“Ma,wag niyo napo akung untiin.kung masaya kau.nasasaktan niyo at nahihirapan ako.?bakit ayaw mo akung saksakin po.andiyan napo ang kutselyo sa harap niyo.”hindi karena gusto ko mag dusa ka.kagaya kong nag dudusa.
Ma.andito pa po ako.kulang paba. Ang pag sisikap ko mapunan lang ang pangangailangan mo ma.halos mamatay ako sa labas makarami lang nang kitang ma-e-uuwe ko sa inyo.hindi paba sapat ung pag dudusa kong naranasan sa inyo ma.kung saktan mo ako parang hindi mo ako anak ma.wika niya sa ina niya..
Aba sumasagot kana a.gusto mo patayin nakita karena.upo ma? inabot niya ang kotselyo.ayan ma.para mas lalo kang sumaya.namawala na ako sa paningin mo ma.baka sakaling mawala yang galit mo sa akin ma.pag patay na ako..tinutok niya sa leeg ang kutsilyo.at bahagya niyang nadiinan at nasugat nang kunti..at nang makita niyang may dugo ang kutselyo agad niyang tinapon sa lababo ang kutselyo..at lumabas nang bahay.
Ma.saan ka pupunta bakit hindi mo magawa ma.?walang imik...

imik na lumabas nang bahay..at umakyat narin sa taas si karena.at naka higa.ramdam niya ang sakit nang katawan niya galing sa mga hampas nang sinturon.maraming pasa ang natamo niya sa katawan.
Iyak lang nang iyak si karena hanggang sa nakatulog siya.! Kinabukasan nagising siya nang (4:00am)madaling araw pa.bukas na si aleng mercy.lumabas na siya namumugto ang kanyang mata bakas pa sa katawan niya ang pasa.agad itong napansin ng matanda.tulak tulak na niya ang kareton..karena aga mo nanaman.upo aleng mercy..upo ayaw mobang mag kape iha.wag napo aleng mercy..napansin niya ung pasa ng katawan niya.karena bakit ka may pasa yang katawan mo..hindi ito sinagot ni karena tinatahak niya ang kanilang ruta..don nalang siya mag kakape kay aleng dina..nang makarating siya kay aleng dina…aleng dina makape nga po ako at tinapay. saglit lang karena mag iinit lang ako saglit..sige po.naka upo lang si karena.tinatanaw niya ang langit.buti nalang meron pang mga bituin hindi naman gaanung contenue