KASAL’
[ CHAPTER 2 ]
“H-ha?” Na uutal kung saad.
“Anong ha ella tinatanong kita kung ok kalang dito kumain kana ba.” Saad ng lalaki.
“Sino kaba?” Tanong ko.
“Dimo ako matandaan?” Pabalik na tanong ng lalaki.
“Hindi kita maintindihan sino kaba?” Saad ko.
“Wala btw uuwi kana ba sa inyo?” Tanong ng lalaki.
“Bukas ako uuwi teka nga bakit kaba tanong ng tanonh hindi naman kita kilala.” Saad ko.
“Ikaw dimo ako kilala ikaw kilalang kilala ko.” Pabulong nyang sabi pero narinig ko.
“Ano sabi mo.” Paniniguro ko baka magkamali tayo eh.
“Wala sge alis na ako.” Saad ng lalaki at umalis na may kotse sya.
Sinara kona ang pinto at pumunta ulit sa mesa.
“Ohh ano best multo ba ano sabihin mo” Saad ng bestfriend ko may hawak pa itong sandok.
“Best walang multo, alam mo best kakaiba ang lalaking yun bakit nya ako kilala.” Saad ko.
“Omg kilala ka nya best...

d kaya sya yung magiging future asawa mo.” Saad ni eva.
“Hindi yan mangyayari no may dahilan ako kaya ayoko magpakasal.” Saad ko.
“At ano naman yun?” Pagtatanong ni eva.
“Hinahanap kopa ang naging bestfriend ko noon na lalaki mataba sya alam mo lagi nya akong pinagtatanggol at lagi nya ding sinasabi na Ipagtatanggol nya ako hanggang mamatay sya pero nagkalayo kami kasi pumunta kami ng ibang bansa tapos nung pag uwi namin dito wala na sila sa bahay nila subrang nalungkot ako hinahanap ko sya pero deko pa nakikita yun ang dahilan kaya ayaw ko mag pakasal.” Pag kwento ko.
“Oww kaya pala ayaw mo lumandi gusto mo samahan kita maghanap kahit imposible.” Saad ni eva.
“Talaga?” Nakangiti kung saan.
“Oo kaibigan kita eh.” Saad ni eva.
“Sge² salamat mamaya aalis na tayo ahh.” Saad ko.
“Ok maligo muna tayo.” Saad ni eva.
“Sge hehehe.” Saad ko at pinag patuloy ang pagkain.