Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko nang mga oras na ‘yun.
Magkahalong tuwa at kaba.
Tuwa dahil finally,
Naramdaman ko ‘yung init ng halik ng lalakeng mahal ko.
Kaba dahil ayu’kong mamulat sa katotohanan na lasing lamang siya kaya niya nagawa ‘yun.
I know na kapag bumalik na siya sa realidad ay sasaktan na naman niya ako.
Ayu’kong samantalahin ang kalasingan n’ya.
Pero traidor ‘yung puso ko.
Naramdaman ko ‘yung kamay niya na humahagod sa likod ko.
Bahagya akong napa-igtad nang pumaloob ito sa t-shirt ko at naramdaman ko ‘yung init ng palad niya.
I heard him moaned.
Calling out someones name.
“Sol.”
Then I stopped him.
Ang sayang naramdaman ko kanina ay napalitan ng sakit.
Sakit na ilang ulit ko nang naramdaman sa kan’ya pero hindi namamanhid ang puso ko.
Reality hits me.
That the man I’m kissing with,
the man I love,
Is not loving me back.
Kumalas ako sa yakap niya at tumayo.
Sabay ng pagpunas ko ng luhang traidor na nangilid sa magkabilang pisngi ko.
“Bakit ga’nun?”
Bulong ko habang umiiyak.
“Bakit kahit anong sakit ang maramdaman ko (sob) hindi parin kita matiis,
Sobrang nasasaktan na ako Hace..”
Napa-hagulgol na ako at patuloy na nagsalita.
“Pero sabi...