Sumakay na nga kami sa kotse nya.Maya may ay binasak nya ang katahimikan nagulat naman ako
“i di’d’t know that you have ason”gulat akong napatitig sakanya matapos nyang sabihin iyon
“iwant to see him”dag dag pa nito ,naguluhan naman ako sa ani nya
“y-yo-u w-ant t-t-o se-e him?”nauutal kung tanong
“why?”tanog ko ulit na ang titig ay nasa may bintana na
“i dont know yet”sagot nya na tumingin sakin
“gusto mo syang makita,...

pero hindi mo alam”medjo inis kung saad
“is he okay?”mahinahon nyang ani
“yes”mabilisan kung ani
“p-pwede ba wag na muna natin sya pag usapan”hindi ko kinaya,kanina tinitiis ko lang na hindi masaktan at malungkot pero ngayun bagsak na ako,sabrang nasasaktan ako na mismo anak nya hindi nya na aalala pero nararamdman nya pa rin pareho akong nasasaktan sa dalawang mag ama ko at hindi ko rin alam kung talaga bang babalik ang alaala nya
“tell me,magkwento ka ,im here alam kung malungkot