ITINAGO NILA ANG CELLPHONE KO”
By: Kim Elvina
[BASAHING MABUTI]
********************
Balisa ako ngayong araw hindi ko talaga alam ang gagawin ko tang*na.
Inilagay ko muna ang cellphone ko sa ibabaw ng arm-chair ko.
Hindi ako mapakali. . .
Tumayo ako at lumbas muna para magpahangin. . .
Kaya ako nagkakaganito dahil nababahala ako sa Text ni Ate– hindi raw maganda ang lagay ni mama, isang taon nang hindi makapag salita ng maayos, o makalakad si mama dahil sa sakit niya sa Boto at kaninang umaga isinugod raw siya sa Ospital kase inatake.
Ite-text o tatawagan daw niya ako para ma-update ako kaya hindi ako mapakali kanina sa katitingin sa Cellphone ko.
Saka ko lang narealize na naiwan ko pala ang cellphone ko sa arm chair ko. . . Bumalik ako sa loob para sana kunin yung cellphone ko pero wala na ito do’n sa Arm Chair ko.
“Y-Yung Cellphone ko?” Kinakabahan kong ani. Lalaki ako pero mabilis akong kabahan at maiyak tss.
“S-Sinong kumuha ng Cellphone ko?” Tanong ko ulit sa kanila pero iling lang at saka ngisi ang isinagot nila.
“Ano ba! ibalik niyo ang Cellphone ko tang*na!” Sigaw ko pero tinawanan lang nila ako.
“Arvin ikaw ba kumuha ng selpon ko dre?” iling lang isinagot niya.
“Ikaw Jason?”
“Hindi Pre eh,”
“Tang*na ibalik niyo ang Cellphone ko!” Galit kong sigaw pero tumawa lang ulit sila.
P*ta! Si mama, naiiyak ako sumabay pa ‘tong mga Kaklase ko.
“Ibalik niyo na oh parang awa niyo na may importante akong tinitingnan don!”
Hindi sila sumagot kaya padabog akong pumunta sa Gilid– naupo saka dumokdok do’n.
P*ta naman– si mama? Kumusta na siya sh*t ‘di ko alam gagawin ko!
Napahikbi nalang ako dahil sa pagpipigil sa galit na nararamdaman ko.
“Ahh? Glen? Eto yung phone mo Sorry,”
inangat ko ang paningin ko at tumambad ang kaklase kong si Ariela.
Matalim ko siyang tiningnan at saka hinablot ang cellphone ko sa kamay niya.
“N-Napagutusan lang sorry talaga, kanina pa nagvi-vibrate ‘yan,” rinig ko pang sabi niya.
Binuksan ko ang Phone ko at tumambad ang napakaraming text galing kay Ate.
From; Ate
Glen Gusto kang makita ni mama
From; Ate
...

Sagutin mo ang tawag ko Glen si mama Huhuhu
From: Ate
Alam kong hindi pa naguumpisa yung klase niyo kaya Glen Sumagot ka! Gusto kang makita ni mama ngayon din– Glen ..
From: Ate
G-Glen huhuhu wala na si mama! Ni hindi mo manlang pinagbigyan ang hiling niya Glen! Asan kana ba bakit hindi ka sumagot! Wala na siya! Wala na si mama iniwan na tayo ng mga magulang natin Glen wala na si papa ngayon naman si mama at hindi mo pa ako pinansin! Wala na siya Glen– gustong-gusto ka ni mama makita ikaw ang bukambibig niya bago siya mawalan nang buhay pero di mo ako sinasagot nakakainis ka Glen di ko alam ang gagawin ko hindi ko na alam!
——
Nakita ko pa ang napakaraming miss calls nang ate ko.
Nakatitig lang ako sa Cellphone ko at maya maya pa’y Hindi ko napigilan ang sarili’t napaiyak nalang ako. Tang*na naman oh.
Ramdam kong nakatingin silang lahat sa’kin dahil sa biglaang paghagul-gol ko.
“ANG GA-GAGO NIYO P*TA!” nanginginig na sigaw ko at natigilan naman sila.
“KUNG HINDI DAHIL SA MGA TRIP NIYO! P*TA NAKA-USAP KO PA SANA ANG MAMA KO NANG BUHAY!” kita ko ang pagkagitla nilang lahat.
“A-Anong nangyari Dre?”
“O-Okay kalang ba Glen?”
“S-Sorry ‘di namin sinasadya,”
“WALA NA SI MAMA! WALA NA SIYA! AT HINDI KO MANLANG NAPABIGYAN ANG HULING HILING NIYA NA MAKITA AKO DAHIL HINDI KO NAMAN ALAM NA GANON NA PALA ANG NANGYAYARI DAHIL TINAGO NIYO ANG CELLPHONE KO ANG SAMA WRONG TIMING KAYO P*TA! HINDI KO ALAM ANG GAGAWIN KO WALA NA SI MAMA!” napaiyak nanaman ako.
Wala na akong pakialam kung tawagin nila akong bading ngayon pero nasasaktan ako at galit ako sa ginawa nila kung hindi nila itinago ang cellphone ko nakita ko pa sana si mama at nakausap nang buhay!
Tang*na bakit kailangang mangyari ‘to!
MAMA PASENSYA KANA PINAGTRIPAN PA NILA AKO KAYA HINDI KITA NAKITA AT NAKA-USAP SA HULING PAGKAKATAON.
Napayuko ako at humagulhol ng iyak. . . Ang saklap naman.
“Biro lang naman ‘yon G-Glen,” ani ng isa kong kaklase.
“PERO HINDI LAHAT NG BIRO NAKAKATUWA! TANG*NA!” Sagot ko habang umiiyak.
-End-