MAHAL KITA
masayang nag kwekwentuhan sa ilalim ng isang puno malapit sa isang talon,kasama ko ang taong mahal ko,masaya akong kasama ko siya peeo malungkot dahil maiiwan kona siya.
“Eric pano kung isang araw malalaman mo nalang na mawala ako?
“Anong pinagsasabi mo?
‘Hindi kase…nararamdaman kona malapit na akong mawala!!!
“Wag ka nga magsalita ng ganyan…kung mawawala ka hindi na din ako mabubuhay pa susundan kita kahit sa kabilang buhay pa!!
“Mahal moba ako? Kase kung mahal mo ako kahit mawala na ako ipag papatuloy mo parin ang buhay mo!
“Pero ayaw ko! Ayaw kong mabuhay ng wala ka!niyakap niya ako habang binabangit ang mga salitang iyon,nakita ko sa mukha niya ang pagluha
“Ohh ….bat ka umiiyak,malayo pang mangyari yun”pinunsan ko ang mga luha niya gamit ang kamay ko
“Bakit mo kase sinasabi yan tuloy napa iyak pa ako!!
“HAHA!pangit mo umiyak! Likana baka hinihintay na tayo!
May malapit na talon sa bahay namin at doon kami nagpupunta ni eric sa tuwing dumadalaw siya ,nagpaalam na si eric para umalis dahil may pupuntahan daw siya.
“Ohh anak nasabi monaba sa kanya!!
“Ma! Hindi ko kaya…ma mahal ko siya…hindi madali saakin na sabihin na bukas makalawa ay mawawala na ako,ma anong gagawin ko, hindi ko kaya!!
Niyakap ko...