I’m totally Drown fo HIM”)
Genre: RANDOM and VAMPIRE STORY 🖤
Author: Jansin_v
Username: Kim Theon
Prologue
“Thea!!”
“Eya!!” Pangalawang ulit na tawag sa akin ng isang napaka pamilyar na boses na diko alam kung saan ko dating narinig.
“Eya baby!!” Ulit nito na kanina ko pa hinahanap kung saan nanggagaling ang tinig na iyon.
“Who are you? Bakit ayaw mong magpakita?!” Tanong ko na patuloy kong hinahanap kung saan siya nanggagaling.
“I miss you baby … i really missed you it’s been a long year and finally I found you then.” sabi nito sa akin na siyang dahilan ng pagkalito ko dahil sa mga pinagsasabi nito. And wait how did he know my name?! And lastly why does his voice and presence seem so very familiar that I feel like I know him well.
And this feeling?!why do I feel like these… that I’m keen for him?! Ano na bang nangyayari sa akin and why do I feel this way now?! Naguguluhan kong katanungan katanungan sa aking sarili.
“Do I know you? Bakit mo ako kilala?” Naguguluhan ko pa ring saad dahil sa mga kakaibang nararamdaman ko.
“Yes baby matagal na?! We have known each other for a very long time…” sagot naman nito.
“Huh, I don’t get you..are you kidding me?!And where are you buy the way?!;Bakit ayaw mong magpakita sa akin?!” Diko na napigilang pag-taasan siya ng boses dahil hanggang ngayon ay diko parin talaga siya makita. Sobrang dilim kasi ng buong paligid namin dahil gabi na at pagkatapos puro mga punong kahoy lang ang siyang tanging mga nakikita ko. Teka nasaan ba talaga ako?!Anong lugar ba itong kinaroroonan ko ngayon..nasa gitna ba ako ng kagubatan?! Paano ako napunta dito kasi ang pagkakatanda ko nasa—teka bakit diko maalala kung nasaan ako kanina? Nagtatakang kong sunod-sunod na tanong sa aking sarili.

“I’m here. Behind your back baby” dinig kong sabi nito papalapit sakin.
And when I turned around I saw a tall man with a good built body based on his bearing. Just like the models in the magazine’s and a professional artist in a whole worl–…Oh wait what am I thinking?Hay naku Thea umayos-ayos ka nga…at yun pa talaga ang unang napansin mo sa lalaking misteryo na ito?! Pagkausap ko sa aking sarili at naalala ko dun ko lang biglang naalala si Kate..at ang witch na iyon ay bad influence siya sa akin nang dahil kasi sa kanya ay nahahawa na din ako.
Now back to the man who’s still in front of me now that I couldn’t still fully see his handsome face because it was dark in his place…nang dahil sa punong tumatakip sa liwanag ng buwan na nasa likuran niya.
“Baby? Teka bakit ganyan ang tawag mo sa akin may relasyon ba tayo? kapatid ba kita?” Naguguluhan kong tanong sa kaniya dahil kanina ko pa napapansin ang madalas na pagtawag niya sa akin ng endearment na “Baby”.
Napansin ko siyang napayuko at di nakasagot agad ng ilang segundo. Dahil siguro sa napahiya siya sa pagsita ko sa paraan niya ng pagtawag sakin o baka naman dahil sa mga sunod sunod kong mga naging katanungan at dina alam kung ano ang dapat na uunahin na sagutin.
“So it’s true! That you really have completely forgotten me and totally erased from your memory.” sabi nito na mababakas mo ang matinding lungkot at sakit sa dala ng kaniyang bawat bigkas na salita.
Pagkatapos kong marinig ang lahat ng kaniyang sinabi ay bigla kong nakaramdam ng kirot mula sa aking puso, kaya naman napahawak nalang ako bigla sa aking nananakit na dibdib. At ng sulyapan ko siyang muli ay may bigla akong mga naalala..Oo siya nga, siya yung taong laging nakasunod sa akin what I mean is..siya yung anino ng isang tao na laging nakamasid at nakasunod sa bawat galaw ko. Pero bakit ganito ang nararamdaman ko bakit parang matagal ko na siyang kakilala at bakit parang nasasabik at nangungulila ako sa kaniya. Ano bang meron sa estrangherong lalakeng ito? Ano ba ang papel niya sa buhay ko?
Pero natatawa ako sa kanyang mga pinagsasabi at muling binalewala ang aking kakaibang nararamdaman simula pa kanina.
“Nakalimutan.. nabura? What do you mean by that nagpapatawa kaba? At ano ba yang mga pinagsasabi mo masyado mo lang ginugulo ang isip ko?!” Diko na napigilang saad.
“And wait are you the shadow of a man who’s always been following me wherever did I go?!” Tanong ko pero iba ang narinig kong salita mula sa kanya.
“They are so cruel baby porket di tayo pareho they have forced us to separate from each other?!..” sabi nito na nakatayo parin sa aking harapan malapit sa may puno.
“Pwede bang tumigil kana sa mga pinagsasabi mo? At sagutin mo nalang ng maayos ang mga katanungan ko kasi sobrang naguguluhan na ako?!” naiinis ko nang saad.
