Nang matapos ang pasukan ay nagpasya agad kami nina Tatay na umuwi ng Probinsya.Kasama namin si Tita Pia.
Pagdating sa bahay ay ako muna ang bumaba at nagpaiwan ang magkapatid sa sasakyan.Tuwang tuwa si Nanay ng makita ako.
“Naku! Anak ko ang ganda mo na.Salamat naman at umuwi ka miss na kita.”
“Ako din po Nay miss ko na kayo nina Kuya.Lalo na ang pamangkin ko.”
“Teka lang anak kanino ba yang sasakyan? Wag mo sabihing isinama mo dito ang nobyo mo?”
“Hindi po Nay kasama ko po si Tita Pia.”
“Ay kasama mo pala sya.Buti naman at ng makapagpasalamat ako ng personal.”
“Wag po sana kayong magagalit Nay,me gusto pong kumausap sayo.Teka lang po at papapasukin ko. ”
Tinawag nya ang Tatay nya at sinamahan nya ito sa loob ng bahay.
Nagulat ang Nanay nya at napahagulgol ito ng iyak.
“Patawarin mo ako Alicia.Sana bigyan mo ako ng pagkakataon na magkasama tayong muli.”
At kinuwento ni Tatay ang nangyari sa kanya kung bakit di nya kami nabalikan agad.
Pero di pa rin natinag ang kalooban ng Nanay ko.Hindi ko sya masisi dahil sa mapait nyang naranasan ng umalis ang Tatay.
Halos ilang araw din syang sinuyo ni Tatay bago napalambot ang kanyang puso.Salamat naman at naayos na din ang pamilya ko.
Akala ko kay Kuya ay mahihirapan din kami sa pagsuyo sa kanya pero kagaya ko ay mabilis din nyang napatawad si Tatay.
Mula pagkabata kasi ay walang nabanggit samin ang aming ina tungkol sa kanya.Wala din syang sinabing masama sa aming ama kaya walang dahilan para magtanim kami ng gal*t.
Masaya na ang pamilya ko kaya ng sabihin ni Tatay na sa Manila na kami manirahan ay pumayag agad sila.
Si Kuya na ang namahala ng isang negosyo ni Tatay.Kahit di sya nakapagtapos ng pag aaral ay me alam sya Hardware dahil matagal syang nagtrabaho sa construction.
Swerte ako sa pamilya ko pero sa usaping puso ay hindi.
Naalala ko na naman si Markus.
Kumusta na kaya sya? Bakit bigla na lang syang di nagpakita sa akin,hindi man lang kami nagkaroon ng closure.
At dahil nga sa...

magkaklase kami ni Cassy ay nasabi nya sa akin ang nalaman nya sa Kuya nya tungkol kay Mark.
“Para yun lang iniwasan nya na ko Beb.Dapat kinausap nya man lang ako.Maiintidihan ko naman sya dahil ganun din ang nangyare sa Tatay ko.”
“Yun nga ang sinabi nina Kuya sa kanya.Sobrang mahal ka daw nya kaya sya na lang magsakripisyo.”
“Mahal? Wow ganun sya magmahal basta na lang mang iiwan.”
“Pero Beb kapag ba humingi sayo ng tawad patatawarin mo ba sya?”
“Di ko alam Beb.Bahala na.”
After graduation ay napagpasyahan namin ni Cassy na magtayo ng botique dahil pareho kaming fashion designer ay madali na lang iyon para sa amin.
Maayos na ang negosyo namin ni Cassy at kapag me free time kami ay madalas kami magbonding ulit magkakaibigan.Nakamove on na’ko kaya okay lang na makasama ko sila ulit.
Tulad ngayong gabi ay napagpasyahan naming mag hangout sa bar ni Anton.
Dating gawi kapag magkakasama ay syempre di mawawala ang gig nila.Me kulang nga lang wala si Mark ang keyboardist ng grupo.Kaya naman to the rescue si Sab sa banda.
Hindi pa din nawawala ang kantywan ng tropa.Lalo na itong si Cassy.
“Beb’ wala ka bang namiss?”
“Wala naman.Bakit pa eh magkakasama na tyo.”
“Pero di tyo kumpleto Beb.Ako merong namiss.”
“Eh ikaw naman pala itong nakamiss sa kanya.”
“Hindi! I mean namiss ko kayo.Ang sweet nyo kaya dati.”
“Ano ka ba past is past na nga.Mag move on ka na.”
“Wow sana all mabilis mag move on.”
Samamtalang pagkatapos nila ng isang kanta ay kanina pa tawag ng tawag si Lance kay Mark.Pinipilit nila itong pumunta sa bar.
Matagal ng panahon na di nakajam ang kaibigan dahil pumunta pala ito sa States para kausapin ang magulang.
Kakabalik lang nito last week,naisip nila na ito na siguro ang tamang panahon para mag reconcile sila ni Xandie.
“Bro sige na pumunta ka na dito.Kanina pa kami nag aantay sa’yo.”
“Okay Bro punta na ko dyan.”
“Tama naman sila kelangan ko na din makausap si Xandie.Alam ko na malaki ang kasalanan ko.Sana ay mapatawad nya ako.” aniya sa sarili.😉