MAPA!T NA SINAPIT”
“Pstt.. laro tayo”napalingon ako sa nag salita.At nakita ko si Lea ang kalaro ko.
“Hala ka!Bat ngayon ka lang nag pakita.Saan ka ba nag punta?Alam mo bang hinahanap ka ng mama mo?Paniguradong sasaktan ka nanaman ng papa mo.Lagot ka”saad ko sa kanya.
Kaw4wa nanaman sya.Tiyak na papah!rapan uli sya ng kanyang ama.
Kita kong napayuko ito at napawi ang ngiti nya sa sinabi ko.Ang mata nya ay puno ng kalungkutan.
“Hindi nako masasakt4n ni papa”saad nito at nag angat ng tingin sa akin.
“Paano mo naman na sa-“naputol ang sasabihin ko ng may bigla akong narinig na sigaw.
“Anak!Anong nangyari sayo?!”hagulgol nito.Dahil sa pag tataka hinanap ko ang sigaw na sa...

pandinig koy pamilyar.
Kita ko ang mga taong napakarami sa likod ng bahay namin.Pinalilibutan ang isang babaeng humahagulgol sa iyak.Nakisiksik ako upang makita kung anong meron.
“Oh jusko!Anak ko!!!!”
Nanlaki ang mata ko ng makita ang walang s4plot at walang buh4y na batang nakab!gti sa puno.
Kinuha sya ng mga tao at binaba.Isang mahigpit na yakap ang ginawa ng kanyang ina habang patuloy itong humahagulgol sa iyak.
“T-teka ikaw yan diba?”bulong ko kay Lea.
“T!napos na ni papa ang pag hihir4p ko.Gusto ko ng kapayapaan.Kaya gaya ng sabi ko hindi na nila ako kayang sakt4n ulit”saad nito at mapait na ngumiti kasabay ng pag patak ng kanyang luha.Bago ito maglaho.
-Work of fiction