“Ok fine I’ll stop.. if that’s what you want then the answer to all your questions about the shadow of a man..is yes you’re right baby I’m the one who’s following you always!!.”...

pag-aamin nito sa sarili. So he is that guy…He’s insane and a damn stalker.
“Why are you following me around adik kaba para sundan ako? Are you a damn obsessed stalker to just sneak out?!..you’ve really scared when the times that I knew you’re around!!” diko na napigilan ang sarili ko na pag-taasan siya ng boses dahil sa alaalang nangyayari sa akin na sobrang takot na takot ako sa tuwing nararamdaman kong nakasunod siya.
“Okay I’ll admit it that I’m damn obsessed, call me whatever you want and think me like a psycho but I don’t care at all Baby.. cause I have reasons to do those shit things and I’m sorry if I scared you that much?!” Sabi nito habang nagsisimula nang humakbang papalapit sa akin na siyang pag-atras ng mga paa ko.
“You’re crazy!”
“Maybe I’m going crazy because of what I’m doing but I don’t care. And fuck them I wouldn’t be like this if they didn’t take you away from me!!” Sabi nito na mababakas ang galit sa tono ng kanyang pananalita.
Habang nakikinig at nakatingin ako sa kaniyang mga matang nababalot ng kalungkutan at galit ay biglang may mga ibat-ibang malalabong alaala na unti unting nagbabalik sa akin.
“Who are you?! B-bakit ganito nalang kung maka-react ang sarili ko sayo…a-anong ginawa mo sakin?!” Naguguluhan kong tanong dahil sa hindi lang malalabong alaala ang unti-unting nagbabalik sa akin kundi mas lalo pang tumindi ang kirot sa aking dibdib.
At sa di inaasahan ay kusa nalang tumulo ang aking mga luha pagkatapos bumalik lahat sa akin at luminaw ang mga alaalang pilit na nilang binura noon sa akin tungkol sa kaniya. At diko na napigilan ang aking sarili dahil kusa nalang gumalaw ang aking mga paa patungo sa kaniyang kinaroroonan at walang pag aalinlangang niyakap ko siya ng mahigpit. Di naman siya umangal o tumanggi pa dahil gumalaw ang kanyang mga braso at niyakap din niya ako ng mahigpit pabalik. Nararamdaman ko pang hinahalikan niya ako sa ibabaw ng aking ulo ko habang yakap yakap parin niya ako.
“God I missed this..it’s been a long years had been passed but still I don’t forget your sweet smell and finally I hugged you now and held you like this again..” sabi nito habang yakap parin ako at hinahaplos ng kanyang palad ang aking likuran.
Yes, it’s been a long time since we last hugged each other, that’s why I missed him so much as well as his caresses that always made me feel comfortable when I need his comfort. Diko na alam kung mga ilang minuto na kaming magka-yakapan na dalawa. Kaya ako na mismo ang humiwalay sa yakap namin kasi kailangan pa naming mag-usap. And when I looked at his gentle and handsome face and met his eyes again, my tears could not be stopped to fall.
“Don’t cry now baby please don’t because I’m hurting. It hurts me every time I see you cry, so please hush now baby” sabi nito at pilit na pinupunasan ang mga luha kong patuloy parin na tumutulo.
Tanging tango lang ang ginawa ko pagkatapos kong marinig ang kanyang mga sinabi at pilit naring pinatigil ang aking mga pagluha.
Naramdaman kong unti-unting bumaba ang kanyang palad pababa sa aking braso hanggang sa makarating ito sa aking kamay. At saka niya ako hinila patungo sa may puno malapit sa kinatatayuan namin. At dun niya inaya akong umupo.
“Come here baby.” Tawag nito sakin nang mapansing nakatayo parin ako sa kaniyang harapan, kaya siya na ang humila sa aking kamay upang umupo sa kaniyang tabi.
“Bakit ngayon ka lang..bakit ngayon kalang dumating?” Tanong ko sa kaniya habang hawak hawak niya ang mga kamay ko na parang ayaw na nyang bitawan pa. Habang nakasandal ang kanyang ulo sa aking balikat.
Napatingin muna siya sa akin saglit bago niya napagpasyahang magsalita at sagutin ang tanong ko.
“Cause they banned me kasi ayaw nilang sundan kita. They even begone me at my own room!! But after a months? Years? I don’t know what period of time had passed?! Then at last they decided to let me out. Ad yeah, they set me free but they watch out my every move and I couldn’t leave the palace right away that time…So pardon me baby for being late to be with you again?!” Mahabang sagot at paliwanag nito sa nangyaring dinanas niyo noon.
“It’s okay now I understand. But I’ve really missed you so much Reign.” dire-diretsong sabi ko habang nakatingin ako sa kanyang mga mata.
“You don’t know how much I’ve missed you more baby after these past years I longed for your sweet blood, smell, hug and kisses…I really really missed my one and my only princess!!” sabi nito sa akin habang may nagliliwanag na mga matang kasing kulay ng dugo. Habang nararamdaman kong unti-unting papalapit ang kanyang mukha sa akin upang gawaran ako ng isang halik na walang pag-aalinlangang ko namang tinanggap. At sa nakalipas na mahaba-habang panahon ay muling nagtagpo ulit ang aming nga labi…