang mata ko at napaisip na baka na-offend ko siya.
[ah hindi! Saan ba?] bawi ko. Agad siyang nagreply.

/> [Sa cafeteria malapit sa Bahay niyo, para dika rin maligaw haha]
[okay]
Di ako halos makatulog dahil sa pag iisip na mag me-meet kami! Well… Nung sa party lang kami nagkita! I mean, baka naman na love at first sight siya sakin?!
Ayyst asumera… Asumera… Asumera…
“Arghh!!!”
* * *
[Past]
“Xy… Tao po…” Narinig ko ang katok sa pinto ng bahay namin. Pamilyar ang boses nito. Binuksan ko ito at bumungad sakin si tyrone.
“Bat andito ka?” Tinignan ko siya na walang ka-emo-emosyon. Nagulat siya dahil sa asal ko.
“B-bat dika p-pumasok sa sc—”
“Masakit ulo ko.” Sinalubong ko ang mata niyang puno ng pagtataka. “umalis kana…”
“X-xy? May problema ba?”
“Wala, umalis kana, Gabi na.” Akma kong isasara ang pinto ngunit pinigil ng kamay niya ito.
“I’m just here xy…”
“Segi na tyrone… Umalis kana..” napilitan siyang umalis at agad kong sinara ang pinto. Napaupo ako sa sahig at dahan dahan nag sink-in ang problema ko.
“Bat g-ganto?” Nakayukong tanong ko sa kawalan at pinigilan ang sariling maluha.
Agad akong tumayo at pinuntahan si mama, hindi parin siya kumakain hanggang ngayun at nag aalala nako.
Nakahiga siya sa kama niya at nakatagilid sakin
“Ma… K-kumain kana…” nangangatal na sabi ko
“N-napatay ko siya anak…”
Mama naman.