His Lola’s last will
Chapter 14
Mabilis na lumipas ang isang buwan. Sa awa namn ng Diyos matapos na matubos ko ang bahay namin ( sa tulong ng perang pinahiram skin ni Rico) ay nagkatrabaho naman ako.
One week after nyang makaalis ay tinawagan naman ako ng school na inaplyan ko at hinire ako as temporary teacher para sa isang staff nilang na nakamaternity leave.Okay na din yun atleast my work.
Kaya siguro kahit papaano di ko masyadong kinainipan ang paglabas ng resulta ng bisa ko.
Isa pa mukhang nalalabuan na rin ako kung matutuloy pa ba ako, dahil as of now hindi namn sya nagpapramdam. Isang beses lang yata kaming nag ka usap sa messenger, yun pa yung time na inadd nya ako sa fb. Pagtapos nun wala na akong naging balita sa kanya. Naisip ko pa nga baka na denied yung bisa kaya di na nya ako binalitaan.
Pero iniisip ko pano na yung mana? ,
Ano yun matetenga na lang ba yun? Kakalimutan na lng ba nya yun?
Hindi siguro..
lalo pat may utang ako sa kanya , kahit naman siguro mayaman sya hindi biro ang 200k na pinakawalan nya sa akin noh?. Oh baka naman , nagawan na nya ng paraan na makuha ang pera ng di na kinakailangan pa ng kasal. Which is hindi namn imposibleng mangyari, dahil can afford naman syang mag hire ng pinakamagaling na abogado para dito.
Anyway, anot ano paman ang nangyari sa naging kinahinatnan ng mana nya eh wla na akong pakialam.
Mas gugustuhin ko pa ngang ganun na nga ang nanyari. Atleast hands off na ako sa perang sa una palang eh wala naman akong karapatan.
Sapat na sakin ang na secure ko ang bahay namin at may trabahong napag kukunan ng panggatos sa araw araw.
Pero.. syempre di ko parin maiaalis na malaki ang naitulong sakin ni Rico.
And i cant help but to be thankful sa kanya.
At kahit sa maiksi na panahong nakasama ko sya di ko maiwasang hindi sya ma miss. Yes i miss him at walng araw na hindi sya sumagi sa isip ko.
Kumusta na kaya sya?
Naaalala pa kaya nya ako? Gusto kong matawa sa naisip ko.
Oo naman. Laki ba naman ng utang mo sa kanya no? Definitely maalala ka nya.
Napasandal ako ng upuan at sandaling itinigil ang pag susulat ng lesson plan.
And the all the sudden something triggered me to check my phone. Its been a while na rin nang huli kong binisita ang messenger ko and i wonder kung may naligaw na message sakin si Rico.
Napadampot ako ng telepono at nagsearch ng message.
Then tila may kung anong himalang nangyari.
I saw Rico’s message popped in.
‘Hello mitch how are you’
Napaderetso ako ng upo pagkabasa sa message nyang iyon.Halos mailuwa ko ang mga mata ko sa gulat as i triple check the message kung sa kanya ba talaga galing iyon.And yes sa kanya.!
Bumilis bigla ang tibok ng puso ko the moment i open the rest of his message.
‘-Why you’re not rplying?’…
‘-I cant call you in your mobile, nag change no ka ba?’…
‘-Rply once your read this, ASAP’…
Bigla akong nag panic.
Sh*t at kailan nya pa ako minesage nito?
Chineck ko ang time
Isa kahapon at ang ilan ay kaninang madaling araw
At five hours na syang di active. Wait anong oras na ba sa states? Baka tulog na ito. Di bale rplyan ko na lang. Mabasa manlang nya pag nagising na sya. Baka isipin nya suplada ako.
‘Okay na man, ikaw Kumusta?’
Sabay baba ng phone. I waited for him to rply. Pero lumipas na ang ilang minuto wala parin.Dismayado akong napatingin ng phone and decided to leave it na lang.
Sinubukan kong mag focus uli sa paggawa ng lesson plan. Baka busy sya.
Nang biglang nag vibrate ang phone sa harapan ko dahilan para mapakislot ako sa kinauupuan ko.
‘Si Rico!’ Bulalas ko nang makita ang pangalan nyang nakarehistro sa phone ko.
‘Can i call you?’
Only four words pero winindang nito ng sobra ang buong pagkatao ko. Ano daw? Tatawag sya? Sandali video call ba o audio lang?
‘Um yes’nagawa kong irply sa kabila ng excitement ko.
Halos mabitawan ko ang telepono nang nagsimula na itong mag ring. I tried to calm my nerve. Mitch umayos ka nga! Tatawag lang sya for petes sake! as if namng mag propose sya or something!
Huminga muna ako ng malalim bago ko sinagot ang tawag nya.
‘Um hello’
‘Hello, Mitch, bakit ang dilim , di ba naka on ang cam mo?‘
Huh nakavideo chat pala kami?! Bigla nanamn akong nataranta sa ayos ko at agad na napdampot ng suklay sa vanity table ko, pinasadahan ko ng konti ang mukha sa salamin at nag check ng muta. Kainis,ang laki pa ata ng eye bags ko! Bat namn kasi naisipan pa nyang mag video chat, di nalng kami mag audio!
‘Hello im still waiting..’
‘Um yes ito na nga eh’ sabay harap muli sa aking telepono. Maya pay rumihistro na ang mukha nya sa screen ng telepono ko. Pigil ang hininga kong pinagkatitigan ang lalaking nagsimulang gumulo ng puso ko, who manage to give me this kind of kilig na sa tanang buhay ko ngayon ko lang naramdaman, tulad ngayon.
‘Kumusta?’ Halos sabay naming bati sa isat isa. Kind a awkward but still i cant help but to smile. I miss him. So badly I realized.
‘So, its been a...