Lihim napagmamahalan
#chapter02
Pilit kong itinutuon ang aking sarili sa mga bagay na alam kong pansamantala kong maiaalis sa aking isipan ang aking nararamdaman, sakabila ng lahat ng aking lihim ay siya naman ang paglalim ng nararamdaman ng aking kaibigan sa aming kababata, Hangang sa isang araw ay dina niya kinaya kaya pati ako nadamay na sapagtatapat niya, dahil bilang kaibigan susuportahan ko siya anuman ang kanyang naisin,sa bandang dako ay natatakot ako sakong ano ang hinatnan ng tagpong pagtatapat ng nararamdaman ng aking kaibigan, dahil di lingid saking sarili ay batid ko ang nararamdaman ni Maricar sakin Kaya ganun na lang ang aking pangamba na baka mabigo ang aking nag iisang kaibigan sa kanyang ni nanais, ng araw nayon diko alam ang gagawen ko, kahit ang mga magulang ko litong-lito na sa mga kinikilos ko, dahil ang araw din yon ay hiniling ko na sana biglang tumigil ang pag ikot...

ng orasan at baguhin ang takbo ng bawat tao ng saganun maging maayos ang pinangangambahan kong mangyare, dahil ayaw kong masaktan ang nag iisa kong kaibigan, 6pm na at oras na para lumakad kami papunta sa kabilang brgy upang magtapat ang aking kaibigan, ngunit nagdaan Na ang kalahating oras at nag isang oras Hangang umabot na ng magdamag wala yong kaibigan ko diko siya na silayan ni taghoy niya diko narinig Kaya ganon na lang ang aking pangamba at pag aalala sakanya, ang gabing yon at bumalot sa aking isipan at nagpalito saking nararamdaman,diko ma ipaliwanag ang nasa pusoko at isipan para bang mayroon digmaan saking puso at isipan sa kong ano ang magtatagumpay, nagdaan ang araw at linggo wala akong Christian na nakita Kaya ganon na lang ang pagtataka ko kaya minabuti kong alamin sa aking kuya Kong anu ang balita sa aking kaibigan at ganun na lamang ang aking na tuklasan.