Habang nasa byahe pauwi ay panay pa rin ang agos ng luha nya.
Naintindihan naman sya ng mga kaibigan kaya doon na lang din sila magpapalipas ng gabi sa condo ni Celine.
Nung umalis si Markus bigla,ay di naman ganito ang naramdaman nya,pero ngayon nasaktan sya ng sobra.
Iba pala yung nakikita mo mismo na me kasama syang iba.
“Beb ok lang ba? Akala ko ba nakamove on ka na?”
“Akala ko lang pala,pero mas dobleng sakit ang naramdaman ko ngayon.Alam kong wala na talaga kami.”
“Anong plano mo ngayon?”
“Hindi ko alam,mas ipinakita nya lang sakin na hindi nya deserve na bigyan ng second chance.”
“Baka pinagselos ka lang nya Beb,kasi di ba matagal ka na rin nyang sinusuyo.”
“Kahit na,mas pinamukha nya sakin kung anong klase syang lalaki.”
“Buti pa magbakasyon ka muna,ako na bahala sa botique.”
“Salamat Beb.”
Pag uwi nya kinabukasan ay sakto wala dun ang Nanay nya,nasa bahay ito ng Kuya nya sasamahan ang manugang at mga apo nito.Nagpunta kasi ang mag ama sa Davao.
Kaya malaya syang umiyak sa kwarto nya.Walang makakarinig sa kanya.Bihira lang umakyat ang katulong nila kaya walang makakaalam sa ginagawa nya.
Hanggang sa nakatulugan nya na ang pag iyak.Nagising lang sya sa mga katok.
“Iha ang Tita Pia mo to,di ka pa daw kumakain.”
Nagmadali syang bumangon para ayusin ang sarili at lumabas na ng kwarto.Kahit naghilamos na ay di pa rin maitatago ang mugto ng mata nya.
“Iha bakit namumugto yang mata mo,me problema ka ba?”
At naikwento nya ang nangyari.Nagpasya ang Tita nya na magbakasyon muna sila.Matagal ng panahon na hindi nito nakikita ang mga anak.Tutal nasa Singapore ang isa nitong anak,kaya doon nya balak dalhin si Xandie.
Pumayag naman ang dalaga dahil gusto nya makalimot sa problema pansamantala,at ng makilala rin ang pinsan nya.
Madali lang naayos ng Tita nya ang mga kailangan kaya ngayong araw na ang flight na...

nila.Hinatid sya nina Cassy.
“Beb ingat sa byahe ha.Sana pag uwi mo dito ay me fafah ka na.”
“Bal*w ka talaga,magbabakasyon lang hindi maghahanap ng jowa.”
Samantalang walang alam ang magulang ni Xandie na me problema ang anak nila.
Kaya ng minsang naglakas loob si Markus na magpunta sa bahay ng dalaga ay magiliw pa din ang pagtanggap nila dito.
“Iho long time no see ha,grabe ka naman magpa miss antagal.Baka lalo ka ng makalimutan nyan.”biro ng ama ni Xandie.
“Pasensya na po Tito,mas lalo po yata nagalit ang anak nyo sa akin.”
“Bakit me nagawa ka na naman ba?”
At naikuwento nga nya ang huling pagkikita nila ng dalaga.
“Lok* ka pala eh,mas dinagdagan mo ang kasalanan mo.Aba’y di na kita matutulungan dyan.Sinakt*n mo na naman ang anak ko.”
“Kaya nga po ako naglakas loob na pumunta rito para humingi ng tawad.”
“Hindi ka pa nga napapatawad sa una mong ginawa heto ka na naman.Pasensya na pero wala na akong magagawa dyan.Anak ko ang sinasaktan mo eh.Kaya pasensyahan na lang tayo.”
“Patawarin nyo po ako Tito.”
“Ako kaya kitang patawarin pero di ko lang alam sa anak ko.Kaya pala sya umalis.”
“Ano pong ibig mong sabihin,wala po dito si Xandie?”
“Isinama sya ng kapatid ko sa ibang bansa.Di ko alam kung kelan ang balik nila.Kaya makakaalis ka na iho.”
Heto na sya sa bahay nila.Di nya alam ang gagawin pati mga kaibigan nya medyo ilag sa kanya.Lalo na ang mga kaibigan nilang babae di na rin sya pinapansin.
“Ganito pala yung pakiramdam ng iniiwan ng walang paalam.”aniya sa sarili.
Akala nya kasi effective yung pagselosin ang dalaga mas naging komplikado pa tuloy.
Nagfocus na lang sya sa trabaho,ayaw nya ng isipin kung ano pa ang mga susunod na gagawin para mapaamo ang dalaga.
Siguro nga kailangan na rin nya kalimutan ito.Baka ito na ang tamang gawin,baka sakaling mapatawad na sya nito.😔